ผิดหวังเป็นครั้งที่ร้อย...แล้วมั้ง กับเรื่องที่ทำให้หัวใจพัง...ตั้งไม่รู้กี่หน ผิดที่เธอ...ผิดที่ฉัน...ผิดที่เราทั้งสองคน หรือผิดที่ไม่รู้จักอดทน...ใช้แต่อารมณ์ ไม่อยากโทษว่าเป็นความผิดของใคร เจ็บจนชาแก่ใจ...กับความขื่นขม ปล่อยให้ความรักลอยไป...พร้อมสายลม แล้วอยู่นิ่ง-นิ่ง...กับหัวใจซานซม ..............สักวันก็หายเอง..............
19 เมษายน 2550 01:12 น. - comment id 684273
ขอให้หายเร็วๆ นะจ๊ะ เอาใจช่วยจ้า อิอิ..มาซะดึกเลยนะคะวงศ์ตะวัน
19 เมษายน 2550 01:15 น. - comment id 684274
19 เมษายน 2550 01:19 น. - comment id 684277
แงแงแงแงแง เกิดอะไรขึ้น ทำไมรูปไม่มา ขอโทษค่ะ ทำเลอะไปหมดเลย แง แง
19 เมษายน 2550 07:24 น. - comment id 684288
เข้มแข็งเข้าไว้ใจเจ้าเอ๋ย สิ่งที่เคยทำให้เจ็บเหน็บปวดร้าว คงผ่านพ้นไปได้ในทุกคราว เสมือนกาวคือเวลาตัดอาวร .... สักวันคงหายเอง และสนิทด้วยล่ะนะ สู้ สู้ จ้า
19 เมษายน 2550 09:05 น. - comment id 684318
เวลาจะช่วยให้หัวใจด้านชา แล้วลืมไปเลยว่าเคยรักเธอ แวะมาค่ะ
19 เมษายน 2550 10:23 น. - comment id 684344
เวลาหมุนไปเรื่อย ๆ ก็คงเหมือนกับใจคนเรา ที่ต้องหมุนไปตามเวลา.... และก็จะลืมบางเรื่องราว...
19 เมษายน 2550 12:51 น. - comment id 684420
กาลเวลาจะช่วยรักษาให้ค่ะ..แต่ก็คงไม่หาย แต่พอบรรเทายังมีบาดเจ็บอยู่ลึกๆค่ะ..
18 พฤษภาคม 2550 00:12 น. - comment id 697506
ต้องเข้าใจกันให้มากๆ ไว้ใจด้วย