เจ็บไม่จำ

เพราะเผลอรักจักเจ็บเหน็บซ้ำซ้อน
มันยอกย้อนเกินทำใจให้ชาเฉย
ยากจะหักห้ามใจให้คุ้นเคย
มันเฉิ่มเชยเซ่อซ่าแถมน่าตี
เจ็บไม่จำทำวุ่นวายน่าขายหน้า
ไม่ระอาอับอายแล้วหน่ายหนี
ด้วยทะนงรั้นดื้อและถือดี
เจ็บกี่ทีก็มิจำซ้ำเผลอรัก.

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

Salukphin 1 เม.ย. 2550 16:03 น. - ID 100620

683

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/100620 ที่มา: หนูนางฟ้า , Salukphin

comments powered by Disqus

เพียงแพรว

1 เมษายน 2550 19:19 น. - comment id 679005
```
เรื่องหัวใจห้ามกันยากเน๊าะ 
```

bananaleaf

1 เมษายน 2550 20:53 น. - comment id 679026

เจ็บมาแล้วไม่อยากจำขอซ้ำสอง
จะขอลองเจ็บต่อไปไม่แยแส
จะสร้างภูมิคุ้มกันให้ไม่ขี้แย
คงไม่แย่กว่านี้แล้วหนานางฟ้าเอย

 มาช่วยแบ่งเบาความเจ็บด้วยจ้ะ..จากคนใจเหงา..

White roses

1 เมษายน 2550 21:23 น. - comment id 679038

เจ็บก็ยังรักค่ะ..ถึงเขาหลอกก็เต็มใจให้หลอก..

Salukphin

2 เมษายน 2550 20:08 น. - comment id 679361

ใช่ค่ะคุณเพียงแพรว...เรืองหัวใจใครกำหนดได้เนาะคุณbanana  leaf    ขอบคุณค่ะ...แต่อย่าเป็นคนใจเหงาเหมือนนางฟ้านะคะคุณWhite roses  หุหุ...ยอมให้เขาหลอกเพราะรัก...เฮ้อ...เวรกรรมที่ทำมาแต่ชาติไหนนะคะ