เกิดมาบนผืนดินเดียวกัน ใช้พื้นที่บนหนทางฝัน....ที่แตกต่าง ผลลัพธ์สุดท้าย...ที่ปลายทาง ก็เหลือเพียง...ความว่าง...ดั่งนิทรา . . เกิดมาใต้ฟ้าเดียวกัน เส้นทางชีวิตยังเหหันโหยหา คว้าและไขว่...ทุกอย่างดั่งใจ....ให้ได้มา สุดท้ายเมื่อไร้ซึ่งวิญญา... ...............ความว่างเปล่า....ก็กลับเข้ามาชั่วนิจนิรันดร์ . . เกิดมาร่วมใช้...ลมหายใจ...เพื่อนเอย ใยละเลยการเจือจาน..ด้วยการแข่งขัน ยื้อแย่งเข่นฆ่า....สุดท้ายของชีวา หาได้ต่างกัน ความว่างเปล่าชั่วกัปกัลป์... .............. คือปลายทางที่เรานั้นจะร่วมเดิน . .
Niramai 23 ก.พ. 2550 11:14 น. - ID 98972 
1327
1
0
23 กุมภาพันธ์ 2550 12:38 น. - comment id 661776
แวะมาเยี่ยมในฐานะอยู่ใต้ฟ้าเดียวกัน
23 กุมภาพันธ์ 2550 13:07 น. - comment id 661802
ใต้ฟ้าแห่งนี้ ใช่จะมีแต่ความว่างเปล่าไม่ เพียงเปิดตามองแปดใจ สิ่งรอบตัวใกล้ ๆที่งดงาม ***แวะมาเยี่ยมคะ
23 กุมภาพันธ์ 2550 13:42 น. - comment id 661821
ชีวิตของเราคือการเดินทาง ระหว่างทางนั้น เราพบผู้คนมากมาย ที่มาจากที่ต่างๆ กัน และจุดมุ่งหมายที่ปลายสุดของเส้นทางนั้น คือสิ่งเดียวกัน นั้นคือ ความว่างเปล่า...อันเป็นนิรันดร์ ว่างเปล่า......เพราะเราจะต้องละทิ้งทุกสิ่ง ไม่จะเต็มใจหรือไม่ก็ตามไงคะ ความว่างเปล่าที่ว่านั่นน่ะ...ไม่ว่าใครก็ต้องพบเจอเข้าสักวันแน่นอน
23 กุมภาพันธ์ 2550 23:22 น. - comment id 662011
เกิดมาบนผืนแผ่นดินเดียวกัน ใยจึงต้องมาขยันการเข่นฆ่า ทั้งที่จุดจบเราทุกคนก็ต้องพบในสักครา นั่นก็คือการมรณา...ที่ไม่มีใครเล่าหนา..จะหนีพ้นบอกตามตรงผู้หญิงไร้เงาหลงรักผลงานคุณเข้าแล้วเต็มเปา ชื่นชมจริง ๆ นะค่ะ เก็บผลงานคุณบ่อยมากเลย ไม่ว่ากันนะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
