เปรียบเธอดุจรวงดาวเหนือราวฟ้า พิณบรรเลงเพลงงามนามชีวา ประหนึ่งห้วงลีลาแห่งคนธรรพ์ .., แพรไหมใยเยื่อโอบเอื้อรัก ทอถักอุ่นไอในสีสัน ยิ้มหวานแรกแย้มแซมตะวัน แก้มจันทร์ปักทรวงเคียงรวงดาว เป็นลมพลิ้วปลิวไหวละไล่โศก เป็นเชื้อไฟแห่งโลกในคืนหนาว เป็นศรัทธาแห่งใจให้ฝันพราว เป็นหยาดรักแวววาวเรื่อหยดริน จักเก็บห้วงดวงใจในส่วนลึก แม้คืนดึกลมกล้าชะหาดหิน แม้ผืนฟ้าพลิกกลับลับแผ่นดิน สิ้นชีวินมิเลือนพรากมิจากจร ๑ มีนาคม ๒๕๕๐
9 มีนาคม 2550 17:52 น. - comment id 668203
เป็นผ้าแพรไหวบางกลางลมหนาว ห่มรักร้าวหัวใจในคืนเหงา โบกสะบัดพัดพลิ้วลิ่วบางเบา ดั่งยั่วเย้าสายลมห่มราตรี มีน้ำค้างกลางไพรให้ไออุ่น ถักละมุนกรุ่นขวัญกันหน่ายหนี แพรผืนน้อยซาบซึ้งซึ่งหวังดี ค่ำคืนนี้ลบอ่อนแอแพรน้ำค้าง.
7 มิถุนายน 2551 17:14 น. - comment id 858562
หายไปไหนแล้วครับ ติดตามอยู่นะครับ