☞เก็บใจดวงเหงาใส่ลิ้นชัก เก็บความรักที่ผิดหวังเพราะยอมแพ้ ความรู้สึกที่ไม่เคยมีใครแคร์ เก็บมาล็อคใส่กุญแจแล้วปิดตาย ☞คงเหลือแต่หัวใจที่ตายด้าน คงเหลือเพียงดวงวิญญาณไร้ความหมาย คงเหลือเพียงทุกข์ระทมคอยข่มใจ จะไม่ยอมให้หัวใจใครอีกเลย
8 พฤษภาคม 2550 06:30 น. - comment id 688510
**ขออนุญาติ มาต่อกลอน..จ้า มาทักทายให้หายเหงาน่ะ..น้องนับตังค์..เอ้ย..นับเดือน.. ไม่ต้องขออนุญาติ เลยค่ะ ดีใจด้วยซ้ำเมื่อก่อนมาที่นี่แค่นั่งอ่านเงียบๆเดี๋ยวนี้ยังได้ต่อกลอนเพลินๆแต่ออกตัวนะคะมือใหม่จริงๆกลอนที่ต่อไปคงกระท่อนกระแท่นไม่เหมือนของคุณนะคะพริ้วมากอ่านแล้วเรียกรอยยิ้มได้ทุกครั้งเลยค่ะ มาล้อเล่นนะจ๊ะๆๆ อย่าโกรธไปเสียก่อนล่ะ...ถึงล้อเล่นแต่ก็เป็นเพื่อนที่จริงใจนะ ขอบตุณกับคำว่าเพื่อนที่จริงใจค่ะ จะคอยมาดูนะคะว่าล้อเล่นได้พริ้วแค่ไหน ขนกุญแจมาตั้ง 100 ดอกเลยเหรอคะเที่ยวนี้
1 พฤษภาคม 2550 08:52 น. - comment id 689895
อย่าปิดใจ ใส่กุญแจ เพราะแพ้รัก แม้อกหัก เสียใจ มาหลายหน ลองมองหา คนใหม่ ไว้สักคน แม่น่ามล คนดีดี มีถมไป. ให้กำลังใจจ้า..อย่าเพิ่งท้อ
1 พฤษภาคม 2550 11:27 น. - comment id 689900
..สวัสดีค่ะ พี่นตข. แวะมาทักทายค่ะ ทักทายยามสายๆ อิอิ เพิ่งตื่นค่ะ 55555555
1 พฤษภาคม 2550 14:13 น. - comment id 689940
เป็นไปได้อยากไปไกลๆ จากตรงนี้ ตรงที่มีแต่ความรู้สึกเหงา............. คนทอดทิ้งกลับกลิ้งคำยอกย้อนเรา แต่กระนั้นยังอยู่ใต้เงานับดาวนับเดือน
1 พฤษภาคม 2550 14:25 น. - comment id 689948
เศร้าจังเลยค่ะ
1 พฤษภาคม 2550 16:47 น. - comment id 690034
อึมม์อย่าเพิ่งปิดตาย แง้มๆอีกนิดน๊า ข้างนอกมีอะไรสดใสๆอีกมาก
2 พฤษภาคม 2550 08:31 น. - comment id 690217
ความคิดเห็นที่ 1 : หมายเลข 697283 อย่าปิดใจ ใส่กุญแจ เพราะแพ้รัก แม้อกหัก เสียใจ มาหลายหน ลองมองหา คนใหม่ ไว้สักคน แม่น่ามล คนดีดี มีถมไป ให้กำลังใจจ้า..อย่าเพิ่งท้อ เจษฎา รังสิต 01 พ.ค. 50 - 08:52 IP 58.64.79.54 ใจดวงนี้มีชีวิตมีเลือดเนื้อ เคยเชื่อมั่นในรักเลยมาพ้อ เพราะรักเขามั่นคงเฝ้าคอยรอ สุดท้ายก็รอเก้อเพ้อคนเดียว ******************************** ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ความคิดเห็นที่ 2 : หมายเลข 697288 ..สวัสดีค่ะ พี่นตข. แวะมาทักทายค่ะ ทักทายยามสายๆ อิอิ เพิ่งตื่นค่ะ 55555555 ฉางน้อย ปจ. 01 พ.ค. 50 - 11:27 IP 58.9.129.36 ตื่น 11.27 เลยเหรอจ๊ะ คิดถึงจังนะคะเดี๋ยวจะไปตามทักทายบ้าง พี่หากลอนพี่ rd ไม่เจอเลยทอดสะพานหน่อยสิคะ ความคิดเห็นที่ 3 : หมายเลข 697328 เป็นไปได้อยากไปไกลๆ จากตรงนี้ ตรงที่มีแต่ความรู้สึกเหงา............. คนทอดทิ้งกลับกลิ้งคำยอกย้อนเรา แต่กระนั้นยังอยู่ใต้เงานับดาวนับเดือน ~๛ งามงอน ๛~ 01 พ.ค. 50 - 14:13 IP 203.113.61.106 ขอบคุณงามงอนในกลอนบทนี้ มาที่นี่อุตส่าห์เม้นท์เป็นเพื่อน ใยคิดจากไกลให้ลืมเลือน อย่าแชเชือนมาเยี่ยมเยือนคลายเหงากัน ทะแม่งๆหน่อยค่ะกลอนบทนี้เหมือนไม่เป็นกลอนเลยอิอิ ความคิดเห็นที่ 4 : หมายเลข 697336 เศร้าจังเลยค่ะ แมวน้อยตัวกลม 01 พ.ค. 50 - 14:25 IP 202.5.82.78 ไม่เศร้าๆๆๆนะ แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ความคิดเห็นที่ 5 : หมายเลข 697422 อึมม์อย่าเพิ่งปิดตาย แง้มๆอีกนิดน๊า ข้างนอกมีอะไรสดใสๆอีกมาก ไรไก่ 01 พ.ค. 50 - 16:47 IP 203.188.11.63 ว้าคุณไรไก่ มาบอกช้าไปจ๊ะ หากุญแจเปิดไม่เจอเลย ล๊อคเสร็จโยนลูกกุญแจทิ้ง มาช่วยกันหาหน่อยค่ะ
2 พฤษภาคม 2550 14:31 น. - comment id 690428
ความคิดเห็นที่ 1 : หมายเลข 697283 อย่าปิดใจ ใส่กุญแจ เพราะแพ้รัก แม้อกหัก เสียใจ มาหลายหน ลองมองหา คนใหม่ ไว้สักคน แม่น่ามล คนดีดี มีถมไป ให้กำลังใจจ้า..อย่าเพิ่งท้อ เจษฎา รังสิต 01 พ.ค. 50 - 08:52 IP 58.64.79.54 ใจดวงนี้มีชีวิตมีเลือดเนื้อ เคยเชื่อมั่นในรักเลยมาพ้อ เพราะรักเขามั่นคงเฝ้าคอยรอ สุดท้ายก็รอเก้อเพ้อคนเดียว ******************************** ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ********************************************** **ให้กำลังใจ..จ้า** ใจของน้อง มีชีวิต มีเลือดเนื้อ อย่าเพิ่งเบื่อ ปิดใจ ไปเสียก่อน เจ็บป่วยไข้ ทานยา คลายอาวรณ์ อย่าใจร้อน รักษาใจ ใช้เวลา ลูกกุญแจ โยนทิ้ง ที่ตรงไหน พี่จะไป เลาะเลี้ยว เที่ยวค้นหา เจอเมื่อไหร่ จะเปิดดู ใจแก้วตา เผื่อรักษา ให้หายได้ ใคร่อยากลอง ถ้าหาลูก ไม่เจอ ทำลูกใหม่ ยอมให้ไข เปิดใจ หรือเปล่าน้อง พี่จะซับ น้ำตา บ่าแก้มนอง ลบหม่นหมอง ปลุกปลอบใจ ให้คนดี. เปิดนะๆๆๆเปิดเถอะ..(ล้อเล่นนะจ๊ะ)
2 พฤษภาคม 2550 23:45 น. - comment id 690714
ใจของน้อง มีชีวิต มีเลือดเนื้อ อย่าเพิ่งเบื่อ ปิดใจ ไปเสียก่อน เจ็บป่วยไข้ ทานยา คลายอาวรณ์ อย่าใจร้อน รักษาใจ ใช้เวลา ลูกกุญแจ โยนทิ้ง ที่ตรงไหน พี่จะไป เลาะเลี้ยว เที่ยวค้นหา เจอเมื่อไหร่ จะเปิดดู ใจแก้วตา เผื่อรักษา ให้หายได้ ใคร่อยากลอง ถ้าหาลูก ไม่เจอ ทำลูกใหม่ ยอมให้ไข เปิดใจ หรือเปล่าน้อง พี่จะซับ น้ำตา บ่าแก้มนอง ลบหม่นหมอง ปลุกปลอบใจ ให้คนดี. เปิดนะๆๆๆเปิดเถอะ..(ล้อเล่นนะจ๊ะ) เจษฎา รังสิต 02 พ.ค. 50 - 14:31 IP 58.64.79.54 น้องไม่กล้าทำร้ายใจอีกแล้ว คงไม่แคล้วตายแน่ล่ะทีนี้ ขอบคุณมากที่ปราถนาดี น้องไม่มีบุญได้ใจพี่ครอง น้ำตานองชอกช้ำระกำหนัก น้องประจักษ์ว่ารักสุดสยอง คิดทบทวนจดบันทึกไตร่ตรึกตรอง ไม่ขอลองอีกแล้วรักระทม ล๊อคกุญแจปิดตายไว้แสนนาน ปิดกั้นกันไม่ให้ใได้สุขสม เพราะใจจะเจ็บปวดรวดระบม คงทุกข์ตรมกว่าเดิมเพิ่มแผลใจ ขอบคุณนะคะคุณเจษฎาที่มาล้อเล่นให้เพลิดเพลินค่ะ คุณแต่งกลอนเก่งจังอ่านแล้วขำค่ะ
