ยืนเหลียวมองท้องทะเลมิเคยหลับ เกรียวคลื่นกลับซัดเห่เข้าจูบหิน บางครั้งบิ่นบ้าคลั่งดังครืนครืน ทะเลตื่นสะอื้นพร่ำ....เหมือนใจคน ดั่งทะเลหัวใจในหาดรัก ไม่เคยพักผ่อนคลายให้ฉงน แฝงเอารักแอบไว้ในใจตน คลื่นวกวนเหมือนดั่ง...ทะเลใจ เมื่อยามเราหลับไหลไปชั่วคืน ก็ถูกคลื่นความฝันพาหวั่นไหว กลัวรักเราเรรวนเป็นคลื่นไป ซัดจากไกลเหมือนเป็นเช่น...ทะเล แล้วอีกนานเท่าใดจึงหวนกลับ ไม่ลาลับกลับคืนตามที่ฝัน หวั่นลุดลอยหนีหายไปจากกัน เป็นคลื่นฝันไม่ลอยลับรอกลับมา
5 เมษายน 2550 21:49 น. - comment id 680739
ขอบคุณ....หลายเด้อ.......ที่แต่งกลอน....อันไพเราะเพราะพริ้ง......ฝากมาให้...
5 เมษายน 2550 22:52 น. - comment id 680770
ทะเลหัวใจก็ต้องไปท่องแบบนี้มั้งค่ะ..อิอิอิ
6 เมษายน 2550 07:59 น. - comment id 680840
ทิดสาจะไม่แต่งกลอนเศร้าๆอีกแล้ว..เอาแต่กลอนรักหวานซึ้งดีมัยจ๊ะคุณนิรนาม......ชอบม้ายๆ...สงกรานต์ไปเที่ยวที่ใหนหนอ...สนุกเผื่อด้วย อ้อ..ขอบคุณ..คุณปราณรวีครับที่ส่งรุปสวยๆมาฝากทิดสา