ฉันและเธอคู่กันมันไม่แปลก ไม่เคยแยกจากกันแม้วันนี้ ต่างแย้มยิ้มอิ่มน้ำใจซึ้งไมตรี ไม่หน่ายหนีร้างไกลใยสัมพันธ์ แต่แล้วเหมือนโลกใกล้ดับหมุนกลับหลัง รักภินท์พังทั้งสลายเลือนคล้ายฝัน ไม่มีร่างเธอร่วมเรียงเคียงคู่กัน ชีพเธอนั้นเงียบสงบจบฉากลง ฉันขอวอนหมู่ดาวพร่างพราวฟ้า และจันทราแทนเทียนทองส่องแสงส่ง ต่างสะพานเพื่อเชื่อมรักภักดิ์มั่นคง ถอดความสัตย์ซื่อตรงจงรักเดียว.
Salukphin 28 มี.ค. 2550 07:24 น. - ID 100452 
967
1
0
28 มีนาคม 2550 08:42 น. - comment id 677377
แม้ชีพดับ ลับลา พาเราจาก ไม่อาจพราก ความรัก ไปจากฉัน ยังซื่อตรง คงอยู่ คู่นิรันดร์ ตราบชีวัน ฉันสิ้นไป อยู่ใกล้เธอ หวัดดีจ้านางฟ้า
28 มีนาคม 2550 09:03 น. - comment id 677391
แม้ชีพดับแต่ความรักยังคงนิรันดร์ค่ะ..
28 มีนาคม 2550 12:31 น. - comment id 677492
น่าสงสารน่ะครับ ทำใจ ก็แล้วกัน ทำใจทำใจ
28 มีนาคม 2550 18:05 น. - comment id 677668
นึกว่ามีทางช้างเผือกอย่างอังศุมาลินกะโกโบริสะอีก อิอิ
31 มีนาคม 2550 08:19 น. - comment id 678729
กวีของผมทำไมเศร้าจังคับ
1 เมษายน 2550 16:44 น. - comment id 678984
หวัดดีค่ะคุณปราณรวี ขอบคุณค่ะที่เข้ามาต่อกลอน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