3 พฤษภาคม 2550 05:48 น. - comment id 690742
อื๋อ แต่งได้กินใจจังครับ แต่อยู่ในลิ้นชักอึดอัดน้า อิอิ
3 พฤษภาคม 2550 07:28 น. - comment id 690751
ความคิดเห็นที่ 9 : หมายเลข 698165 อื๋อ แต่งได้กินใจจังครับ แต่อยู่ในลิ้นชักอึดอัดน้า อิอิ Zelda 03 พ.ค. 50 - 05:48 IP 58.9.156.135 งั้นใส่ขวดโหล...อิอิ เก็บดวงใจสดใสใส่ขวดโหล เอาไปโชว์ใส่ตู้ดูไม่เบื่อ เพราะมีรักจากใจจนเหลือเฟือ ก็เลยเผื่อแผ่ให้คนอื่นได้ชื่นชม อิอิ
3 พฤษภาคม 2550 08:49 น. - comment id 690830
สงสารจัง แต่อย่าเอาความสงสารของคนอื่นมาปั่นทอนความเข้มแข็งของเราตนเองนะ ขอให้กำลังใจ
3 พฤษภาคม 2550 13:28 น. - comment id 690952
ความคิดเห็นที่ 11 : หมายเลข 698255 สงสารจัง แต่อย่าเอาความสงสารของคนอื่นมาปั่นทอนความเข้มแข็งของเราตนเองนะ ขอให้กำลังใจ คมขำ 03 พ.ค. 50 - 08:49 IP 202.183.194.2 ขอบคุณมากๆสำหรับกำลังใจค่ะ
5 พฤษภาคม 2550 16:07 น. - comment id 691654
น้องไม่กล้าทำร้ายใจอีกแล้ว คงไม่แคล้วตายแน่ล่ะทีนี้ ขอบคุณมากที่ปราถนาดี น้องไม่มีบุญได้ใจพี่ครอง น้ำตานองชอกช้ำระกำหนัก น้องประจักษ์ว่ารักสุดสยอง คิดทบทวนจดบันทึกไตร่ตรึกตรอง ไม่ขอลองอีกแล้วรักระทม ล๊อคกุญแจปิดตายไว้แสนนาน ปิดกั้นกันไม่ให้ใได้สุขสม เพราะใจจะเจ็บปวดรวดระบม คงทุกข์ตรมกว่าเดิมเพิ่มแผลใจ ขอบคุณนะคะคุณเจษฎาที่มาล้อเล่นให้เพลิดเพลินค่ะ คุณแต่งกลอนเก่งจังอ่านแล้วขำค่ะ นับเดือน 02 พ.ค. 50 - 23:45 IP 125.25.94.153 โอ๋โอ๋โอ๋ น้องนับเดือน น่าสงสาร ใครห้ำหั่น หัวใจ ของน้องพี่ จนเจ็บจำ เหมือนร่างกาย ไร้ชีวี ขนาดที่ ต้องล็อคใจ ไม่ตอแย บอกได้ไหม คนที่ทำ ให้ช้ำจิต ทำไมคิด ทำร้ายใจ ให้เป็นแผล จะไปบอก เขาว่า อย่ารังแก น้องอ่อนแอ อย่ามาทำ ให้ช้ำใจ น้องใส่ลูก กุญแจ อะไรเล่า พี่จะเอา ช่างเก่ง มาถอดให้ สนิมขึ้น แล้วมั้ง ห้องข้างใน พี่จะเอา น้ำใจแช่ สนิมเอง สนิมหลุด หยุดสะอื้น คืนความหลัง เอาไปฝัง กลบดินซะ น้องคนเก่ง ลุกขึ้นใหม่ ตั้งใจนะ อย่าหวั่นเกรง รองวันเบ่ง บานใจ ใหม่อีกครา. สู้ๆๆจ้า..อย่าท้อแท้เลย ความรักเป็นสิ่งที่ดี..แต่ตอนที่ไม่ดี ไม่ใช่ความรัก..เพราะมันคือ ชัง..
6 พฤษภาคม 2550 11:42 น. - comment id 691810
พี่นับเดือน แต่งกลอนได้เพราะจังเลย (มาเป็นกำลังใจให้..สู้ๆน่ะจ๊ะ)
6 พฤษภาคม 2550 13:32 น. - comment id 691831
โอ๋โอ๋โอ๋ น้องนับเดือน น่าสงสาร ใครห้ำหั่น หัวใจ ของน้องพี่ จนเจ็บจำ เหมือนร่างกาย ไร้ชีวี ขนาดที่ ต้องล็อคใจ ไม่ตอแย บอกได้ไหม คนที่ทำ ให้ช้ำจิต ทำไมคิด ทำร้ายใจ ให้เป็นแผล จะไปบอก เขาว่า อย่ารังแก น้องอ่อนแอ อย่ามาทำ ให้ช้ำใจ น้องใส่ลูก กุญแจ อะไรเล่า พี่จะเอา ช่างเก่ง มาถอดให้ สนิมขึ้น แล้วมั้ง ห้องข้างใน พี่จะเอา น้ำใจแช่ สนิมเอง สนิมหลุด หยุดสะอื้น คืนความหลัง เอาไปฝัง กลบดินซะ น้องคนเก่ง ลุกขึ้นใหม่ ตั้งใจนะ อย่าหวั่นเกรง รองวันเบ่ง บานใจ ใหม่อีกครา. สู้ๆๆจ้า..อย่าท้อแท้เลย ความรักเป็นสิ่งที่ดี..แต่ตอนที่ไม่ดี ไม่ใช่ความรัก..เพราะมันคือ ชัง..เจษฎา รังสิต 05 พ.ค. 50 - 16:07 IP 58.64.79.54 อย่ามาทำน้องไขว้เขวเลยคุณพี่ อยู่แบบนี้ดีแล้วนะพี่จ๋า ไม่ต้องมาเจ็บซ้ำช้ำอุรา ที่แล้วมาจำไว้เป็นบทเรียน น้องจะทำแต่สิ่งที่ว่าดี จะไม่มีใครจนปลดเกษียณ ถ้าอยากลองไขกุญแจก็จงเพียร มาแวะเวียนเปลี่ยนลูกกุญแจดู น้องไม่รับประกันว่ามันใช่ เพราะลูกจริงทิ้งไว้ไหนไม่รู้ โยนทิ้งไปก่อนใจจะปิดประตู เรื่องมีคู่ไม่ขอคิดปิดตายเลย
6 พฤษภาคม 2550 13:37 น. - comment id 691832
ความคิดเห็นที่ 14 : หมายเลข 699312 พี่นับเดือน แต่งกลอนได้เพราะจังเลย (มาเป็นกำลังใจให้..สู้ๆน่ะจ๊ะ) น้องสาว 06 พ.ค. 50 - 11:42 IP 124.120.225.213 ขอบคุณมากจ๊ะน้องสาว
7 พฤษภาคม 2550 06:48 น. - comment id 691948
อย่ามาทำน้องไขว้เขวเลยคุณพี่ อยู่แบบนี้ดีแล้วนะพี่จ๋า ไม่ต้องมาเจ็บซ้ำช้ำอุรา ที่แล้วมาจำไว้เป็นบทเรียน น้องจะทำแต่สิ่งที่ว่าดี จะไม่มีใครจนปลดเกษียณ ถ้าอยากลองไขกุญแจก็จงเพียร มาแวะเวียนเปลี่ยนลูกกุญแจดู น้องไม่รับประกันว่ามันใช่ เพราะลูกจริงทิ้งไว้ไหนไม่รู้ โยนทิ้งไปก่อนใจจะปิดประตู เรื่องมีคู่ไม่ขอคิดปิดตายเลย ********************************************** **ขออนุญาติ มาต่อกลอน..จ้า มาทักทายให้หายเหงาน่ะ..น้องนับตังค์..เอ้ย..นับเดือน.. สงสัยคน ที่ทำ ให้ช้ำจิต คงปล่อยพิษ ความร้าย ไว้ใหญ่หลวง น้องนับเดือน เจ็บช้ำ ระกำทรวง จึงตัดบ่วง ปิดล็อคใจ ไม่อยากลอง สลักรัก แสนเศร้า ในดวงจิต คราวใดคิด จิตหวั่น พลันหม่นหมอง ใครปลอบโยน บ่นระอา เบือนหน้ามอง สงสัยน้อง รักเขามาก จึงยากลืม แต่ช้าแต่ ยิ้มสิ อย่าหน้าเศร้า ยิ้มให้ตัว ของเรา อย่าเคร่งขรึม เดี๋ยวหน้าย่น หมดท่า เอาน่ะ..ลืม เรื่องเศร้าซึม ให้หาย ในบัดดล มีพี่พี่ เพื่อนนักกลอน อยู่เป็นเพื่อน คอยช่วยเตือน เป็นแรงใจ เดี๋ยวได้ผล หวังจะเห็น รอยยิ้ม พิมพ์กมล อยู่ที่บน หน้าคนซื่อ ชื่อนับเดือน.
