โชคดี...(ที่ตรงไหน?)

เพชรพรรณราย

เดินเหม่อลอยค่อยค่อยเคลื่อนเลื่อนกายร่าง
สองเท้าย่างตามทางเท้าเข้าวิถี
ไร้จุดหมายปลายทางหวังตั้งชีวี
บนทางที่มีฝูงชนคนมากมาย
กริ๊กกริ๊ง...กลิ้ง...นิ่งยืนมองจ้องจับจิต
เพ่งพินิจพิจารณาหาความหมาย
เหรียญหนึ่งบาทวาดให้เห็นเป็นประกาย
ใครทำหายก้มกายเก็บเหน็บมือกำ
เสียงดังพลัก..หน้าหักคว่ำคะมำล้ม
เพราะมัวก้มลมแทบใส่ใจระส่ำ
อะไรนี่โชคดีแล้วไม่แคล้วกรรม
นั่งพูดพร่ำคำสบถรันทดจริง
พอยันกายหมายลุกขึ้นกลับมึนหนัก
เซเสียหลักหักลงคลองของน้ำทิ้ง
ทนกลิ่นเหม็นแทบเป็นบ้ามาติติง
กึ่งเดินวิ่งให้ถึงห้องต้องจำทน
ถึงประตูดูนั่นมันซวยช้ำ
กุญแจเจ้ากรรมฉันทำหล่น
เจ็บปวดนักปักใจซึ้งถึงใจตน
ฉันเป็นคนแสนอาภัพนับกับวานวัน
จาดโชคดีมีที่ไหนใจเจ้าเอย
ไม่นึกเลยเคยจะสุขทุกแปรผัน
โชคชะตาพาแปรแก่ชีวัน
ให้ตัวฉันนั้นเคราะห์ร้าย...จำได้ดี				
comments powered by Disqus
  • เพชรพรรณราย

    4 มีนาคม 2550 19:40 น. - comment id 665708

    คิดว่าจะดี
    
    
    ...ที่ไหนได้...
    
    ซวยจริง ๆๆๆๆ
    
       ยังงี้ก็มีด้วย ๆๆ เหอ ๆๆๆๆ
    
    
    30.gif30.gif30.gif30.gif30.gif30.gif30.gif
  • บอลคับ

    4 มีนาคม 2550 20:50 น. - comment id 665740

    ก้อแต่ง งั้นๆๆ แหละ
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    4 มีนาคม 2550 21:05 น. - comment id 665746

    พูดถึงนะ....
    
    ตาเราดี มองเห็น ทุกสิ่งสรรพ
    ทุกสิ่งรับ ยลยิน ได้ด้วยหู
    มือเท้ามี ครบครัน นะโฉมตรู
    เท่านี้หรู เลิศล้ำ เรียกโชคดี
    
    บางสิ่งที่เราเห็นว่าเราไม่อะไรเลย แต่ลองมองไปรอบๆกาย 
    คนที่โชคร้ายกว่ายังมีอีกมาก  จริงไหม 
    ปากดี หูดี ตาดี ร่างกายดี ทุกอย่างครปกติ ไม่ถือว่าดีอีกเหรอ จริงไหมค่ะ
  • อัลมิตรา

    4 มีนาคม 2550 21:49 น. - comment id 665764

    คุ้มออก .. ได้ตั้งบาท

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน