นางในฝัน

ขาว-กรมท่า

ครั้นหนึ่งนอนหลับแล้ว  เกิดฝัน
คือค่ำคืนสุขสันต์             ยากเศร้า
แก้วตาที่พรากกัน           มาเยี่ยม
หลังที่ได้ใฝ่เฝ้า          ร่ำไห้คร่ำครวญ
 
  เริ่มประเดิมเธอถามเรื่องทั่วไป
ว่ากายใจเป็นไปทางอย่างใด
ฉันหันพูดสุดแสนเศร้าอาลัย
ตั้งแต่ตอนเธอไปสู่แดนฟ้า
  ฉันพูดตอบขอบคุณที่ห่วงใย
ยังจำได้คราวก่อนเธอก็มา
ในวันนี้เธอก็มาหวนหา
อิ่มอุรายิ่งนักยอดรักฉัน
 จากนั้นเธอพาฉันพุ่งว่ายฟ้า
สู่ธาราดาราไปด้วยกัน
มือสองเราเฝ้าจับอย่างยึดมั่น
แสนสุขสันต์ยิ่งนักประทับใจ
 ได้โบยบินดุจดั่งสองน้องนก
ท่องเที่ยวถิ่นพิภพที่กว้างใหญ่
ประคองคงรสรักประจักษ์ไกล
คงหาใครมาเหมือนนั้นไม่มี
 แต่และแล้วรุ่งอรุณเริ่มวันใหม่
เธอได้บอกคราลามาสักที
ฉันร่ำร้องอยากต่ออย่าจากหนี
เพราะนานทีที่ได้เจอแก้วตา
  เธอบอกว่าไม่ได้ต้องไปแล้ว
แต่ใช่ว่าจะแคล้วทุกเวลา
โอกาสมีจะมาในวันหน้า
จึงต้องกลับเตียงที่ได้นอนลง
  และแล้วตัวตื่นขึ้น  ใจผวา
ยังนึกที่แก้วตา       เยี่ยมได้
นี่แค่ภาพมายา      รึเปล่า?
โปรดช่วยเฉลยให้ ทราบด้วยเถอะครับ