7 พฤษภาคม 2550 13:05 น. - comment id 692052
วันนี้เอา ลูกกุญแจ มาร้อยดอก จะไขออก บ้างไหม ยังไม่รู้ ไขเกือบหมด ทุกดอก ยังล็อคอยู่ ใจโฉมตรู แน่นหนา กว่าเรือนจำ แล้วทำไม ถึงขึ้น ไปบนนั้น ที่บนคาน พลาดท่า จะต้องช้ำ ตกลงมา เดี๋ยวจะหา ว่าใจดำ เพราะว่าจำ ใจดู อยู่นอกใจ มาล้อเล่นนะจ๊ะๆๆ อย่าโกรธไปเสียก่อนล่ะ...ถึงล้อเล่นแต่ก็เป็นเพื่อนที่จริงใจนะ
8 พฤษภาคม 2550 07:01 น. - comment id 692332
ความคิดเห็นที่ 17 : หมายเลข 699462 ********************************************** สงสัยคน ที่ทำ ให้ช้ำจิต คงปล่อยพิษ ความร้าย ไว้ใหญ่หลวง น้องนับเดือน เจ็บช้ำ ระกำทรวง จึงตัดบ่วง ปิดล็อคใจ ไม่อยากลอง สลักรัก แสนเศร้า ในดวงจิต คราวใดคิด จิตหวั่น พลันหม่นหมอง ใครปลอบโยน บ่นระอา เบือนหน้ามอง สงสัยน้อง รักเขามาก จึงยากลืม แต่ช้าแต่ ยิ้มสิ อย่าหน้าเศร้า ยิ้มให้ตัว ของเรา อย่าเคร่งขรึม เดี๋ยวหน้าย่น หมดท่า เอาน่ะ..ลืม เรื่องเศร้าซึม ให้หาย ในบัดดล มีพี่พี่ เพื่อนนักกลอน อยู่เป็นเพื่อน คอยช่วยเตือน เป็นแรงใจ เดี๋ยวได้ผล หวังจะเห็น รอยยิ้ม พิมพ์กมล อยู่ที่บน หน้าคนซื่อ ชื่อนับเดือน. เจษฎา รังสิต 07 พ.ค. 50 - 06:48 IP 58.64.79.100 ไม่ได้แค่..ปล่อยพิษ...ให้คิดหนัก ทำลายรัก...แบบไม่คิด...จักปราศรัย รักแน่แท้...รักที่แสน...จะจริงใจ มอบให้ไป...ไม่มีค่า...กับเขาเลย น้องถึงตัด....สินใจ...ใส่กุญแจ ไม่แม้แต่...จะให้...ส่วนไหนเผย ไม่ให้ใคร...เห็นใจ...ที่ช้ำเลย ใจที่เคย...บาดเจ็บ...ล๊อคเก็บตาย ไม่ได้ยิ้ม...มานาน...นับแรมปี มาที่นี่...เจอพี่..เหล่าสหาย ใจที่เคย..แตกสลาย...ได้ผ่อนคลาย แต่จะให้...ลืมง่ายดาย...ไม่มีวัน ขอบคุณมาก น้ำใจ และไมตรี ให้น้องมี โอกาส ได้สุขสันต์ อาจจะน้อย นิดหน่อย มาแบ่งปัน แต่ว่ามัน มีค่า กว่าสิ่งใด ขอบคุณมากจากใจเช่นกันค่ะ
8 พฤษภาคม 2550 07:16 น. - comment id 692337
ความคิดเห็นที่ 18 : หมายเลข 699565 วันนี้เอา ลูกกุญแจ มาร้อยดอก จะไขออก บ้างไหม ยังไม่รู้ ไขเกือบหมด ทุกดอก ยังล็อคอยู่ ใจโฉมตรู แน่นหนา กว่าเรือนจำ แล้วทำไม ถึงขึ้น ไปบนนั้น ที่บนคาน พลาดท่า จะต้องช้ำ ตกลงมา เดี๋ยวจะหา ว่าใจดำ เพราะว่าจำ ใจดู อยู่นอกใจ ขนาดขึ้น ไปแขวน อยู่บนคาน ยังไม่อาจ ทัดทาน คนคอยสอย ให้ลงมา เฝ้าชะแง้ แหงนหน้าคอย ก็มันลอย ขึ้นไปแล้ว หมดทางลง มองทางไหน ไม่เห็น หนทางสว่าง มองข้างล่าง ด้านข้าง ไม่สมประสงค์ มองยังไง ก็ไม่มี ทางให้ลง ได้แต่ปลง อยู่ไป บนคานทอง ก็แต่งเล่นสนุกๆนะคะ
8 พฤษภาคม 2550 07:17 น. - comment id 692339
แต่งเก่งใหญ่ละจ้ะคุณนับเดือน จ๋า ปิดตาย อึดอัดนะจ๊ะ เปิดๆมั่งจ้ะ
8 พฤษภาคม 2550 07:22 น. - comment id 692340
ความคิดเห็นที่ 22 : หมายเลข 699859 แต่งเก่งใหญ่ละจ้ะคุณนับเดือน จ๋า ปิดตาย อึดอัดนะจ๊ะ เปิดๆมั่งจ้ะ Zelda 08 พ.ค. 50 - 07:17 IP 58.9.157.184 ปิดไว้แบบนั้นแหละดีแล้วจ๊ะ แต่งไม่เก่งค่ะพยายามฝึกอยู่ เพราะที่นี่มีแต่คนเก่งค่ะ คุณ Zelda ลงสนามมาเลยค่ะ
8 พฤษภาคม 2550 13:26 น. - comment id 692431
แน่ะ..ใครเรียก เท่าไหร่ ก็ไม่ลง คานทองคง มีค่า มีความหมาย อยู่กับคน ที่ช้ำ ระกำใจ น้องถึงได้ เกาะแน่น ไม่แคลนคลอน หาทางลง ไม่ได้ เดี๋ยวพี่ช่วย จะเรียกหน่วย กู้ภัย มิ่งสมร เกาะดีดี เดี๋ยวมา อย่าอาวรณ์ คนปั่นทอน หักใจ ให้ลืมมัน น้องจะเอา เบาะลม หรือรถยก อย่าวิตก กำลังมา อย่าหุนหัน ลืมเถิดนะ ความผิดหวัง ช่างหัวมัน แล้วรอวัน ฟื้นใจ ให้เหมือนเดิม มีพี่พี่ เพื่อนเพื่อน เตือนสติ อาจจะมี ความคิดใหม่ ได้ริเริ่ม กลับมาแกร่ง ยิ้มหล้า มากกว่าเดิม เพราะได้เติม พลังใจ ให้กลับมา. มาจ้ะ..ลงมาเร็วๆ..กำลังตามหน่วยกู้ภัยมาแล้ว..(หว๋อๆๆๆๆหว่อ..แง่วๆๆๆ) ยิ้มนะ..
8 พฤษภาคม 2550 18:48 น. - comment id 692645
โอ้พี่จ๋าอย่าทำน้องอายเขา อย่าเพิ่งป่าวประกาศจะได้ไหม น้องต้องเจ็บลึกแล้วในหัวใจ อย่าให้ใครทำร้ายน้องอีกเลย หน่วยกู้ภัยเรียกมาเสียเงินปล่าว เดี๋ยวนักข่าวพากันมาเอ้อละเหย ทีนี้ล่ะชะตาขาดแน่ทรามเชย ใครคงเอ่ยถึงน้องว่าหญิงบ้าบอ ขึ้นไปอยู่ทำไมบนคานนั่น เรียกร้องความสำคัญหรือไรหนอ หรือว่าเค้าจะเป็นคนบ้าบอ เลยไปรออยู่บนคานสำราญใจ ใครจะรู้ว่าใจดวงน้อยนี้ แทบไม่มีแรงจะเต้นใจสลาย จึงมาแอบไม่ออกมาเปิดเผยกาย ใช่สบายนะพี่ที่อยู่คาน ******************************** ไม่ล๊ง ไม่ลง ยังไงก็ไม่ลง เกาะแน่นแน่นอิอิ
8 พฤษภาคม 2550 19:17 น. - comment id 692649
รับอาสา จะมา เลื่อยคานทิ้ง แล้วจะวิ่ง รับเธอไว้ ไม่ให้หนี ไปหวนกลับ ขึ้นคานใหม่ อลงดูซี ให้คนดี เลิกฝัน ถึงคานทอง ************************************ อิอิ
8 พฤษภาคม 2550 19:27 น. - comment id 692650
แถวนืใยมีแต่คนใจร้าย คิดทำลายที่อยู่เราให้เศร้าหมอง เลื่อยเค้าหล่นลงมาจากคานทอง น้ำตานองท่วมท้นปฏพี จะเอาลงมาทำมั๊ย
8 พฤษภาคม 2550 19:43 น. - comment id 692653
สงสัยไม่ลงจริงซะแล้วสิ... พี่เข้าใจ คนที่ หัวใจช้ำ โดนรักทำ ให้ใจ ต้องหมองหม่น จึงหลบลี้ หนีหน้า จากผู้คน น้องจะทน ทำไม ให้ออกมา ข้างนอกนี้ มีเพื่อน อีกเยอะแยะ อย่ามัวแต่ เสียใจ ไห้โหยหา คนใจดำ ทำน้อง ต้องโศกา อย่าชินชา เนิ่นนาน มันไม่ดี อยู่คนเดียว เงียบเหงา เศร้างหมองไหม้ อยู่ข้างใน เงียบเงียบ ระวังผี หรือไม่กลัว เพราะคนทำ ช้ำชีวี ร้ายกว่าผี เจ็บใจ แทบวายชนม์ ลงมาเถอะ เพื่อนเพื่อน เอาใจช่วย อย่าลืมฉวย คานทอง ของน่าสน ยืมไปจำ นำหน่อย ค่อยแก้จน แม่น่ามล เพื่อนเพื่อนรอ ขอยืมตังค์. **ยิ้มได้หรือยังจ้ะ..อย่าเศร้าเลย..
