๏ เขาและเธอตรงข้ามในความคิด สองดวงจิตเคยรักสมัครสมาน มาถกเถียงเปล่าเปลืองเรื่องวันวาน ต่างบาดเจ็บร้าวรานหวานมิคืน ต่างคนต่างน้อยใจในคนรัก จึงจมปลักความระทม,ความขมขื่น ต่างคนต่างทระนงตรงจุดยืน ต่างแข็งขืนบอกปัดขัดแย้งกัน เรื่องราวของ เธอ-เขา คล้ายเรานี้ คล้ายตรงที่เราทะเลาะเพราะเหตุนั่น ต่างคนต่างอธิบายนัยสำคัญ ต่างดื้อรั้น,ไม่อ่อนข้อ,ไม่ง้อใคร ในที่สุดพวกเราต่างเศร้าหมอง ฤๅเรียกร้องเหตุผลจากคนไหน ? รักที่เราปรารถนาเกินกว่าใด ที่เหลือไว้คือน้ำตามาครอบครอง ๚ะ๛
28 มีนาคม 2550 18:06 น. - comment id 677669
ต่างคนต่าง ถ้อยที ถ้อยอาศัย อย่าน้อยใจ ในคนรัก เลยครับท่าน จงรักกัน ให้มาก รักนานนาน ส่วนพี่นั้น รักเธอ รักจริงจริง
28 มีนาคม 2550 18:13 น. - comment id 677676
บางครั้ง ความเหมือน ก็ไม่ได้ช่วยให้รักกัน ความแตกต่างที่ลงตัวระหว่างคนสองคน ที่สามารถมาทดแทนสิ่งที่ทั้งสองคนแตกต่างกันได้ สามารถบังเกิดความรักได้
28 มีนาคม 2550 18:14 น. - comment id 677678
ต่างความคิดต่างความเห็นเช่นสาธก แล้วมาถกเถียงกันสิ้นหรรษา ข้อพิพาทบาดหมางหว่างชีวา มีน้ำตาเป็นผลลัพธ์คลับคล้ายกัน
28 มีนาคม 2550 18:15 น. - comment id 677680
..๏ "เธอเอาความวางใจไปล้อเล่น" ใช่ประเด็นเค้นถ้อยคอยถากถาง ต่างมุมมองสองจิตคิดคนละทาง ก่อนถอดวางหัวใจ...จงใคร่ครวญ "รักฉัน..เพื่ออะไร"ไยต้องถาม เอ่ยนิยามเก่าก่อนมาย้อนหวน "ไร้ถ้อยพจน์หมดคำมาย้ำทวน" ทุกคำล้วนแก้ต่างเหมือนอย่างเคย "ฉันอยู่ตรง...จุดไหนในใจเธอ" ถามเสมอ...เจอมา..คือชาเฉย จวบวันคืนพ้นผ่านกาลล่วงเลย มิเฉลยเอ่ยความแม้นยามใด "ควรคบหาต่อไปทำไมกัน?" เธอและฉัน..จบลง ณ ตรงไหน? เมื่อคำถามไร้คำตอบที่มอบไว้ "ฉันอยู่ตรง..จุดไหน..ในใจเธอ"๚ะ๛ ...ห้ามยี้..นะ..ห้ามบอกว่าเหล้าเก่าในขวดใหม่ด้วย....ไม่มีพล๊อตเขียนอะ... ...อย่าลืมทานยาแก้หวัดด้วยนะ...
28 มีนาคม 2550 18:46 น. - comment id 677703
เหตุผลบนความรักมักใช้ยาก จนวันจากถึงรู้หดหู่ไหม รักจริงต้องยอมเป็นและเห็นใจ เหตุผลค่อยนำไปใช้กับงาน..
28 มีนาคม 2550 18:57 น. - comment id 677706
จากcareเคยอยู่ข้าง....เคียงกัน จางจืดลงทุกวัน..........ย่อมได้ หอมหายจิตจึงหัน.......ทางอื่น เปลี่ยนกลิ่นเป็นสุขใช้...ยี่ห้อจอห์นสัน เศร้าทั้งปี
28 มีนาคม 2550 19:09 น. - comment id 677718
สวัสดี...คุณอัลมิตรา....ทุกๆ ท่านด้วย เอ...เดี๋ยวนี้สาวน้อยของฉันเป็นอะไรหนอ ใครทำเพื่อนเราให้เศร้า เดี๋ยะๆ...มีการงอนแทนน่ะเออ... สาวน้อยของฉันใครห้ามแตะ... อิ_อิ...วันนี้คุณยิ้มหรือยังเอ่ย.. คิดถึงเสมอจ้า...จากใจพี่สาวคนนี้.....
