เมื่อไหร่ฟ้า..บรรเจิด..เปิดทางให้ สองหัวใจ..ได้เคียงอยู่..เป็นคู่ขวัญ แหงนมองฟ้า..คราใด..ชะงักงัน ทั้งเมฆหมอก..มาขวางกั้น..จนมืดมน ใจที่เจ็บ..ยังคงเจ็บ..ยังเหน็บหนาว ต่อเรื่องราว..อันโหดร้าย..จนใจหม่น ทุกคืนวัน..ทรหด..จำอดทน ช้ำเสียจน..หม่นหมอง..นองน้ำตา แสนหวั่นไหว..จำใจฝืน..ยืนอีกครั้ง สิ่งมุ่งหวัง..คล้ายลางเลือน..ไปต่อหน้า จึงพ่ายแพ้..ต่อชีวิต..จิตโรยรา กาลเวลา..มิอาจลบ..ประสบการณ์ อยากมีใคร..สักคนหนึ่ง..ซึ่งเห็นค่า เช็ดน้ำตา..แห่งฝันร้าย..ประหัดประหาร เข้าใจกัน..ดูแลกัน..นานแสนนาน คอยสมาน..แผลหัวใจ..ให้เลือนลาง ได้แต่รอ..อยู่อย่างนั้น..ฝันและเพ้อ เมื่อไหร่เจอ..ใครคนนั้น..หันมาบ้าง มอบความรัก..ความห่วงใย..ไม่จืดจาง ลบอ้างว้าง..เดียวดาย..หายโศกตรม จะขอเป็น..ทาสชีวิต..ไม่คิดหนี แด่เธอซื่ง..เอื้ออารีย์..อย่างสาสม เป็นทาสรัก..ตลอดไป..หมายชื่นชม ตราปสิ้นลม..เฮือกสุดท้าย..หยุดหายใจ...
White roses 8 เม.ย. 2550 13:48 น. - ID 100934 
2034
16
0
8 เมษายน 2550 14:30 น. - comment id 681537
เฝ้าแต่รออยู่อย่างนั้นฝันและเพ้อ แล้วใยเธอจึงไม่ซึ้งถึงฉันบ้าง ด้วยห่างไกลจึงหวั่นไหวไม่เว้นวาง ตัวห่างไกลใจจึงห่างความหวังเลือนเพราะและโดนใจมากค่ะ
8 เมษายน 2550 14:42 น. - comment id 681543
เฝ้าชะแง้ แลหา อุราเจ้า ช่างปวดร้าว ระทม จนหม่นหมอง ได้แต่รอ ขอรัก ให้สมปอง จะจับจอง เป็นทาส ทุกชาติไป..สวัสดีจ้า สบายดีรึเปล่า ไม่ได้ป๊ะกันนาน และหลังจากนี้ก็คงไม่ได้ป๊ะกันอีกนาน..เช่นกัน..
8 เมษายน 2550 15:27 น. - comment id 681548
อย่าสิ้นหวังด้วยเรายังหายใจอยู่ ยืนหยัดสู้แม้ชีวิตจะติดขัด เวลาค่อยผ่านไปใยเร่งรัด ค่อยขจัดความหม่นหมางขว้างทิ้งไป ไม่ท้อนะจ๊ะ ไม่ท้อ..ป. เป็นกำลังใจจ้า
8 เมษายน 2550 15:48 น. - comment id 681553
อาจารย์...................... กลอนเพราะมาก...................อย่ารอนานนักซิ........... จาไปบอกให้.......
8 เมษายน 2550 16:20 น. - comment id 681575
คุณ..bananaleaf เฝ้าแต่รอ..นานวัน..จนฝันค้าง จะมีบ้าง..หรือไม่..ได้สุขสม ปล่อยชีวิต..และหัวใจ..ตามสายลม ได้แต่ข่ม..รอวันนั้น..วันสมปอง..
8 เมษายน 2550 16:23 น. - comment id 681576
คนมันว่าง.. เฝ้าชะแง้..รอใคร..มีใจรัก ไม่หาญหัก..หัวใจ..ให้ไร้ค่า สมานใจ..ที่เคยเจ็บ..เหน็บอุรา และรู้ค่า..ของรัก..ประจักษ์ใจ..
