เพราะเผลอรักจักเจ็บเหน็บซ้ำซ้อน มันยอกย้อนเกินทำใจให้ชาเฉย ยากจะหักห้ามใจให้คุ้นเคย มันเฉิ่มเชยเซ่อซ่าแถมน่าตี เจ็บไม่จำทำวุ่นวายน่าขายหน้า ไม่ระอาอับอายแล้วหน่ายหนี ด้วยทะนงรั้นดื้อและถือดี เจ็บกี่ทีก็มิจำซ้ำเผลอรัก.
1 เมษายน 2550 19:19 น. - comment id 679005
เรื่องหัวใจห้ามกันยากเน๊าะ
1 เมษายน 2550 20:53 น. - comment id 679026
เจ็บมาแล้วไม่อยากจำขอซ้ำสอง จะขอลองเจ็บต่อไปไม่แยแส จะสร้างภูมิคุ้มกันให้ไม่ขี้แย คงไม่แย่กว่านี้แล้วหนานางฟ้าเอย มาช่วยแบ่งเบาความเจ็บด้วยจ้ะ..จากคนใจเหงา..
1 เมษายน 2550 21:23 น. - comment id 679038
เจ็บก็ยังรักค่ะ..ถึงเขาหลอกก็เต็มใจให้หลอก..
2 เมษายน 2550 20:08 น. - comment id 679361
ใช่ค่ะคุณเพียงแพรว...เรืองหัวใจใครกำหนดได้เนาะคุณbanana leaf ขอบคุณค่ะ...แต่อย่าเป็นคนใจเหงาเหมือนนางฟ้านะคะคุณWhite roses หุหุ...ยอมให้เขาหลอกเพราะรัก...เฮ้อ...เวรกรรมที่ทำมาแต่ชาติไหนนะคะ