28 มีนาคม 2550 19:14 น. - comment id 677720
รูปภาพสวยจังเลย..แต่ปนความเศร้าความ เหงาเดียวดายในเพลานี้ ยากจะอธิบายจัง
28 มีนาคม 2550 20:00 น. - comment id 677727
ทางสามแพร่งแบ่งทางอยู่กลางจิต ใยจึงคิดเลือกถนนที่หม่นหมอง ใยไม่คิดเหลียวหลังแล้วนั่งมอง วันเราสองครองคู่อยู่เคียงกัน
28 มีนาคม 2550 21:24 น. - comment id 677734
ทำไมมันช่างบังเอิญอย่างนี้นะ
28 มีนาคม 2550 22:37 น. - comment id 677760
การเข้าใจผิดย่อมเกิดขึ้นได้เสมอๆแม้เพียง แค่เหตุเล็กๆน้อยๆ การจะลงเอยหรือไม่ผมเชื่อ เรื่องเวรกรรมครับไม่เชื่อเรื่องบุพเพสันนิวาส เพราะในชีวิตผมเห็นผู้คนมาแยะพอประมาณ ขนาดทะเลาะทุกวันตบตีกันเกือบทุกวันยังอยู่ กันจนตายกันไปกันข้างหนึ่งลูกหลานเยอะแยะ เชียวครับ แก้วประเสริฐ.
28 มีนาคม 2550 23:29 น. - comment id 677770
ในยามรัตติกาลที่เงียบเหงา .. แด่ .. ผู้หนึ่งคือผู้ที่อยู่อีกฟากฟ้าไกล .. เพราะเราต่างมีภาระหน้าที่การงานและมีเรื่องราวมายมายในชีวิตจริงที่ต้องสะสาง บางครั้งเลยทำให้รู้สึกเหน็ดเหนื่อยพอสมควร จนบางคราก็เก็บความรู้สึกนั้นได้ไม่ดีเท่าที่ควรจะเป็น บางครั้ง .. เลยทำให้เรื่องบางเรื่องที่เหมือนว่าเบาหวิวสามารถปลิวลมได้ กลับแปรสภาพเป็นหนักอึ้งไป..ในบัดดล ข้อเสียของเราเป็นเช่นนั้น ทั้งที่ เคยพยายามแก้ไขมานานแล้ว .. ทว่า เหมือนกับจะต้องใช้ความพยายามมากยิ่งๆ ขึ้น เราคิดเสมอ..และคิดบ่อย ๆ ในช่วงที่พอจะมีเวลาว่าง เรามักจะทบทวน .. ในช่วงวันเดือนปีที่ผ่านพ้น..นั้น มีกี่เหตุการณ์ที่อยากแก้ไข .. มีกี่เรื่องราวที่ไม่อยากให้และจะไม่ให้มันเกิดขึ้น บางอย่างต้องตามไปแก้ไขคำพูด อักษร และการกระทำของตนเองเสมอ แต่บางอย่างแก้ไขไม่ได้ .. เลยต้องให้เป็นบทเรียนครั้งสำคัญว่า .. เรามีเรื่องที่พลาดบ้างแล้ว .. แบบนี้ .. และ แบบนั้น " .. ความรู้สึกของคนที่เราแคร์ .. ย่อมสำคัญเสมอ .. " ยังคงมั่น ไม่เปลี่ยนแปร แม้ว่าจะมีบ้างที่เผลอและพลั้ง .. จนทำให้คนสำคัญสะเทือนใจ อย่างไรก็ตาม .. เราต่างมีวิถีชีวิตและหน้าที่ที่ต้องดำเนิน เดินทาง ต่างกัน ยังคงมีมากมายที่ต้องใช้ความคิดอยู่ และยังต้องใคร่ครวญบางสิ่ง .. อย่างรัดกุมรอบคอบ และถึงอย่างไร .. เราก็ยังคงปรารถนาดีต่อกัน ขอให้อุ่นใจในอ้อมกอดแห่งเทพประจำตัว .. ที่คอยคุ้มครอง เราต่างรู้ .. มิตรภาพของเราจะตราบสิ้นฟ้า มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