8 พฤษภาคม 2550 20:20 น. - comment id 692654
มาขำก่อนเดี๋ยวมาต่อจ๊ะ
8 พฤษภาคม 2550 23:04 น. - comment id 692737
เพื่อนเพื่อนมา ล้อมห้องใจ เต็มหมดแล้ว เสียงแจ้วแจ้ว ตะโกนก้อง ร้องเรียกหา ออกมาเถอะ มาเขียนย้ำ คำสัญญา ปลดล็อคมา ค่อยคุยกัน อย่าหวั่นเลย พวกเรามา วันนี้ แค่มาเยี่ยม..(อิอิ) อย่ามัวเหนียม แอบมอง เลยน้องเอ๋ย ไม่ยืมตังค์ ให้สัญญา ออกมาเล้ย อย่ามัวเฉย เจาะช่อง มองพวกเรา เดี๋ยวจะเป็น กุ้งยิงนะ จะบอกให้ อย่าปิดใจ ล็อคกลอน จะนอนหนาว ออกมาเถอะ ออกมา หาพวกเรา มาเก็บเอา ความสุขใจ ไปทดแทน เห็นมั้ยจ๊ะ พวกเรา ทำให้ขำ อย่าเงียบงำ ออกมา เราอ้าแขน เตรียมพร้อมรับ คนเศร้า ที่ขาดแฟน สู่ดินแดน โลกกวี มีเพื่อนกลอน. **มาอีกแล้วจ้า..ไม่รู้จักหลับจักนอน..ก็อยากปลอบใจคนเศร้านี่นา..
9 พฤษภาคม 2550 01:33 น. - comment id 692785
....ยินเสียงร้องเรียกขอรอข้างล่าง น้องไม่ว่างลงไปหรอกคุณพี่ กลัวจะโดนทำร้ายไม่ปราณี ใจดวงนี้ถูกย่ำยีซ้ำที่เดิม ....ถ้าอยากให้ลงไปหาข้างล่าง ขอเวลาน้องสร้างห้องใจเพิ่ม เสริมคันเหล็กแน่นหนามาต่อเติม เปิดให้เจิมหัวใจไปพร้อมกัน ....แต่เวลาที่ขอรอไหวหรือ น้องต้องซื้ออุปกรณ์อีกนะท่าน ต้องต่อรองราคาอีกยาวนาน น่าสงสารถ้าอยู่รอห่อเหี่ยวตาย ******************************** แต่งตอนง่วงนอนมากเลยค่ะสะเปะสะปะหน่อยนะคะ....ชักจะหายเศร้าละ
9 พฤษภาคม 2550 06:26 น. - comment id 692801
***น้องนับเดือนเขียนกลอนบทหลังๆมีสัมผัสนอกสัมผัสในดีขึ้นนะ อ่านแล้วพริ้วสอดรับกันดีนะครับ พี่ว่าเขียนต่อกลอนอีกสักพักจะเก่งเลยนะเนี่ย แล้วก็จะไม่มีเวลาคิดถึงบทเรียนเศร้า ที่ติดเอฟด้วย.. ************************************************** ห้องใหม่ที่ น้องนับเดือน ว่าจะสร้าง หาได้ยัง ช่างฝีมือ มาทำให้ เสียเวลา ต่อรอง ของทำไม เพราะห้องใจ ใช้เวลา หาใช้ปูน อุปกรณ์ ต่อเติม เสริมใจน้อง คงไม่ต้อง ใช้อะไร ให้สิ้นสูญ เพียงแค่รวม ความกล้า มาเป็นทุน ลืมเรื่องขุ่น หม่นหมอง ลองทำดู ต่อห้องใหม่ จะเสียท่า เขาว่าได้ คน"หลายใจ" ยิ่งทำ ให้อดสู แม้ไม่ใช่ คนพูดไป เพราะไม่รู้ แล้วจะอยู่ ลำบาก มากกว่าเดิม ใจที่มี สี่ห้อง น่ะดีแล้ว ล้างให้แจ๋ว ไม่เห็น ต้องสร้างเพิ่ม ทั้งเสียตังค์ เสียเวลา ค่าต่อเติม มิได้เพิ่ม ความสุขให้ เราได้เลย. ***ว่าไปตามกลอนนะครับ ถือว่าได้ฝึกฝนการเขียนกลอนนะครับ..
9 พฤษภาคม 2550 07:52 น. - comment id 692819
อ่ะจ๊ากกกกกกกกกกกส์โดนว่าซะเพราะเลย ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะแม้จะต้องดำน้ำแทบตายก็จะพยายามต่อไปค่ะ
9 พฤษภาคม 2550 09:55 น. - comment id 692904
ถ้าจะเก่งขึ้นมาก็ต้องขอบคุณ คุณเจษฏานะคะ ที่ต่อกลอนเพราะๆมาเป็นแนวทางให้เป็นคนชอบอ่านค่ะแต่แต่งไม่ค่อยเป็นไม่ค่อยจะสัมผัสนัก หัวใจซึ้งหนึ่งดวงของน้องนี้ ถึงมีที่แบ่งแยกแตกสี่ห้อง ยังไม่เคยให้ใครมาจับจอง ตั้งแต่นองน้ำตามาเนิ่นนาน ถึงจะต่อห้องใจใหม่มาเพิ่ม ห้องใจเดิมสี่ห้องถูกเผาผลาญ หัวใจน้องมีเพียงหนึ่งตลอดกาล ไม่มีวันเป็นสองจงตรองดู ห้องใจเก่าโดนคนรักมาทำร้าย แตกกระจายมองไปไม่น่าอยู่ เอามาล้าง มาขัด ยังมีรู เก็บเป็นครูดีกว่ามาต่อเติม ถึงได้อยากจะเพิ่มเติมห้องใหม่ ใช่หลายใจเพียงแต่เอามาเสริม แค่ให้ได้ผ่อนคลายมากกว่าเดิม ไม่ได้เพิ่มหัวใจให้ใครประนาม ต่อห้องเพิ่มจ๊ะ ไม่ได้มีหัวใจเพิ่มนะคะ ห้องเก่าชำรุดแก้ไขไม่ได้แล้วค่ะจะเพิ่มกี่ห้องก็อยู่ในใจดวงเดียว
9 พฤษภาคม 2550 12:53 น. - comment id 693020
***ไม่ได้ต่อว่า หลายใจนะคร๊าบ เผื่อคนที่เขาไม่รู้น่ะ..มานะครับ ตามมาเดี๋ยวพาไปเที่ยวให้หายเหงา...อิอิ *************************************************** พี่น่ะรู้ น้องนั้น มั่นคงนัก ถึงได้รัก เขามาก ขนาดนี้ น่าเห็นใจ ต้องระกำ ช้ำฤดี ถึงวันนี้ ยังกลัวว่า จะซ้ำรอย รอยจาลึก แบบเจ็บเจ็บ เหน็บรอยช้ำ ถึงได้ทำ น้องนับเดือน ต้องเหงาหงอย ยังครวญเพ้อ เหม่อหา ตั้งตาคอย ใจเลื่อนลอย ขังตัวเอง วังเวงใจ แม้สร้างห้อง หัวใจ ใหม่อีกห้อง แล้วนวลน้อง จะกล้า ปลดล็อคไหม ห้องกว้างขวาง อยู่คนเดียว คงเปลี่ยวใจ หรือว่าไม่ เป็นไร ใจชาชิน ออกมาเถอะ เดี๋ยวจะพา ไปเดินเที่ยว เลาะลดเลี้ยว ตามคันนา ผ่านป่าหิน มีเสียนก ร้องก้องไพร ให้ได้ยิน เลยป่าหิน ยืนดูฟ้า ลิบตาเรา วันนี้ฝน โปรยปราย ไม่มากนัก ยังคงจัก มีแสง แห่งยามเช้า สาดละออง ฝนให้ กลายเป็นเงา หลายสีเรา เรียกสายรุ้ง พุ่งข้ามมา รุ้งนั้นมี เจ็ดสี ดูสวยสด ช่างงามงด โค้งวาด พาดขอบฟ้า ขอให้คน อกหัก รักร้างลา ได้กลับมา สดใส ดั่งสายรุ้ง..
9 พฤษภาคม 2550 13:47 น. - comment id 693045
ลืมถามน้อง นับเดือน ไปเลยว่า สี่ห้องใจ นั้นหนา ถูกเผาผลาญ โดนวางเพลิง ไฟฟ้าช็อต หรือไรกัน ถึงร้าวราน ไม่เหลือดี สี่ห้องเลย ถึงห้องใจ ไหม้ดำ มืดปิ๊ดปี๊ แต่แรงใจ ยังดี นี่น้องเอ๋ย ลุกขึ้นใหม่ อย่าท้อ ต่อไปเลย นะทรามเชย คนดีดี มีมากมาย เดี๋ยวห้องใหม่ ต้องติด เซฟทีคัท เพื่อให้ตัด ก่อนจะ ลุกลามไหม้ ถึงแม้เป็น ไฟรัก หนักหทัย คงตัดได้ ถ้าใจ น้องแข็งแรง. เป็นเพื่อนกลอนกันนะครับ ผิดพลาดอะไรไปขออภัยนะครับ..
