ดาวก็เคลื่อนเดือนคล้อยลอยลงต่ำ ฟ้ามืดดำรัวลางรุ่งสางแล้ว เสียงนกกาไก่ขันวิเวกแจ้ว น้ำค้างแผ่วพลิ้วพรมบนยอดหญ้า นาฬิกาบอกเวลาว่าค่อนคืน ฉันยังยืนมองไปไกลสุดฟ้า สะท้อนใจเพียรห้ามหยุดน้ำตา ยามรักลาแรมไกลไม่หวนคืน มองมือถือดูเบอร์เผลอเรียกสาย แต่สุดท้ายตัดไปไม่อาจฝืน ทั้งลังเลสับสนทั้งขมขื่น อยากรื้อฟื้น อยากหนี อยากยินเสียง อยากจะลองโทรหาแต่ยังหวั่น ค่อยวางมันลงไปใจคอยเลี่ยง เห็นเบอร์โชว์คุ้นเคยอยากลองเสี่ยง มันก็เพียงความเหงาเราผู้เดียว ถึงได้เจอยินเสียงคงเพียงฟัง เพราะหมดหวังสิ้นปองมาข้องเกี่ยว ทุกเรื่องราวจากไปให้โดดเดี่ยว แม้เพียงเสี้ยวหัวใจก็ไม่มี อาจเพราะความไม่เข้าใจในบางอย่าง ที่กั้นขวางหัวใจสองเรานี้ ไม่อาจกลับไม่อาจคืนร่วมฤดี มันจึงมีเพียงน้ำตาวันลาจาก
5 มีนาคม 2550 18:06 น. - comment id 665983
อย่าสับสนเศร้าใจไปเลยนะคะ รอเวลาและโอกาสกลับมาทบทวนดูใหม่ ที่สำคัญหัวใจอย่าใส่ทิฐิ.......
5 มีนาคม 2550 21:29 น. - comment id 666033
สวัสดีครับ คุณ ฝากรักฟากฟ้า วันที่ใจสับสนเพราะคนรัก วันที่ใจต้องช้ำหนักรักสลาย วันที่ใจแสนหดหู่สิ้นดูดาย วันที่ใจเสื่อมคลายเพระรักลวง
5 มีนาคม 2550 21:31 น. - comment id 666036
สวัสดีครับ คุณ ฝากรักฟากฟ้า วันที่ใจสับสนเพราะคนรัก วันที่ใจต้องช้ำหนักรักสลาย วันที่ใจแสนหดหู่สิ้นดูดาย วันที่ใจต้องเสื่อมคลายเพราะรักลวง
6 มีนาคม 2550 08:18 น. - comment id 666102
เพียงแค่สับสนวุ่นวาย แล้วก้อ งงๆ เท่านั้นเองค่ะ...ขอบคุนค่ะคุน saluphin และคุน กุหลาบน้ำตา
6 มีนาคม 2550 09:06 น. - comment id 666139
วันใดหัวใจสับสน คิดค้นคำตอบขานไข อย่าปล่อยให้ล่วงเลยไป กำลังใจส่งให้ไม่ลืมเลือน พี่รินสู้ๆๆๆๆค่ะ
7 มีนาคม 2550 11:22 น. - comment id 666920
สับสนทนเอาหน่อย ค่อยๆคิดค่อยแก้ไข ทุกสิ่งทุกอย่างค่อยหมดไป แล้วจะชื่นบาน
8 มีนาคม 2550 17:24 น. - comment id 667758
ถึงวันนี้ก้อยังสับสนเหมือนเดิมค่ะ...ครูพิม นานมากเลยที่ไม่ได้เห็นกันเกรา....แต่ยังจำได้ค่ะ