28 มีนาคม 2550 23:42 น. - comment id 677772
..ใครคนนั้นใจร้ายจังนะคะ.. บางครั้งเรนเอง..เก๊าะไม่เข้าใจด้วยดิคะ.. เพราะเหตุใดหรอคะ..ที่ความรักต้องทำให้ใครบางคนต้องเจ็บปวด.. .. มัย?น๊า.. พี่อัลมิต้องแคร์..ใครคนนั้นมากมาย.. แบบเรนไม่เข้าใจ.. .. หากเรนเป็นผู้หญิงเก่งแบบพี่อัลมิ.. เรนจะไม่สนใจ..ใครคนนั้น.. คนที่ชอบทำให้เราเจ็บปวด.. .. อย่าโกรธเรนนะคะ.... เก๊าะเรนรู้สึกโกรธแทนผู้หญิงทั้งโลกเนี่ยน๊า.. .. .. ..
29 มีนาคม 2550 07:38 น. - comment id 677821
อรุณสวัสดิ์ค่ะ...คุณอัลมิตรา คุณ คุณ ทุกท่าน ทักเชื่อในความตัดสินของุคุณเสมอโดยเฉพราะ เรื่องงานข้างนอก...ไม่เป็นไรนะคะ ค่อยๆคิด ค่อยๆตัดสิน ทักจะช่วยอีกแรงจนสุดความสามารถขอให้คุณบอกทักอย่างตรงไปตรงมานะคะ สวัสดีน้องเรน คุณน่ารักจังเลยเป็นครั้งแรกที่ทัก..ทักทายคนในเรือนคุณอัลฯดีใจแทนคุณอัลจังเลยค่ะ :)
29 มีนาคม 2550 08:03 น. - comment id 677825
ต้องยอมรับในฐานที่เป็นปุถุชนนะครับว่าความต่างกันในสภาพแวดล้อมที่อยู่ที่เกิด..ก่อให้เกิดความรักความศรัทธา..แต่บางครั้งก็ทำให้เกิดความบาดหมางในใจขึ้นได้..และก็ยังจะเข้าทำนอง.. .....เมื่อแรกรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน พอเนิ่นนาน น้ำอ้อยยังกร่อยขม.... เป็นสัจธรรมนะพี่อัลฯ
29 มีนาคม 2550 08:30 น. - comment id 677829
เรื่องบังเอิญ เกิดขึ้นได้เสมอ.. :)
29 มีนาคม 2550 09:22 น. - comment id 677850
ความรักอยู่คู่โลก แต่เราจะเรียนรู้ว่า จะจัดการกับความรักอย่างไรไม่ให้ทุกข์ นี่ซิสำคัญกว่าผมว่า อัลมิตราโดนพิษดอกรัก กระนั้นฤา!!! บุรุษแห่งธาร
29 มีนาคม 2550 09:44 น. - comment id 677858
เรื่องบังเอิญ เกิดขึ้นได้ทุก ๆ หัวใจค่ะ.... ถึงแม้จะมีเศร้าบ้าง สุขบ้าง เราก็ต้องมีชีวิต ที่ก้าวหน้าต่อไปค่ะ.....
