ความทรงจำที่ดีระหว่างเรา เธอยังจำได้บ้างรึเปล่าวันนั้น ความห่วงหาอาทรที่เคยให้กัน กับความผูกพันที่เคยให้มา แล้ววันนี้ที่เธอทิ้งไป ไม่นึกเสียดายเพรราะมันไม่มีค่า รู้บ้างรึเปล่า.ฉันเสียน้ำตา เจ็บที่ดูไม่มีค่าในสายตาเธอ.. ไม่รักกันแล้วใช่ไหม ตลอดมาที่ทำห่วงใยหลอกกันเสมอ อย่างน้อยๆเวลาที่พบเจอ ขอรอยยิ้มเวลาที่เจอบ้างแล้วกัน ฉันอาจไม่ใช่ทุกอย่าง เป็นแค่..หมอกเลือนลางที่ผ่านมาในชีวิตเธอนั้น อยากให้เธอนึกถึงบ้างความผูกพันธ์ อย่าทำร้ายจิตใจกันด้วยคำว่า..หวังดี
4 พฤษภาคม 2550 11:32 น. - comment id 691337
เพราะผูกพันจึงหวังดีค่ะ
4 พฤษภาคม 2550 14:35 น. - comment id 691342
สวัสดีค่ะคุณเพียงพลิ้ว ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณสำหรับความคิดเห็น ฉันชอบบทกลอนที่คุณแต่งมากๆเลยนะคะ คุณแต่งกลอนได้เก่งจริงๆ ดิฉันหวังว่าคุณจะเป็นนักแต่งกลอนที่ดี และมีความสามารถอย่างนี้ตลอดไปค่ะ
7 พฤษภาคม 2550 16:44 น. - comment id 692207
8 พฤษภาคม 2550 07:37 น. - comment id 692348
สวัสดีค่ะคุณภัคสิตาพิชญ์ ขอบคุณสำหรับดอกไม้นะคะ แต่ว่า...จะไม่พูดอะไรสักนิดหรอคะ