8 เมษายน 2550 16:26 น. - comment id 681577
คุณป.ปลา อุปสรรค..ยากแท้..จะแก้ไข จึงทำให้..หัวใจ..ดั่งไร้ค่า ยากจักเอ่ย..เผยคำ..พร่ำวาจา ได้แต่รอ..เวลา..อย่างอาลัย..
8 เมษายน 2550 16:28 น. - comment id 681578
คุณบิ๊ก... สวัสดีค่ะ..คุณบิ๊กวันนี้ว่างหรือคะ... สงกรานต์หยุดหลายวันขอให้เที่ยวให้สนุกและ ปลอดภัยค่ะ..
8 เมษายน 2550 17:49 น. - comment id 681589
เพราะมากเลยครับ ยิ่งอ่านยิ่ง....คิดถึง....เฮ้อ.... ขอบคุณคุณกุหลาบขาวครับ
8 เมษายน 2550 18:13 น. - comment id 681606
เฝ้าแต่รอ หัวใจ ใครอีกหนอ นวลลออ ถึงเศร้า เหงานักหนา เธอรอใคร กันหรือ แม่แก้วตา แก้วกานดา บอกว่า ได้แต่รอ
8 เมษายน 2550 18:15 น. - comment id 681607
คุณ..นายธนา.. สวัสดีค่ะคุณธนา..ทำใจให้สบายค่ะ.สักวันต้องทำได้ค่ะ.. ขอบคุณค่ะ..ที่ชอบกลอน..
8 เมษายน 2550 18:18 น. - comment id 681610
แม่มด.. ก็เฝ้ารอ..หัวใจ..ใครคนนั้น หวังสักวัน..ข้างหน้า..จะมาถึง จะขอพบ..สบตา..ให้ตราตรึง เอ่ยคำซึ้ง..พลอดพร่ำ..ชื่นฉ่ำทรวง..
8 เมษายน 2550 20:04 น. - comment id 681633
จริงค่ะคุณWhite rosesได้แต่รอ....ก็ใจมันดื้อไม่ยอมเปลี่ยนแปลงนี่คะ.....กลอนไพเราะกินใจค่ะ
8 เมษายน 2550 20:43 น. - comment id 681645
... ตราบสิ้นลม เฮือกสุดท้าย หยุดหายใจ... ขนลุกแฮะ อ่าน วรรคนี้แล้ว
8 เมษายน 2550 21:41 น. - comment id 681646
คุณไรไก่.. ได้แต่รอ..ความหวัง..ในครั้งหน้า ใครผู้มา..ดูแล..แคร์ทุกอย่าง เยียวยาใจ..คอยปลอบขวัญ..วันอ้างว้าง ปันพลัง..ยามรันทด..หมดแรงใจ..ขอบคุณค่ะ..
8 เมษายน 2550 20:57 น. - comment id 681653
ได้แต่รอจนท้อหรือหมดหวัง หากชีพยังครั้งนี้บังเกิดไหม รอแล้วรอเล่าจนเกือบสิ้นใจ อยู่ไหนใครนั่นฉันเฝ้ารอ
8 เมษายน 2550 21:36 น. - comment id 681658
คุณ..ปักษาวายุ ขอบคุณมากค่ะ..ที่แวะมาเยี่ยม..
8 เมษายน 2550 21:31 น. - comment id 681660
คุณ..Salukphin ได้แต่รอ..คืนวัน..ให้ผันผ่าน จะอีกนาน..เพียงใด..แค่ไหนหนอ หัวใจยัง..เพ้อพร่ำ..คำว่ารอ ไม่เคยท้อ..รอไป..ไม่เปลี่ยนแปลง..ขอบคุณมากค่ะ..