29 มีนาคม 2550 09:54 น. - comment id 677865
หลายคู่ดูคล้ายกัน เพราะรักนั้นมีสมหวังและผิดหวัง ยามรักเหตุผลน่าฟัง ยามชังเหตุน่ารังเกียจ..เสมอค่ะ
29 มีนาคม 2550 10:35 น. - comment id 677888
รอรับนะจ๊ะสาวน้อย
29 มีนาคม 2550 12:31 น. - comment id 677948
มีอะไรมากมายในโลกใบนี้ อารมณ์ ความรู้สึก ยากที่จะจัดการได้ บางสิ่งรับฟัง รับรู้ ฤาจะเท่าสัมผัสด้วยตนเอง แย่จัง ปัญหาเหมือนๆ กัน บางคนแก้ได้ บางคนแก้ไม่ได้ ถึงคราของเรา ก็จะรู้ว่าเป็นอย่างไร
29 มีนาคม 2550 12:42 น. - comment id 677953
เหงาจังเลยนะ จริง ๆ ในโลกนี้ ไม่มีอะไรบังเอิญหรอกนะ จะแตกต่างกันก็ตรงที่ว่า ใครจะมีเวลา มีปัญญา พอที่จะพิจารณาถึงสาเหตุของเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตนเองได้มากกว่า หลายคนไม่มีเวลา ไม่ได้ใส่ใจจะหาเหตุผล ก็เลยสรุปไปเลยว่า...บังเอิญ รักษาสุขภาพนะ...อิม
29 มีนาคม 2550 14:43 น. - comment id 678025
เรื่องบังเอิญเกิดขึ้นได้ค่ะ..
29 มีนาคม 2550 15:45 น. - comment id 678084
คุณก่องกิก .. หากต่างฝ่ายต่างตรองมองตรงข้าม จะยิ่งงามในรักสมัครสมาน หากต่างฝ่ายต่างเข่นเช่นรำคาญ ดั่งเลือกปิดตำนานเหตุการณ์รัก คุณหัวหน้าซากทัพ .. ความแตกต่างที่ลงตัว .. คำนี้สวยงามมากค่ะ อัลมิตราเชื่อว่า คนที่เหมือนกันหมดทุกอย่าง นานวันไปอาจเบื่อหน่าย จำเจ และหากคนที่ขัดแย้งกันเสียทุกอย่าง ก็เช่นกัน นับวันก็ยิ่งพอกพูนปัญหา ความลงตัวต่างหาก ต่างเสริมในส่วนที่อีกฝ่ายขาด จึงเป็นสิ่งที่จะประคับประคองได้ดีที่สุดค่ะ คุณเฌอมาลย์ .. ฉันนั้นถูกเธอต้องผิดคิดข้างเดียว ความข้องเกี่ยวจึงเว้นว่างเหมือนห่างเหิน ฉันและเธอร่วมถูกต้องครองดำเนิน จะเพลิดเพลินแม้ดวงจิตคิดต่างกัน คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. พล็อตเก่า ๆ ข้ออ้างเดิม ๆ คุณชูรส .. เขาไม่เหมือนคนอื่นดาษดื่นเห็น ส่วนฉันก็ไม่เป็นตามเช่นหวัง อาจมีบ้างถกเถียงเยี่ยงปะปัง ใช่คิดชังเหมือนหัวใจไม่รอมชอม คุณม้าลาย .. เพิ่งจะไตรมาสแรกเองนะจ๊ะ หอมเอยหอมกลิ่นเจ้า........นวลอนงค์ หอมยิ่งหอมฤๅลง..............คลุกแป้ง หอมละเมียดจนพวง.........จิตประหวัด จวบกระทั่งทิวาแจ้ง............ก็เพ้อจนสาย คุณทักทาย .. เขียนกลอนไปเรื่อย ๆ ค่ะ เขียนนั่นเขียนนี่ พยายามไม่ให้จำเจ แต่ก็ไม่ค่อยมีเวลามากพอที่จะคิดพล็อต ผลที่ได้จากการเขียนมันก็เลยเป็นฉากวนเวียนจำเจ บางที ก็ยังนึกขำ .. เขียนไปซะขนาดนั้น แต่ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว หากเขียนกลอนจั่วเรื่องไว้ คอมเมนท์ที่เขียนเสริมขยายความ ก็จะต้องอยู่ในเฉดแนวเดียวกันค่ะ สรุปว่า