9 พฤษภาคม 2550 15:03 น. - comment id 693076
เป็นเพื่อนกลอนกันนะครับ ผิดพลาดอะไรไปขออภัยนะครับ.. เจษฎา รังสิต 09 พ.ค. 50 - 13:47 IP 58.64.79.100 ขอบคุณสำหรับมิตรภาพนะคะ ดีใจที่มีเพื่อนกลอนด้วยซ้ำค่ะ สบายๆค่ะเล่นไม่ต้องคิดมากเลย คุณเขียนกลอนน่าอ่านและขำดีออกค่ะ
9 พฤษภาคม 2550 20:55 น. - comment id 693293
กี่ปีแล้วไม่ได้เห็นรุ้งกินน้ำ ยาวเป็นลำทอดผ่านข้ามขอบฟ้า ลำแสงสวยหลากสีเห็นเย็นตา อนิจากาลเวลาพาหายไป หอมกลิ่นกรุ่นดอกไม้อยู่ปลายนา บนนภาจันทร์สาดแสงกระจ่างใส พี่พาน้องมาเดิมดงป่าพงไพร เพื่อให้ใจได้คลายเหงาเศร้าทรวง ทำยังไงก็ไม่ลืมภาพความหลัง พลาดผิดพลั้งครั้งนั้นมันใหญ่หลวง จึงระแวงต้องระวังคนหลอกลวง แค่พาควงน้องไม่เคลิ้มหรอกพี่ชาย ไม่รู้จะลงยังไงจ๊ะวันนี้เพลียๆมึนศรีษะจัง แต่ก็ดันทุลังแต่งกลอนจนได้
9 พฤษภาคม 2550 21:34 น. - comment id 693302
แวะมาอ่านก่อนครับ..ค่อยตอบพรุ่งนี้ ง่วงจัง..อ่านแล้ว เพราะดีครับ..
10 พฤษภาคม 2550 06:25 น. - comment id 693370
***มาต่อแล้วครับ..แหม..ไม่ได้หลอกให้เคลิ้มสักหน่อยนะจ๊ะ..ก็อยากให้หายเศร้านี่นา *************************************************** กี่ปีแล้วไม่ได้เห็นรุ้งกินน้ำ ยาวเป็นลำทอดผ่านข้ามขอบฟ้า ลำแสงสวยหลากสีเห็นเย็นตา อนิจากาลเวลาพาหายไป หอมกลิ่นกรุ่นดอกไม้อยู่ปลายนา บนนภาจันทร์สาดแสงกระจ่างใส พี่พาน้องมาเดิมดงป่าพงไพร เพื่อให้ใจได้คลายเหงาเศร้าทรวง ทำยังไงก็ไม่ลืมภาพความหลัง พลาดผิดพลั้งครั้งนั้นมันใหญ่หลวง จึงระแวงต้องระวังคนหลอกลวง แค่พาควงน้องไม่เคลิ้มหรอกพี่ชาย *************************************************** เอาภาพใหม่ ติดทับ ที่ภาพเก่า เอาความเศร้า ที่มี ก้อนใหญ่หลวง เอาความทุกข์ อยู่ใน ใจทั้งปวง เอาไปถ่วง ทะเล แล้วเหหัน อย่ากลับไป มองดู ความชอกช้ำ คนใจดำ ทำไว้ ไม่สงสาร ประหนึ่งเกลียด กันมา แสนช้านาน แล้วประหาร เข่นฆ่า จนสาใจ น้องจงลืม เขาซะ อย่าโศกศัลย์ ยังมีวัน มีเพื่อนอยู่ น้องรู้ไหม เพื่อนดีดี ที่รัก และเข้าใจ อยู่ไม่ไกล ถ้าน้อง เปิดห้องมา ปิดล็อคนาน เก็บตัวอยู่ กับความเหงา ใช่ของเก่า โบราณ จึงมีค่า น้องเป็นคน มีเลือดเนื้อ มีชีวา เปิดออกมา ปรับใจใหม่ สดใสพลัน เพื่อนดีดี มีค่า ยิ่งกว่าเพชร เพราะว่าเพชร ปลอบใจ ไม่ได้นั่น มันมีค่า แค่เป็นเพชร ก็เท่านั้น จงลืมวัน แสนเศร้า เอาทิ้งไป วันที่เศร้า เป็นบทเรียน ของชีวิต เอามาปิด ทางเดิน หาดีไม่ ชีวิตเรา ก้าวต่อ อย่าท้อใจ สู่หลักชัย ข้างหน้า กล้าเผชิญ. มาๆๆเดินต่อนะ..อย่าให้ความเศร้ามาหยุดเราให้เดินต่อ..
10 พฤษภาคม 2550 14:54 น. - comment id 693578
ตั้งแค่เช้าเข้ามาอ่านหลายรอบแล้วแต่คิดอะไรต่อยังไม่ออกเลยค่ะ ลงชื่อไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวหาเพลงมาเปิดให้ฟังไปพลางๆก่อนนะ
10 พฤษภาคม 2550 16:37 น. - comment id 693617
ปลิวอ่อนไหว สายลม พริ้วแผ่วผ่าน ให้สะท้าน เหมือนใจ ต้องไอหนาว แสนอ้างว้าง ไปบ้าง บางเรื่องราว เจ็บปวดร้าว เพราะให้ใจ ไปผิดคน ทำให้เหงา เศร้าแสน แสบสุดซึ้ง เฝ้าครุ่นคิด คำนึง จึงสับสน แม้หนาวเหน็บ เจ็บช้ำ จำต้องทน เพราะว่าคน ที่แสนรัก เขาจากลา อยากหนีภาพ วันเก่า ให้แสนไกล หนียังไง ทางไหน ก็เห็นหน้า ภาพอดีต ติดแน่น นองน้ำตา จะให้มา เป็นคนใหม่ ไม่ง่ายเลย มันอยู่ใน ส่วนลึก สุดหัวใจ จะมีใคร มาช่วย ก็เมินเฉย ไม่อยากจะ รู้เรื่องราว อะไรเลย สิ่งที่เคย ได้รับ มันรุนแรง ************************************ มันเดินไม่ไหวค่ะ
10 พฤษภาคม 2550 21:29 น. - comment id 693724
***ได้ฟังเพลงแล้ว ยิ่งทำให้คนฟังเหงาไปด้วยสิ.ไม่เอานะ..ค่อยๆปรับใจนะ..ขอให้สำเร็จ ชนะคนอื่นได้ยังไม่น่าดีใจเท่ากับชนะตัวเอง จ้ะ..ให้กำลังใจจ้า.. *************************************************** ความผิดหวัง เกิดกับใคร ใจหวิวหวั่น ไม่สำคัญ ไปกว่า ถ้าผิดพลาด ด้วยพลั้งเผลอ เกินไป ใจแทบขาด เคยหวังวาด เอาไว้ ไม่สมปอง จงลืมเถอะ คิดว่า เป็นฝันร้าย เริ่มต้นใหม่ แม้ว่า ต้องนับสอง เพราะว่าหนึ่ง ทำให้ น้ำตานอง จะมัวครอง ความเศร้า เหงาทำไม ภาพเก่าเก่า ดีลีดทิ้ง ออกไปบ้าง ภาพบางอย่าง บาดตา อย่าเอาไว้ แล้วคลีนดิสก์ ที่บันทึก ลึกบาดใจ ฟอร์แมทใหม่ ให้แคล่วคล่อง ทุกห้องใจ เพราะวันนี้ ถึงขนาดดิน ไม่ไหวแล้ว แม่ดวงแก้ว อย่าท้อ ต้องสู้ไหว พี่ขออยู่ เสริมสร้าง พลังใจ เพื่อวันใหม่ ของน้อง ต้องกลับมา. ***น้องสุ (นับเดือน) สู้ๆ อย่ายอมแพ้..ไม่เอาน่า..
