ประดู่....โรย...ที่กลางป่า....ราตรีหนึ่ง... ประดู่...ซึ่ง....ปกป้อง....แผ่นดินไทย ประดู่....พรู.....เลือดพรั่ง.....สั่งลาไกล ประดู่.....ทิ้ง.....ดวงใจ....เพื่อ...ไทยผอง กลางพงป่าแดนไกลไม่เคยหวั่น เฝ้ารอวันได้กลับรับนวลน้อง ฝากเดือนดาวส่งข่าวเฝ้าใฝ่ปอง สักวันต้องได้พบสบปรารถนา นกละเมอกลางดึกนึกพะวง น้ำค้างลงเหน็บหนาวในอุรา นั่งกอดปืนแทนขวัญที่ฝันหา ดูขอบฟ้ารอแสงแห่งวันใหม่ ถึงอยู่ใกลใจมั่นอยู่เพียงน้อง จงอย่าหมองเมินหมางระคางใจ ทำหน้าที่ชาติทหารผู้ชาญชัย ป้องผืนไทยหยัดยืนเพียงหนึ่งเดียว เสียงดังก้อง กู่กลบ....ทุกสิ่งสรรพ คืนเดือนลับ....จากฟ้าไม่เหลือเสี้ยว สิ้นเสียงปืน...สิ้นใจ.....สุดแลเหลียว เลือด....พรั่งเพียว....ทอด....ร่าง....ลง....กลางดิน... พี่จะกลับ...มารับน้อง...ดั่งปองหมาย ใจสลาย....หวังดับ....ลับ....สูญสิ้น น้ำตาหลั่ง.....ทบท่วม.....แทบแดดิ้น สุดถวิล....อาลัย.....ลูกประดู่...
25 มีนาคม 2550 13:29 น. - comment id 676270
เห็นข่าวทหารตาย ทั้งจากภาคใต้ ทั้งจากเครื่องบินตก น่าเศร้าใจ สงสารคนข้างหลังค่ะ
25 มีนาคม 2550 15:26 น. - comment id 676338
แสนอาลัยประดู่คู่สยาม ป้องเขตคามแนวไทยได้คงมั่น เพื่อคนไทยอยู่หลังมีสุขกัน ประดู่พลันลาแล้ว..แก้วยาใจ หยาดน้ำตาร่วงรินแผ่นดินเดือด ใจแห้งเหือดโหยหาพาหวั่นไหว ลูกและเมียรอประดู่..หดหู่ใจ โอ้แล้วใคร..จะรับ..ซับน้ำตา. ร่วมอาลัยค่ะ พี่ริน.
25 มีนาคม 2550 17:54 น. - comment id 676357
ยอดเยี่ยมครับผม
25 มีนาคม 2550 20:00 น. - comment id 676406
มาขอร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ..
25 มีนาคม 2550 22:45 น. - comment id 676464
ฝีมือคนใจดำอำมหิต กระชากปลิดดอกประดู่ผู้กล้าหาญ เมียลูกทุกข์หมองไหม้ใจแหลกราญ เหลือแต่ร่างไร้วิญญาณ..ป้องบ้านเมือง..
26 มีนาคม 2550 14:28 น. - comment id 676670
ใกล้ปิดเทอมแล้ว...รินจะได้พักผ่อนซะที
27 มีนาคม 2550 06:33 น. - comment id 676876
คนอยู่หลังเฝ้าแลชะแง้คอย.... ถึงถ่ายทอดความรู้สึกออกมาไง คุนเพียงแพรว........ ประดู่จะร่วงอีกเท่าไหร่นะ เราต้องอาลัยเช่นนี้เสมอ ใช่มั๊ยคะ น้องพิม..... ขอบคุนค่ะคุนธนาที่ติดตามผลงาน.... ค่ะ คุนไวท์โรเซส... หวังไว้อยู่ว่าสักวันคงสงบนะคะ คุนชูรส.... เริ่มงานของปีการศึกษาใหม่แหละค่ะ พี่ก้อง...
28 มีนาคม 2550 06:42 น. - comment id 677323
เสียใจด้วยนะครับ แล้วเมื่อไหร่พี่สาวถึงจะได้มีเวลาว่างพักผ่อนบ้างนะ
28 มีนาคม 2550 15:14 น. - comment id 677566
1 เมษายน 2550 12:18 น. - comment id 678950
คิดถึงครูรินค่ะ แต่งกลอนได้ประทับใจมากเหมือนมาจากชีวิตจริงเลยหรือว่าครูรินกำลังรอใครอยู่ค่ะ น้องต้อมขอให้เขาคนนั้นกลับมาเร็วๆนะ เอาใจช่วยค่ะ
1 เมษายน 2550 13:33 น. - comment id 678956
คงพักยากนะคะ เอ...ยังไงก้อเที่ยวเผื่อพี่บ้าง ขอบคุนที่ติดตามผลงานมาโดยตลอดค่ะพี่ญา ขอบคุนค่ะ ต้อม พี่เองก้อภาวนาให้คนที่พี่รอ......กลับบ้านเสียที.....