เป็นแค่งานเขียนนะคะ คุณทักทายอย่าได้กังวลใจเลยค่ะ อัลมิตราสบายใจดี ยิ้มได้ค่ะ นายรมย์ .. คิดถึงจัง สบายดี บ่ .. บางทีเลือกไม่ได้ดั่งใจหวัง อาจพลาดพลั้งเพราะจิตคิดเผลอไผล ส่วนรักที่ชื่นชอบมอบให้ใคร ทั้งหัวใจคือทั้งหมดปรากฏจริง คุณแม่มดใจร้าย .. นั่นสิ เห็นแล้วก็รู้สึกสะเทือนใจไปด้วย คุณแก้วประเสริฐ .. คุณไม่เชื่อเรื่องบุพเพสันนิวาสหรือคะ อัลมิตราบอกไม่ถูกว่าเชื่อหรือไม่เชื่อ แต่ก็รู้สึกแปลก และให้คำตอบตนเองไม่ได้ในบางเรื่อง คุณเรน .. ใครคนนั้น อาจเป็นคนที่ดีกับอัลมิตราที่สุด ก็ได้ค่ะ เพียงแต่ข้อขัดแย้งนั้น เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดไม่ได้ เพราะคนเราความคิดต่างกัน คนที่ดีกับเรานั้น เราควรแคร์และเอาใจใส่เขาค่ะ คุณทักทาย .. อัลมิตราก็เก็บเล็กผสมน้อยอยู่ค่ะ ตอนนี้วางงานคร่าว ๆ โดยกำหนดเป็นหัวข้อ ได้คุยกับเพื่อน ๆ แล้วคะ และก็ตระเตรียมงานบางส่วน ล่วงหน้า ส่วนการลงมือทำ คงเริ่มได้ช่วงที่ใครต่อใครสนุกสนานสาดน้ำในเดือนเมษายน แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะช่วงนั้น อัลมิตราว่าง ไม่ได้ไปไหน ได้มีอะไรทำแก้เหงา ก็ดีเหมือนกันค่ะ คุณอรุณสุข .. การที่มีความคิดแตกต่างกัน จุดสุดท้ายไม่จำเป็นที่จะต้องลงเอยด้วยการขัดแย้งเสมอ อัลมิตราเชื่อว่า การเชื่อม การประสาน เป็นสิ่งสำคัญ ที่จะทำให้ สัมพันธภาพยืนยาวต่อไปค่ะ คุณกุ้งหนามแดง .. อื้อ รอบ ๆ ตัวเรา มีเรื่องคล้าย และไม่คล้าย อยู่แยะ ค่ะ คุณลำน้ำน่าน .. อืมม ถามว่า โดนพิษดอกรัก กระนั้นฤๅ !! คงตอบไม่ได้เต็มปากเต็มคำค่ะ ว่าใช่หรือมิใช่ มีความรัก กับ ไม่มีความรัก .. ทำให้บรรยากาศของโลกทั้งโลกเปลี่ยนไปนะคะ คุณลิลลี่ขาว .. ค่ะ ต้องอยู่ต่อไป สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ก็ไม่เป็นไร เมื่อทุกข์ แล้วจะได้รู้ว่า สุข มีค่ามาก ค่ะ คุณครูพิม .. อืมม เนอะ มีหลายเหตุผลในการชัง แต่ข้อเดียวเท่านั้นในการรัก ทำไม สมการนี้ ไม่สมดุลกันเลยแฮะ คุณทักทาย .. ค่ะ จะรอรับค่ะ คุณชมพูภูคา .. ตอนที่อยู่ในช่วงนั้น หลายคนอาจวิตกเกินไปจนมองหาทางแก้ไขไม่เจอ แต่ถ้าถอยออกมาสักนิด ช้าลงหน่อยในการตัดสินใจ ลองทบทวนไตร่ตรอง อาจพบคำตอบค่ะ คุณคนตัวเล็ก .. ไม่เหงาหรอก ตอนนี้มือเป็นลิงวุ่นอยู่น่ะ ปัญหาเดียวกัน ถ้าถามคนหลายคน อาจได้วิธีการแก้ไขปัญหาไม่เหมือนกัน ซึ่งก็คงตอบไม่ได้ว่า วิธีไหนดีที่สุด เพราะการแก้ไขปัญหา มันไม่ได้ขึ่นอยู่กับโจทย์แต่เพียงอย่างเดียว ตัวแปร และสถานะอื่น ๆ ก็มีส่วน และเป็นเงื่อนไขด้วย ค่ะ คุณกุหลาบขาว .. ค่ะ เป็นเรื่องที่อาจพบเห็นได้ง่าย และก็คิดว่า เออ แฮะ เคยเป็นเหมือนกัน