คำเอ๋ยคำพร่ำพลอดอ้อนออดพี่ ไยเล่าเจ้าคนดีหนีไปไหน ข้าวยังโอนเอนอ่อนร่อนพลิ้วใบ ชูเชิดช่อเหมือนรอใคร...มาเกี่ยวรวง คำสัญญาคืนฟ้าพราวดวงดาวเด่น จะรักชื่นคืนเช่นด้วยแหนหวง เจ้าหายลับกลับคำนะพุ่มพวง รักเป็นลวงทิ้งพี่เศร้าเจ้าลืมคำ พี่ครวญขลุ่ยเลางามมาตามน้อง คร่ำครวญก้องท้องนาหางามขำ พี่ไม่เลือนเตือนเฝ้า...เจ้าไม่จำ ลืมรสคำพลอดพร่ำกับน้ำตา ข้าวยังเหลืองชูช่อรอเจ้าเกี่ยว ปลายังว่ายเวียนเที่ยวรอเจ้าหา ลมพัดพลิ้วหยอกล้อรอเจ้ามา ใจของพี่รอท่าอยู่ทุกวัน น้ำไม่เหือดแห้งหายจากสายแม่ ยังไหลนิ่งแน่วแน่มิแปรผัน น้ำใจนางทางสองน้องเจ้าปัน ลืมสัญญาคำมั่นน้องเจ้าลืม
14 เมษายน 2550 15:31 น. - comment id 682903
ไม่ได้ลืมหรอกจ้ะ... เพียงแต่ว่า... ไม่อยากกลับไปเกี่ยวข้าวน่ะ .................ร้อน.................
14 เมษายน 2550 17:07 น. - comment id 682913
ไม่ได้ลืม..สัญญา..ในครานั้น ยิ่งนับวัน..อาลัย..ให้คิดถึง ด้วยหน้าที่..จำห่างไกล..ใจคะนึง รักตราตรึง..ยังจำมั่น..คำสัญญา.. สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ..
15 เมษายน 2550 18:33 น. - comment id 683119
สัญญาพี่ที่ให้ในวันเก่า รักสองเราคงมั่นมิหวั่นไหว สัญญารักจากพี่นี้ด้วยใจ ยังอาลัยรักนี้..มิมีลืม.....ฯ สื่อความหมายได้ไพเราะมากค่ะ...อ่านแล้วให้ความรู้สึกที่ดี...มาชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ... แวะมาทักทายกันนะคะ...
16 เมษายน 2550 09:01 น. - comment id 683303