11 พฤษภาคม 2550 02:28 น. - comment id 693822
***น้องสุ (นับเดือน) สู้ๆ อย่ายอมแพ้..ไม่เอาน่า.. ฮานาก้า .....เรียกใครคะน้องสุเนี่ย ข่มตานอนไม่หลับลุกมาแต่งกลอนตอนตี 2 กว่าๆซะเลย
11 พฤษภาคม 2550 02:53 น. - comment id 693823
...ไม่เคยหวัง กับอดีต ที่ผ่านพบ เพราะว่าจบ ไปแล้ว กับวันเก่า แต่ภาพหลัง ยังติด ตรึงใจเรา ทำให้เหงา นั่งเศร้า เช้าจรดเย็น ...ต่อไปนี้ จะพยายาม ทำวันใหม่ สุดสดใส ไปโชว์ ให้พี่เห็น ให้อภัย จะวางเฉย และใจเย็น ถ้าพี่เป็น กำลังใจ ให้ทุกวัน ...จะคิดว่า ครั้งหนึ่ง เคยฝันร้าย ถูกยอดชาย แสนรัก ทำโศกศัลย์ พอลืมตา ตื่นมา หายไปพลัน คงสักวัน ฝันนั้น จะลบเลือน
11 พฤษภาคม 2550 10:15 น. - comment id 693955
ฮานาก้า .....เรียกใครคะน้องสุเนี่ย ข่มตานอนไม่หลับลุกมาแต่งกลอนตอนตี 2 กว่าๆซะเลย *************************************************** ที่จริงก็เดาๆเอานะครับ คิดว่าน่าจะใช่..ก็เลยเรียกไปอย่างนั้นเองไม่ว่ากันนะครับ..กลอนบทนี้ เยี่ยมมากครับ..นี่ขนาดเขียนตอนตีสองนะเนี่ย ************************************************** ลืมไปเถอะ กับอดีต ที่เคยพบ ให้มันจบ ลบไป กับวันเก่า ภาพความหลัง ร้อนใจ อย่าได้เอา บันทึกเข้า ฮาร์ดดิสก์...ใจติดตรึง มาเริ่มต้น วันใหม่ ให้ใสสด จะได้หมด ทุกข์ใจ หายคิดถึง ภาพแสนเศร้า ลบไป ไม่คำนึง เพราะภาพซึ้ง ทำให้ ใจโศกซม จำได้มั้ย วันก่อน พาชมทุ่ง ดูสายรุ้ง พาดฟ้า มาอวดโฉม ก็เพียงหา อุบาย หมายประโลม ที่น้องตรม หงอยเหงา บรรเทาลง ตามมาสิ จะพา ไปชมสวน มีครบถ้วน กล้วยน้ำว้า พาไหลหลง มะพร้าวน้ำ..หอมเย็น ต้นเอนโค้ง ลูกหย่อนลง เก็บได้ ไม่ตองปีน ขนุนสุก ส่งกลิ่น ชวนกินนัก มีต้นหมาก มีมะยม อมส้มลิ้น มะม่วงแก้ว น้อยหน่า ก็น่ากิน โฉมยุพิน กินอะไร เก็บได้เลย อ้าว..นี่เหมือน พาน้อง ออกห้องแล้ว จะมีแวว บ้างไหม ล่ะน้องเอ๋ย หรือห้องน้อง ยังล็อค เหมือนอย่างเคย แม่ทรามเชย ไว้เขียนกลอน ตอนต่อไป . **สนุกมากเลยครับ..น้องก็ต่อกลอนได้เยี่ยมจริงๆครับ..เดี๋ยวมาต่อใหม่นะครับ***
11 พฤษภาคม 2550 14:16 น. - comment id 694145
ขอบคุณพี่..อุตส่าห์พา..น้องชมสวน เดินนำชวน..ชิมผลไม้..ที่ชายป่า มะพร้าวน้ำ..น้อยหน่า..กล้วยน้ำหว้า ยกแม่น้ำ..ทั้งห้า..พาเดินไกล ดวงตะวัน..เลือนกลบ..พลบค่ำแล้ว วาววับแวว..แพรวนภา..ดาราใส แสงจันทร์นวล..ชวนชื่น..รื่นฤทัย ลมต้องกาย..ทำใจ..เคลิบเคลิ้มครัน เสียงเรไร..หรีดหริ่ง..พริ้งไพเราะ ฟังเสนาะ.. ธรรมชาติ..ช่างสร้างสรรค์ หอมมาลี..โชยกลิ่นหวน..ยวนใจพลัน ปานสวรรค์..อยู่บนดิน..ถิ่นท้องนา ถึงเวลา..มาพราก..เราทั้งสอง ใจของน้อง..พร่ำร้อง..เพรียกเรียกหา กลับได้แล้ว..นะแม่..แก้วขวัญตา ถึงเวลา..ตื่นนิทรา..แล้วแม่คุณ อ้าวแล้วกันน้องฝันอยู่เหรอเนี่ย ขอโทษนะนอนฝันอยู่กับหัวใจที่ล๊อคกุญแจปิดตายซะแล้วนึกว่าได้ไปเดินชมธรรมชาติกับพี่จริงๆซะอีก
11 พฤษภาคม 2550 14:57 น. - comment id 694160
อยากแนะนำพี่ลองใช้ code นี้นะคะ เพราะจะทำให้ตัวหนีงสือสีสวยและตัวโตขึ้นค่ะ น้องเลือกสีน้ำเงินให้พี่นะคะ
11 พฤษภาคม 2550 16:30 น. - comment id 694243
ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำ อ่านกลอนแล้วนะครับ เดี๋ยวค่อยมาต่อ นะครับ คุณครู
11 พฤษภาคม 2550 17:43 น. - comment id 694310
ด้วยความยินดีค่ะ อย่าเรียกคุณครูเลยค่ะ พี่ต่างหากที่เป็นครูให้น้อง ดีจังตัวหนังสือขนาดนี้ค่อยอ่านชัดเจนหน่อย ลงชื่อให้รู้ว่าน้องมารออ่านกลอนนะคะ
11 พฤษภาคม 2550 21:52 น. - comment id 694422
มัวหลงเพลิน เที่ยวเดิน ชวนชมชี้ ดูโน่นนี่ เพลินใจ ที่ในสวน ชี้ดูนก ดูไม้ หลายกระบวน มาทบทวน อ้าว..ฝัน กลางวันไป โถ..ดูสิ ติดอยู่ ที่ในห้อง กุญแจน้อง โยนทิ้ง เพราะหมองไหม้ เดี๋ยวจะลอง หาวิธี เข้าข้างใน ถ้าไม่ได้ คงต้องไป เรียนอาคม อาจารย์ไหน ว่าดี พี่สืบเสาะ จะไปขอ ร่ำเรียน ที่อาศรม หวังได้มา ซึ่งคาถา และอาคม จุดเทียนรม เสกน้ำมนต์ สะเดาะกลอน อาจารย์แอ เขาก็ว่า แกเก่งนัก อยากรู้จัก ไปหา ให้แกสอน อาคมขลัง แก่กล้า สะเดาะกลอน แต่ว่าตอน นี้อยู่ ในเรือนจำ เอาอย่างนี้ แล้วกัน น้องนับเดือน ฟังเพื่อนเพื่อน ให้ดี อย่าเพิ่งขำ เปิดหน้าต่าง ล้างห้องใจ ให้หายช้ำ แล้วก็ทำ การพุ่งหลาว ก้าวออกมา.. **กว่าจะลงได้ เกือบตาย.. ลิ้นห้อยเลย..คอยอ่าน นานมั้ย..แฮ่ๆ
12 พฤษภาคม 2550 08:00 น. - comment id 694527
ต่อกลอนมา เป็นเวลา นานพอควร พี่ชี้ชวน พาน้องชม นกชมไม้ บางครั้งยัง มาคอยปลอบ ประโลมใจ ให้น้องได้ ผ่อนคลาย หายเศร้าเหงา มาวันนี้ ใยมี ท่าทีแปลก ให้น้องแหวก อากาศ แบบพุ่งหลาว ตกลงมา สมอง ต้องแตกร้าว ครานี้เรา คงไม่เหลือ แม้กายา ขอเลือกให้ พี่ไป พบพ่อหมอ น้องจะรอ ให้พี่มา เสกคาถา หากุณแจ ที่หายไป จากสายตา แล้วนำมา ช่วยไข ห้องใจที เปิดมาใหม่ คราวนี้ อาจดีขึ้น พื้นคงลื่น เพราะเราช่วย กันปัดถู กุญแจทอง เอาไปคล้อง ที่ประตู ปิดรอยรู เคยรั่วร้าว เข้าที่ทาง คงต้องใข้ เวลา เนิ่นนานแน่ มีหลายแง่ มากงาน ต้องสะสาง ในห้องใจ ที่เคยเหงา และอ้างว้าง ปลดระวาง ความเหงา เศร้าซะที นานแค่ไหนก็จะคอยค่ะ แต่น้องใกล้จะหมดมุกแล้วนะคะ
12 พฤษภาคม 2550 09:13 น. - comment id 694548
น้องนับเดือนช่วยแก้ไขกลอนให้พี่หน่อยนะครับ..ตรงนี้ครับ สว่างนั้น แก้เป็น สว่างพลัน เพราะว่าน้อง แก้เป็น เพราะน้องนั้น ไมไปไหน ใส่ไม่เอกที่ไม่ น้องยอกว่า แก้เป็น น้องบอกว่า ***ขอบคุณครับ***
12 พฤษภาคม 2550 12:09 น. - comment id 694606
ว้า แก้ไม่ได้ค่ะ แก้ได้เฉพาะที่น้องตั้งไว้บนสุดค่ะ ทำได้แค่ลบทิ้งจ๊ะพี่ก๊อบมาแก้ก่อนสิคะเดี๋ยวพอเห็นพี่แก้ไขแล้วจะไปลบของเดิมให้ค่ะ น้องอ่านก่อนเดี๋ยวค่อยต่อนะคะวันนี้น้องเพลียเหลือเกิน ไม่ค่อยสบายค่ะขอพักก่อแล้วจะแวะมาต่อนะคะ
12 พฤษภาคม 2550 14:49 น. - comment id 694682