8 เมษายน 2550 21:57 น. - comment id 681668
9 เมษายน 2550 09:34 น. - comment id 681720
มาเป็นทาสรักให้พี่กุหลาบแล้ว จะจิกจะด่าก็ไม่บ่น แพรวทนได้ คิคิ
9 เมษายน 2550 11:21 น. - comment id 681760
ได้แต่ รอ คอย รักอยู่ รัก ชื่น ชู เหมือน ดั่งใจ ทำไมช้ำ กรรมหรือไร รักทำไม ทำให้อกตรม
9 เมษายน 2550 11:23 น. - comment id 681761
อย่าเพิ่งท้อ การรอ มีคุณค่า กาลเวลา ขัดเกลา เราสมหวัง รีบร้อนไป อาจเสียใจ ให้พลาดพลั้ง อดเปรี้ยวรั้ง รอหวาน ไม่นานเกิน
9 เมษายน 2550 14:24 น. - comment id 681833
พี่บนเกาะ.. น้องยืนเหงา..เศร้าสร้อย..น้อยดวงจิต ด้วยชีวิต..เกิดมา..ฟ้าข่มเหง ใจดวงน้อย..เปลี่ยวเหงา..เศร้าวังเวง จึงหวั่นเกรง..ทดท้อ..ต่อชะตา ตัวน้องนั้น..วาสนา..แสนอาภัพ นอนไม่หลับ..กระสับกระส่าย..พลิกซ้าขวา แสนวิโยค..โศกตรม..ทรมา หยาดน้ำตา..หลั่งไหล..ไร้เรี่ยวแรง พอมีรัก..ประจักษ์ใจ..หมายเคียงคู่ พ่อยอดชู้..กลับแปรผัน..คล้ายกลั่นแกล้ง มีชีวิต..ไร้เสถียร..เพื่อเปลี่ยนแปลง จึงหน่ายแหนง..ต่อลิขิต..จิตตรอมตรม แผลหัวใจ..ที่บาดเจ็บ..ยังเจ็บหนัก เพราะพิษรัก..แพร่ขยาย..ให้ขื่นขม ไร้เยียวยา..กู้ซากรัก..ที่หักจม ร้าวระบม..หวั่นไหว..ในเรื่องราว ได้แต่รอ..ใครคนหนึ่ง..ซึ้งคุณค่า สมานยา..รักษาแผล..อันปวดร้าว คู่เคียงกัน..ประดุจเป็น..เช่นดังเงา ยามโศกเศร้า..มีไหล่ซบ..กลบน้ำตา จะมีไหม..ในวันนั้น..วันพ้นทุกข์ มีความสุข..ได้พบใคร..ที่ใฝ่หา ลบเรื่องราว..อดีตเศร้า..เก่าก่อนมา ซับน้ำตา..แห่งฝันร้าย..ให้เจือจาง...
9 เมษายน 2550 14:27 น. - comment id 681837
คุณเพียงแพรว.. ยินดีต้อนรับค่ะ..แต่กุหลาบด่าใครไม่เป็นค่ะ อยู่ร่วมกันแบบสันติสุขดีกว่าค่ะ..
9 เมษายน 2550 14:30 น. - comment id 681838
พี่นบ... ได้แต่รอ..คอยรัก..สลักจิต ชั่วชีวิต..ขอรักแท้..แม้เพียงหน ถึงแม้จะ..ประสบ..ความทุกข์ทน จะไม่บ่น..หรือว่าไร..ให้รำคาญ..
9 เมษายน 2550 14:34 น. - comment id 681840
คุณอินสวน.. นี่ก็นาน..แล้วหนอ..รอความหวัง ยังพลาดพลั้ง..ไม่มีใคร..ใคร่เสนอ จะให้รอ..อีกแค่ไหน..ได้พบเจอ คงต้องเก้อ..สับสน..เพ้อคนเดียว..
9 เมษายน 2550 15:52 น. - comment id 681848
ได้ยินคำ รำพัน ว่าฝันร้าย ชีวิตกลาย ขื่นขม ตรมสุดฝืน อยากมีคน ดูแล แม้วันคืน ใคร่พลิกฟื้น ชีวี นี้รื่นรมย์ จะขอรัก จริงจัง เหมือนดังทาส จึงประกาศ หารัก จักอุ้มสม หากรักแท้ แม้ใคร่ ได้ชื่นชม ขอเกลียวกลม แทนตอบ มอบรักมา อยากสมัคร รักน้อง แต่หมองหม่น พี่เป็นคน จนยาก ลำบากหนา ต้องทำกิน ถิ่นไกล สุดสายตา ทั้งชีวา มีแต่เหงา เฝ้าเจียมตน
9 เมษายน 2550 16:19 น. - comment id 681852
คงไม่ยากหากใจยังไม่ท้อ โปรดเฝ้ารอรอต่อไปด้วยใจหวัง สักวันหนึ่งคงจะพบตราบชีพยัง อย่าหยุดหยั้งความตั้งมั่นอย่าท้อใจ
9 เมษายน 2550 18:52 น. - comment id 681874
พี่เบรฟ... ชีวิตน้อง..หมองหม่น..จนฝันร้าย จึงเดียวดาย..หวั่นไหว..ในโลกกว้าง หยาดน้ำใส..หยดไหล..ไม่เว้นวาง ต้องอ้างว้าง..เปลี่ยวเหงา..เศร้าโศกซม แผลหัวใจ..กลับกลาย..ขยายพิษ จึงรอนริด..หัวใจ..ให้ขื่นขม แสนปวดร้าว..สุดฝืน..ยืนระทม ยากจะข่ม..หัวใจ..ได้สักครา มองหาใคร..สักคนหนึ่ง..ซึ้งสงสาร รอแสนนาน..หวังฟูมฟัก..ช่วยรักษา มอบห่วงใย..มอบภักดิ์ดี..มีเมตตา ตราปชีวา..ขอเคียงอยู่..คู่กับเธอ...
