...เธอกับฉัน

สายลมหนาว & หิมะขาว

เธอ  ความรักของเธอเปลี่ยนท้องฟ้าที่มืดหม่นให้กลายเป็นฟ้าใส
เธอ  ความรักของเธอเปลี่ยนสายฝนในหัวใจให้กลายเป็นตะวันยามทอแสง
เธอ  ความรักของเธอคอยประคองหัวใจยามชั้นหม่นหมอง
เธอ  หัวใจของชั้นมีความรักของเธอครอบครองทั้งหัวใจ
เธอ  กระซิบถ้อยคำบอกรักเพียงแผ่วเบา
เธอ  จับมือชั้นในวันที่หัวใจหวั่นไหว
เธอ  ให้อ้อมกอดในวันที่ชั้นเสียใจ
เธอ  มอบความรักให้ไว้ .... มันมากมายจนชั้นต้องเสียน้ำตา
เธอ  สัญญาจะเคียงข้างกันชั่วนิรันดร์
เธอ  หลับตาแล้วจูบหน้าผากชั้นก่อนลับลาหาย
เธอ  ทำให้น้ำตาต้องพรั่งพรูเสียมากมาย
เธอ  ฝากความรักไว้ในหัวใจ...  แล้วห่างหายให้ทรมาน
เธอ  กลับมาเถอะนะหัวใจ
เธอ  อย่าทำให้หัวใจชั้นต้องหมองเศร้าอยู่อย่างนี้
เธอ  ลืมหรือไรความรักที่เธอฝากไว้คนดี
โปรดกลับมาหาชั้นที .... อย่าให้คนคนนี้ต้องเดียวดาย
ร่างอุ่นไร้เงากอด ... หัวใจมันว่างเปล่า
นาทีแห่งความเหงา .. มีเพียงแค่น้ำตา
หัวใจไร้เงารัก ... มันแสนจะอ้างว้าง
ความทรมานมันช่างยาวนาน .. ตราบจนหมดลมหายใจ
... หิมะขาว

ฉัน  เป็นแค่เงารอยยิ้มของเธอ
ฉัน  เป็นเพียงคนที่รักเธออยู่ตรงนี้
ฉัน  เป็นเพียงคนที่อยู่ข้างเธอทุกครั้งยามอ่อนแรง
ฉัน  เป็นเพียงตะวันทอแสงยามเธอไม่มีใคร
ฉัน  จะจับมือเธอเอาไว้ไม่ให้ไหวหวั่น
ฉัน  จะรำพันคำหวานทุกครั้งก่อนนอนเสมอ
ฉัน  จะโอบกอดเธอด้วยรักและความภักดี
ฉัน  จะเป็นคนที่แสนดีของเธอตลอดไป
ฉัน   ก็คงเป็นได้แค่คนที่ผูกพัน
ฉัน  ก็คงเป็นได้แค่ฝันของเธอเท่านั้น
ฉัน  ก็คงเป็นได้แค่ช่วงเวลาสั้นที่รู้จักกัน
ฉัน  ก็คงเป็นแค่ได้แค่นั้น แค่เพื่อนที่แสนดี
เธอ  เป็นดั่งอ้อมกอดของพระจันทร์
ฉัน  เป็นเพียงดวงตะวันที่ทอแสง
เธอ  เป็นดั่งนางฟ้าคอยสำแดง
ฉัน  เป็นเพียงแมลงที่อยากติดตามเธอ
...สายลมหนาว