เหมือนกันเลยครับ..มุขขนมาหมดแล้ว..แต่ลองต่ออีกหน่อยนะครับ.. ************************************************** ต้องขอโทษ ที่ให้น้อง ต้องพุ่งหลาว หรือจะเอา บันไดลิง มาห้อยโหน ทางขึ้นเก่า ไฟรักเผา ร้าวเสียจน ต้องหนีคน ล็อคหัวใจ ไม่อยากแคร์ มาวันนี้ เห็นน้องมี ราศีขึ้น เพราะวันอื่น เห็นท่า จะย่ำแย่ โอดครวญมา ว่าอกหัก รักรังแก ให้อ่อนแอ เดินไม่ไหว แทบตายพลัน แต่พี่พี่ ก็มา ให้ยาป้อน ยกคำสอน ปลอบอุรา อย่าหุนหัน ชี้ให้เห็น ช่องทาง สว่างพลัน เพราะน้องนั้น ยังมีค่า อย่าท้อใจ วันไหนมี เรื่องร้าย อยากคลายทุกข์ ก็มาปลุก พี่พี่ ไม่ไปไหน จะอยู่เป็น ศิลาณี ช่วยปลอบใจ เป็นคนใหม่ แต่บัดนี้ พี่จะดู น้องบอกว่า จะเปลี่ยนใหม่ ให้พี่เห็น ไม่ยากเย็น หรอกหนา ถ้าเรียนรู้ ให้ที่ผิด ผ่านมา นั้นเป็นครู น้องไม่อยู่ เดียวดาย เช่นวันนี้ ถ้าหมดมุข เขียนอะไร มาก็ได้ เดี๋ยวพี่ชาย จะลองดั้น ไห้เต็มที่ เหมือนพูดคุย แต่เป็นกลอน ฟังอ่อนดี ขอให้มี เรื่องคุยกัน นานนานเลย.. **หมดมุขก็เขียนอะไรก็ได้นะครับ..เดี๋ยวด้นดั้นไป น่าจะได้นะครับ..น้องนับเดือน ว่าแต่นับไปถึงเดือนไหนแล้วล่ะ...ขอให้หายเศร้าแล้วก็สมหวังแล้วกันนะครับ
12 พฤษภาคม 2550 18:55 น. - comment id 694734
วันนี้เพลีย เหลือเกิน นะพี่จ๋า แต่ยังมา อ่านกลอน ซึ้งของพี่ ไข้ก็ขึ้น มึนศรีษะ ตาริบหรี่ พิมพ์ทุกที มีน้ำตา อาบหน้านอง สัญญานะ ว่าจะมา ให้น้องปลุก น้องจะลุก มาหา ตอนตีสอง พี่ต้องมา หน้าจอ มาจับจอง น้องจะลอง มาคอย ทุกค่ำคืน น้องจะปรับ ทำใจใหม่ ให้สุชสันต์ รอคอยวัน ที่หัวใจ ได้สดชื่น ไม่นั่งเฝ้า นอนเศร้า ลุกขึ้นยืน แม้จะฝืน เพราะรันทด ขออดทน กดคีย์บอร์ด ต่อไป หวังร่ายต่อ แต่เริ่มท้อ เพราะมุก มาล่องหน แต่งอย่างไร ไม่ให้ กลอนวกวน เริ่มสับสน ปนเปแล้ว พ่อแก้วตา **************************************** โอยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจบแบบนี้แหละ
12 พฤษภาคม 2550 19:46 น. - comment id 694740
เมื่ออ่านกลอน บทนี้ เลยติดไข้ ไม่สบาย ต้องกินยา ไปหาหมอ น้ำมูกหยด ร้อนใบหน้า น้ำตาคลอ กินยาต่อ เดี๋ยวคงหาย สบายตัว ขอให้น้อง ดูแล สุขภาพ น้ำที่อาบ ให้อุ่น แม่ทูนหัว กินข้าวต้ม ร้อนหน่อย ไม่ต้องกลัว ความร้อนทั่ว ขับเหงื่อกาย ไข้หายพลัน แล้วกินยา ตามที่ หมอเขาสั่ง กินทุกอย่าง ให้ครบ ที่เขียนนั่น กินติดต่อ ตามเวลา อย่าเว้นวัน หากเว้นวัน นานไป ไข้ดื้อยา พี่กินยา เข้าไป ให้ง่วงนัก คงต้องพัก เพราะว่าหนัก ทั้งแขนขา สมองตื้อ มือเย็น เพราะฤทธิ์ยา แต่ก็มา ต่อกลอน ก่อนไปนอน. **ขอให้หายเร็วๆนะครับ..มีบางคำเกินเส้นไปบ้าง ก็ขออภัยนะครับ กลอนพาไปจ้า..
13 พฤษภาคม 2550 12:06 น. - comment id 694889
เป็นอย่างไร บ้างน้อง ในวันนี้ อาการดี ขึ้นไหม ใจอย่าท้อ กินยาแล้ว หรือยัง อย่ารั้งรอ ไปหาหมอ ดีกว่ามั้ย ให้ทบทวน ไปเปิดก้น ให้หมอ ฉีดยาหน่อย เดี๋ยวคงค่อย ยังชั่ว อย่าไห้หวล เจ็บนิดเดียว เองน่า อย่าคร่ำครวญ อย่าเรรวน ตัดสินใจ ไปทันที วันนี้วัน อาทิตย์ หมอปิดไหม ก็ลองไป ดูก่อน ค่อยนอนซี่ ฉีดยาแล้ว คงหาย สบายดี แล้วก็มี ยากินต่อ ก็จะหาย อย่าลืมดื่ม น้ำอุ่น ด้วยนะครับ เดี๋ยวไข้กลับ ถ้าดื่ม น้ำเย็นได้ หมอเขาบอก ว่าอย่า เดี๋ยววุ่นวาย ต้องหามไป ร.พ. ต่อหลายวัน วันนี้เป็น ไข้หวัด กินยาแก้ ขอให้แก้ ไข้รัก ไปด้วยนั่น หายจากหวัด หายไข้รัก ไปพร้อมกัน ให้สุขสันต์ กับวันใหม่ ดั่งใจปอง ***ให้หายป่วยเร็วนะครับ..วันนี้ผมก็เป็นไข้เหมือนกันแต่มาต่อกลอนให้อ่านน่ะครับ..ช่วยลบข้างบนด้วยนะครับ
13 พฤษภาคม 2550 17:05 น. - comment id 694966
**ขอให้หายเร็วๆนะครับ..มีบางคำเกินเส้นไปบ้าง ก็ขออภัยนะครับ กลอนพาไปจ้า.. เจษฎา รังสิต 12 พ.ค. 50 - 19:46 IP 58.64.40.238 ขอบคุณมากค่ะ ไม่เห็นมีคำไหนล้ำเส้นเลยนะคะ อย่าคิดมากเลยสบายๆค่ะ ***ให้หายป่วยเร็วนะครับ..วันนี้ผมก็เป็นไข้เหมือนกันแต่มาต่อกลอนให้อ่านน่ะครับ..ช่วยลบข้างบนด้วยนะครับ เจษฎา รังสิต 13 พ.ค. 50 - 12:06 IP 58.64.40.238 ขนาดเป็นไข้นะเนี่ย ยังพริ้วขนาดนี้รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
13 พฤษภาคม 2550 17:35 น. - comment id 694971
ปล่อยให้รอ คอยกัน นานไปไหม น้องมีเหตุ เจ็บไข้ มากเลยพี่ เลยไม่ได้ มาต่อกลอน กันซะที ถึงตอนนี้ ยังมึน งง ไม่สงตัว ตัวก็ร้อน ท้องก็ปวด รวดร้าวนัก อยากจะพัก ให้หาย คลายปวดหัว งานก็รุม สุมเป็นตัน มาพันพัว ประคองตัว แทบไม่ไหว กายหมดแรง ไม่มียา ตัวใด รักษาหาย เป็นโรคร้าย มองไป เหมือนน้องแกล้ง โดนฝนนิด ทานเผ็ดหน่อย ก็สำแดง อยากจะแจง ให้พี่ฟัง หมดจังเลย แต่ไม่อยาก ให้ใคร ใจเป็นทุกข์ หมดสนุก เสียก่อน เลยนิ่งเฉย ปล่อยเวลา รักษา กายใจเลย เพราะว่าเคย เป็นง่าย ก็หายเอง ไปหาหมอ ก็ช่วย น้องไม่ได้ ไม่มียา รักษาไข้ ให้ตรงเผง ต้องรักษา ด้วยจิตใจ ของตัวเอง เช่นฟังเพลง พักผ่อน นอนให้พอ แต่น้องไม่ ย่อท้อ ขอต่อสู้ ให้โลกรู้ กำลังใจ ใช้แทนหมอ ไม่คิดมาก ให้ปวดใจ ก็เพียงพอ คงชะลอ เวลาได้ ไปอีกนาน น้องขี้โรคค่ะคงจะทำให้พี่รู้สึกเซ็งซะแล้ว พอค่อยยังชั่วก็มาต่อกลอนเลยค่ะ
13 พฤษภาคม 2550 20:07 น. - comment id 695005
ดีแล้วน้อง นับเดือน ถ้าคิดได้ โรคไข้ใจ กินยาไป ก็ไร้ผล ใช้เวลา แม้นานหน่อย ค่อยค่อยทน คงไม่พ้น ความตั้งใจ เราได้เลย วันนี้ยัง ปวดหัว มากไหมน้อง ก็คงต้อง พักผ่อนบ้าง นั่งเฉยเฉย แล้วอย่าลืม กินยา ถ้าละเลย โอ้น้องเอ๋ย ต้องนอนซม ขมชีวา ถ้าไข้ขึ้น ต้องคอย เช็ดตัวบ้าง ที่ข้างข้าง มีน้ำเย็น ไว้บ้างหนา ห้ามใช้ดื่ม ผ้าแช่ไว้ เช็ดกายา ช่วยรักษา อาการไข้ ให้ลดลง น้ำอุ่นอุ่น ก็ต้อง เตรียมไว้บ้าง เพราะเรายัง กินยา เม็ดยาผง ไม่มีน้ำ ก็ลำบาก ยากกลืนลง ต้องเจาะจง น้ำอุ่น จึงอุ่นใจ อ้าว..แล้วนี่ น้องไป จับจองโรค ให้ทุกข์โศก ทำไม เจ้าโรคร้าย จงทำตัว ให้สนุก ปลุกใจกาย แล้วโรคร้าย ก็หมด จงอดทน น้องฟังเพลง พักผ่อน นอนก็ดี ทำแบบนี้ บ่อยไป ก็ได้ผล หรือเขียนกลอน แลกเปี่ยน เวียนทุกคน แม่น่ามล มีเพื่อน ช่วยเตือนใจ ว่าโลกนี้ ยังมี ความน่าอยู่ ไม่หดหู่ เก็บตัว ไร้ความหมาย ถึงวันก่อน ผ่านมา เหมือนใกล้ตาย วันฟ้าใส อยู่ข้างหน้า อย่าอ่อนแอ. ****อย่าท้อ สู้ๆๆๆนะครับ
13 พฤษภาคม 2550 22:24 น. - comment id 695107
woman_true@hotmail.com นี่ใช่เมล์ของน้องสาวพี่หรือเปล่า พี่เมล์ไปคุยด้วยนะ ให้กำลังใจจ้ะ..เข้มแข็งนะ
13 พฤษภาคม 2550 23:13 น. - comment id 695139
ในความรัก มีส่วนหนึ่ง ลึกซึ้งมาก หลายคนอยาก จะได้ ไห้โหยหา คือห่วงใย จริงแท้ และเมตตา เฝ้าห่วงหา ถามไถ่ ยามไกลกัน คราวมีทุกข์ ปลุกปลอบ หาทางช่วย ยามที่ป่วย ก็ยัง ไม่เหหัน ส่งแรงใจ ถึงใจ ห่วงใยกัน แม้นานวัน ความเป็นเพื่อน ไม่เลือนไป อย่าเพิ่งท้อ จนขาด ความเชื่อมั่น อีกไม่นาน น้องก็ จะต้องหาย ที่เคยเจ็บ เคยปวด รวดร้าวกาย ขออย่าได้ มาแผ้ว ผิวแก้วตา พี่จะขอ พรพระ คุ้มครองเจ้า สวดมนต์เป่า พรวิเศษ ช่วยรักษา อีกทางหนึ่ง ส่งใจ ไปเยียวยา ขอขวัญกล้า ยืนอยู่ สู้ต่อไป.
14 พฤษภาคม 2550 07:33 น. - comment id 695193
ความคิดเห็นที่ 62 : หมายเลข 702681 woman_true@hotmail.com นี่ใช่เมล์ของน้องสาวพี่หรือเปล่า พี่เมล์ไปคุยด้วยนะ ให้กำลังใจจ้ะ..เข้มแข็งนะ ไผ่ดำ 13 พ.ค. 50 - 22:24 IP 58.64.40.238 ใช่ค่ะพี่ ด้วยความยินดีค่ะ
14 พฤษภาคม 2550 05:46 น. - comment id 695195
มาวันนี้ พี่มาให้ กำลังใจช่วย ที่เจ็บป่วย เพราะใจ น้องเป็นแผล ลืมเขานะ อย่าสนใจ หรือไปแคร์ อย่าขี้แย มีพี่พี่ ที่อาทร ถ้าให้เลือก ห่วงใย และความรัก พี่ก็จัก เลือกห่วงใย เอาไว้ก่อน เพราะความรัก เปลี่ยนง่าย ให้ร้าวรอน มักกัดกร่อน ใจช้ำ เสียน้ำตา ความห่วงใย มีค่า มากกว่ารัก แจ้งประจักษ์ อยู่ใน ใจนั่นหนา ยามทุกข์ท้อ เป็นเพื่อนใจ ได้นำพา จึงมีค่า มากกว่ารัก อยู่มากมาย ไม่เคยมี ข้อแม้ มาขวางกั้น จนรวยนั้น ก็ไม่ มีความหมาย จะรูปสวย ไม่สวย แค่ผิวกาย นี่คือความ ห่วงใย ที่ให้กัน มิต้องมี อะไร มากำหนด อยู่ด้วยกัน ได้หมด ไม่มีชั้น เพราะห่วงใย สูงค่า มหาศาล ความรักนั้น เป็นรอง ไม่ต้องมี น้องนับเดือน ต้องทิ้ง สิ่งฝังจิต เริ่มชีวิต ครั้งใหม่ ต่อไปนี้ ที่ทุกคน ห่วงใย ขอให้มี พลังที่ ขับเคลื่อน นับเดือนไป สู่หนทาง สดใส ใหม่อีกครั้ง พวกพี่ยัง จะไม่ หายไปไหน จะรอดู และให้ กำลังใจ น้องคนใหม่ ที่แข็งกล้า มาให้ยล. สู้ๆนะจ๊ะ..อย่าท้อแท้ ชนะใครไม่ดีเท่าชนะใจตัวเอง..
14 พฤษภาคม 2550 08:00 น. - comment id 695229
เป็นไข้ใจ อดทนได้ ไม่ย่อท้อ แต่ไข้ที่ ก่อเกิด ในวันนี้ ยาอะไร ทานไป ไม่เคยดี ที่พอมี ก็ได้แค่ ชะลอเวลา ขอบคุณรัก ลึกซึ้ง จากดวงใจ ที่ห่วงใย จริงแท้ หอบมาหา ถามทุกข์สุข ปลุกปลอบใจ ตลอดมา มันมีค่า ทางจิตใจ ยากบรรยาย ขอน้อมรับ น้ำใจ ด้วยยินดี เจ็บที่มี ปวดมากมาย พลันสลาย เพราะได้รับ พรพิเศษ กำลังใจ ช่วยทำให้ คลายปวด รวดร้าวลง น้องอยากให้ พี่มา สนุกสนาน ใจเบิกบาน พบความสุข สมประสงค์ อย่าเก็บเรื่อง ราวน้อง มาพะวง ขอพี่จง ทำใจ ให้สบาย อย่ากังวล ห่วงใย น้องมากนัก เวลาพัก ผ่อนใจ จะเลือนหาย น้องจะรู้ สึกผิด ไปจนตาย ทำพี่ชาย ห่วงใย ใจหมองมัว อย่ากังวลมากนะคะ อยากให้พี่มีความสุขกับการต่อกลอน สงสัยต้องเปิดกลอนใหม่ให้สดใสดีมั๊ยคะ
14 พฤษภาคม 2550 14:52 น. - comment id 695472
ฟังเพลงแล้วครับ...ดีเหมือนกันนะ เปิดกลอนสนุกดีกว่า อย่าเศร้าเลยนะ..มุขสนุกมีเยอะแยะเลยคร๊าบบบบ..
15 พฤษภาคม 2550 06:52 น. - comment id 695765
เงารัก เป็นกลอนที่จะเขียนใหม่หรือเปล่าครับ ทำไมหาไม่เห็นล่ะครับ เดี๋ยวจะได้ไปต่อให้ครับ..ต้องขออภัยนะครับ ที่คำบางคำที่เขียนกลอนไปอาจกล้ำเกินไปบ้าง แต่เพื่อให้กลอนฟังดูดี น่ะครับและที่เรียกแทนตัวเองว่าพี่ ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นพี่หรือเปล่า เวลาเขียนกลอนมันดูชัดเจนได้อารมณ์ดีครับ และขอบคุณนะครับ สำหรับคำแนะนำดีๆ
15 พฤษภาคม 2550 08:46 น. - comment id 695817
เงารักคือเพลงที่น้องร้องกับเพื่อนออนไลน์มาให้พี่ฟังไงคะ พี่ไม่ได้ยินแน่เลย แต่ดีเหมือนกันนะคะ เดี๋ยวเปิดกลอนกระทู้ต่อไป จะลองตั้งชื่อว่าเงารักดูค่ะ น้องแต่งกลอนไม่เก่งจะแต่งทีต้องมีอารมณ์ร่วมและเวลาจ๊ะ มาอ่านประจำแต่แต่งยังไม่ออกนะคะ ถ้าวันเดือนปีเกิดที่พี่ลงเป็นวันจริงเรียกพี่ถูกแล้วค่ะ เป็นพี่หลายปีเลยนะคะ น้องไม่เคยมีพี่ชายเลย มีน้องชาย 1 คน พี่สาว 1 คน ตอนนี้ได้พี่ชายเพิ่ม 1 คน เป็นสิ่งที่น่ายินดีค่ะ น้องอ่านกลอนพี่ทุกตัวอักษรไม่เห็นมีคำไหนที่กล้ำเกินเลย พี่อย่ากังวลนะคะ น้องไม่ใช่คนคิดมาก สบายๆค่ะ
15 พฤษภาคม 2550 08:50 น. - comment id 695818
เห็นพี่ถามเรื่องการใส่ภาพใส่เพลงไว้น้องตอบไปแล้วนะคะแต่เอา code มาให้ที่นี่อีกเผื่อพี่ไม่เห็นค่ะ
15 พฤษภาคม 2550 21:33 น. - comment id 696235
ขอบคุณนะครับที่รับ ผมเป็นพี่ชายอีกคน ไว้เขียนกลอนต่อนะครับ เห็นกลอนใหม่แล้ว พอดีพาแมว ถูกรถชนขาหักไปหาหมอ เพิ่งกลับมา แพงมากเลย เขานัดผ่าตัดเดี๋ยวหาเงินช่วยเจ้าแมวก่อนครับ สงสารเขา 1 ชีวิตที่ไม่แตกต่างจากเราเลย แต่ไม่มีโอกาสเลือก ถ้าปล่อยก็ตายครับ
16 พฤษภาคม 2550 02:30 น. - comment id 696347
ขออนุโมทนากับการกระทำของพี่ค่ะ
21 พฤษภาคม 2550 19:41 น. - comment id 699363
แวะมาหน่อยครับ กลอนบทนี้ ได้รู้อีกมุมหนึ่งของน้องนับเดือน..เลือกเหงาดีกว่านะครับ..
21 พฤษภาคม 2550 19:43 น. - comment id 699365
เลิกเหงานะครับ..ข้างบนพิมพ์ผิดนิดหนึ่ง..
21 พฤษภาคม 2550 23:01 น. - comment id 699482
ความเหงาเป็นเพื่อนแท้ตลอดไปจ๊ะ พี่คงชอบกลอนกระทู้นี้นะคะเอาไว้เดี๋ยวน้องจะมาต่ออีกค่ะ