9 เมษายน 2550 18:57 น. - comment id 681876
คุณ พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร ชีวิตก้าว..มาสิ้นสุด..หยุดตรงนี้ มากมายมี..อุปสรรค..มากักกั้น แม้สองใจ..มีรักแท้..มอบแด่กัน แต่ก็ไม่..มีแม้วัน..ฝันเป็นจริง..
9 เมษายน 2550 20:28 น. - comment id 681894
9 เมษายน 2550 22:17 น. - comment id 681949
คุณสิริน.. นั่นสิคะ..ถ้ามีวันใดวันหนึ่งรอไม่ไหว ก็ไม่รอค่ะ..
9 เมษายน 2550 22:57 น. - comment id 681967
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ พี่กุหลาบ
10 เมษายน 2550 00:01 น. - comment id 681973
เฝ้ามองหาสิ่งใดในความมืด ใจติดยึดเรื่องเก่าที่ร้าวฉาน ยังคงเจ็บเหน็บหนาวสุดร้าวราน เรื่อฃวันวานยังจำมาย้ำตรอง ประสบการณ์ผ่านแล้วน้องแก้วเอ๋ย จงวางเฉยเก็บงำอย่าช้ำหมอง หากปรายตาผินหน้าหันมามอง มีคนจ้องสบตามาเนิ่นนาน เราต่างรอต่างฝันถึงวันใส กาลล่วงไปเสียเปล่าเหมือนเงาผ่าน ต่างเล่าลือล้อเล่นเป็นตำนาน เรื่องจมปลักดักดานขึ้นคานทอง หากมีใจตรงกันเป็นวันดี โปรดหันหน้ามาทางนี้มีเราสอง ให้สัญญาร่วมอยู่คู่ปรองดอง ตีตราจองยึดมั่นฉันและเธอ... โอกาศดีมีครั้งเดียว อย่าพลาดนะ
11 เมษายน 2550 14:24 น. - comment id 682317
น้องเฌอ.. เที่ยวสงกรานต์ เผื่อพี่ด้วยนะคะ..
11 เมษายน 2550 14:25 น. - comment id 682318
คุณ ฤกษ์.. ประสบการณ์..ผ่านมา..พาใจหม่น ปวดร้าวจน..หวั่นไหว..ใจฝืดฝืน ทุกราตรี..ฉ่ำน้ำตา..ทุกคราคืน ไร้จุดยืน..ไร้ความฝัน..แสนหวั่นกลัว จะก้าวไป..ข้างหน้า..ทายท้าฝัน แต่อีกใจ..กลับไหวสั่น..หวั่นไปทั่ว จะถอยหลัง..ก็ขยาด..ด้วยหวาดกลัว จึงหมองมัว..ในชีวิต..จิตร้าวราน ขอบคุณพี่..ยิ่งนัก..มาทักปลอบ ทุกคำขอบ..มีคุณค่า..มหาศาล ดุจน้ำทิพย์..โชลมใจ..ให้เบิกบาน ไม่มีวัน..ที่ฉัน..จักเลือนลา หากวันใด..วันหนึ่ง..ในวันนั้น พรหมลิขิต..บันดาล..ได้พบหน้า ได้ขุดคุ้ย..ความหมาย..จากสายตา คงซึ้งค่า..แห่งไมตรี..มีให้กัน ขอเวลา..สักหน่อย..ค่อยค่อยคิด ให้ไตร่ตรอง..อีกสักนิด..นะยอดขวัญ เรื่องหลายหลาก..ใช้ชีวิต..เป็นเดิมพัน ขอพี่นั้น..จงครวญใคร่..คิดให้ดี..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
