ณ เจ้าพระยา

เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

"แดดร่มลมแผ่วมานั่งชนแก้วริมคลอง 
ไม่มีบรั่นดีสีทอง ก็มีบรั่นดองชุ่มใจ
นักร้องดนตรี กีต้าร์ช้อนชาม จะนำเราไป  
สุขาวดีรำไรเลี้ยงดวงฤทัยสหายสุรา"
ลำนำก้องสองหูยามนึกถึง
ยังตราตรึงครั้งหนึ่งไร้เดียงสา
ยังวิ่งเล่นไม่รู้กาลแลเวลา
ใจนำพาความสนุกทุกเช้าเย็น
เมื่อเรียนจบ จำต้อง พรากลากจาก
จากเพื่อนยาก ที่สนิท หายากเข็ญ
เพราะได้เรียน ต่างถิ่น แสนจำเป็น
เมื่อคราวเอ็นท์ เรานั้น ติดคนเดียว
เมื่อเรียนจบ ได้พบเพื่อน หน้าเก่าเก่า
ไม่ลืมเรา คนที่ แสนสุดเซี้ยว
ยังทายทัก นัดพบ ปลื้มนักเชียว
ยังกลมเกลียว เหมือนดั่ง กับวันวาน
วันนี้นัด พบเพื่อนเก่า แสนสนิท
มานั่งชิด ริมน้ำ ทานอาหาร
หมูกระทะ ตั้งป้อม ไม่รอนาน
พร้อมหน้าทาน คุยกัน แสนชื่นใจ
ลมแผ่วแผ่ว ริมน้ำ เจ้าพระยา
ตรงริมท่า พระปิ่นเกล้า แสนสดใส
กินไปพลาง ชื่นชมวิว พร้อมเพื่อนใจ
สุขใดใด เท่าเพื่อนแท้ ย่อมไม่มี
อัสดง ลงลับ เจ้าพระยา
ณ ริมท่า ยังครื้นเครง พร้อมแสงสี
สั่งเบียร์เลี้ยง เพราะเชียร์เบียร์ หน้าตาดี
โถ่ไอ้นี่... นิสัยเดิม ไม่เปลี่ยนแปร
เพื่อนคนเดิม นิสัยเดิม ช่างดีนัก
ไม่แปรพักตร์ คบเพื่อนใหม่ ไม่แยแส
แต่ว่านี่ เพื่อนกลุ่มนี้ ไม่เปลี่ยนแปร
ยังคงแคร์ เหมือนเดิม ดั่งวันวาน 
สหายสุรา By  มาลีฮวนน่า
ชอบบรรยากาศแห่งการได้ร่ำเมรัย 
ร่วมวงกับเพื่อนรู้ใจ  จะหาสุขใด ไม่มีเปรียบปราน  
เลิศรสบรั่นดี น้ำแข็งโซดา เคล้าอารมณ์พลัน  
ก็เปิดประตูสวรรค์ชั้นโสดาบรรณแห่งวันเมาเมา
เพื่อนกินหาง่ายแต่เพื่อนถูกใจนานนานเจอ  
อย่างเกรงใจ โถไอ้เกลอ น้ำมีดีกรีซื่อสัตย์ต่อเรา 
ดื่มน้ำอำพัน ดื่มฝันอัมพรอ่อนลมชมดาว 
เอื่อมเด็ดบางดวงร่วงพราวมาเล้าโลมสมใจทุกคืน 
อารมณ์...ในรสของแอลกอฮอล์ โก้วเล้งยังเมาไม่พอ
แม้มรณาเพราะเหล้าหยิบยื่น 
ท่านสุนทรภู่ ชิต บุรทัต หยัดยืน  
ยาขอบและคนอื่น ๆ ล้วนเป็นตัวยืนเสน่ห์เมรัย
แดดร่มลมแผ่วมานั่งชนแก้วริมคลอง 
ไม่มีบรั่นดีสีทอง ก็มีบรั่นดองชุ่มใจ
นักร้องดนตรี กีต้าร์ช้อนชาม จะนำเราไป  
สุขาวดีรำไรเลี้ยงดวงฤทัยสหายสุรา...