ขนตา

ตะวันจะลับขอบฟ้า

สิ่งที่ไกลกลับใคร่ไขว้คว้าได้
เอื้อมมือไปเกินใกล้จนยากถึง
เพียงสายลมขื่นขมสมตราตรึง
ก็ซาบซึ้งถึงดวงมานจานรอยจินต์
แต่สิ่งใกล้เอื้อมไปครอบครองได้
หันหลังให้ไยเดินเมินสูญสิ้น
ความหวังดีทุกอย่างมิยลยิน
คล้ายชาชินจินตา...พาเศร้าตรม
เหมือนขนตาที่ติดชิดอยู่ใกล้
เพียงมองไปได้เห็นเป็นสุขสม
เหตุไฉนไยมองข้ามความระทม
ที่ทับถมบ่มเรื่องราวให้ร้าวใจ
แต่ความสุขของขนตาหาแค่นั้น
แค่ใกล้กันผันความเหงาเศร้าห่างไกล
ปลดความทุกข์หลุดหายมลายไป
คงมั่นไว้ให้ใจได้แข็งแรง
				
comments powered by Disqus
  • แมวน้อยตัวกลม

    29 เมษายน 2550 13:34 น. - comment id 689066

    มาแอบส่องขนตานะค่ะเหมียว36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif
  • ไรไก่

    29 เมษายน 2550 13:47 น. - comment id 689070

    โห้ๆๆๆๆๆๆ
    ขนตาใครจะนับได้เนี้ย
    มันใกล้เกินไปนะใกล้จนมองไม่เห็น
    ถ้าห่างไปจมุกมองเห็นบ้าง
    
    
    36.gif36.gif
  • เจน_จัดให้

    29 เมษายน 2550 14:50 น. - comment id 689091

    ดีจ้าน้องเล็ก....11.gif
    
    ใกล้เกืนไปยิ่งทำให้หัวใจหวั่น
    ขอให้ระยะห่างระหว่างกันนั้นเท่านี้
    มีช่องว่างระหว่างใจอย่างพอดี
    รักที่มีไม่มากน้อยค่อยดำเนิน
    
    ..........................46.gif
  • โคลอน

    29 เมษายน 2550 16:42 น. - comment id 689189

    11.gif ใช่ค่ะเห็นด้วย...เราอาจจะใช้มาสคาร่าปัดแต่งขนตาให้ดูเด่นขึ้นแต่พอถึงเวลาหนึ่งเราก็ไม่เคยสนใจมันเลย...แปลกดีเนาะ
  • เรนโมเมจัง..

    29 เมษายน 2550 19:44 น. - comment id 689291

    เป็นบทกวีที่เป็นปรัชญา.ดีจังนะคะ..36.gif
    
      เรนแวะมาขอบคุณนะคะ36.gif
  • ป. ปลา

    30 เมษายน 2550 03:34 น. - comment id 689399

    x1pN1mp8dKYgTHEMWgAMcZ5rKxhPtXsjxeLtXbcf
    หนทางที่ห่างเหินเดินไม่ถึง
    รักจึงลดน้อยไม่ค่อยหวาน
    ปกปักรักษามาช้านาน
    ถูกผลาญย่อยยับไปกับมือ
    
    คนใกล้ใจร้ายทำลายสิ้น
    แล้วโบยบินไปทำไขสือ
    ทิ้งคนอยู่ไกลร้องไห้ฮือ
    ระยะทางคือสื่อ..บอกซื่อตรง
    
    ระยะทางเป็นตัวแปรอีกตัวนิ เศร้า
    
    36.gif11.gif16.gif
  • ป. ปลา

    30 เมษายน 2550 03:36 น. - comment id 689400

    
    ตะวันฯ รูปนั่นฝีมือถ่ายของ ป.เอง สวยมั้ย
    มะค่อยอวดเลย ป. ปลา
    
    36.gif11.gif16.gif
  • อินสวน

    30 เมษายน 2550 06:59 น. - comment id 689437

    สิ่งมีค่า กว่าเขาจะสำนึก..ก็ต่อเมื่อเขาสูญเสียมันไปครับ.........
  • อัสสุ

    30 เมษายน 2550 12:31 น. - comment id 689611

    แต่งกลอนเพราะขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย
    
    มีโค้ดดีก็อย่างนี้แหละนะ
    
    ตอนนี้เป็นได้แค่คนหางตา65.gif
    
    เปิดเทอมยังครับ11.gif
  • กุ้งหนามแดง

    30 เมษายน 2550 17:37 น. - comment id 689749

    ขนตาเข้าตา..ทำให้น้ำตาไหลเสมอเลย..
  • ตะวันจะลับขอบฟ้า

    30 เมษายน 2550 18:26 น. - comment id 689760

    แมวน้อยตัวกลม 
    ยินดีค่ะ
    
    
    ไรไก่ 
    ค่ะ ใกล้จนใครๆก็มองข้าม
    
    
    เจน_จัดให้
    
    หวั่นไหวนะพอทนค่ะ แต่เจ็บตรมเนี่ย เฮ้อ
    
    
    โคลอน
    
    ค่ะ ชอบให้มันดูโดนเด่น แต่ไม่เคยที่จะดูแลรักษามันเลย
    
    
    เรนโมเมจัง.. 
    
    ขอบคุณนะค่ะ ยินดีที่แวะเข้ามาทักทายกันค่ะ
    
    
    ป. ปลา 
    
    แหม ไม่อวดหรอกค่ะ มีของดีก็เอามาแบ่งๆกันดูเนอะ
    
    
    อินสวน
    
    ค่ะ มันยากเนอะที่นะจะเห็นค่าของที่อยู่ใกล้ตัว
    
    
    อัสสุ
    
    ขอบคุณค่ะ
    
    ก็ช่วยๆกันไปแหละค่ะ ฝึกบ่อยๆมันก็ดีขึ้นไปเอง
    
    ตอนนี้ยังไม่ได้เปิดค่ะ แต่วันที่ 5 จะไปมอบตัวแล้ว
    
    
    กุ้งหนามแดง
    
    เพราะเจ้าของไม่ดูแลค่ะ มันเลยเข้าตา เลยเสียน้ำตาเลย คริคริ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน