คืนเหงาแม้เดือนดาวเจ้าเป็นเพื่อน ส่งแสงเลือนคอยกลบลบรอยเหงา ความหม่นหมองครอบครองใจของเรา รู้สึกเศร้าในยามที่ไม่มีใคร อยู่แสนห่างขวางคั่นกั้นขอบฟ้า ผ่านเวลาฤดูกาลผันสมัย มิตรภาพแต่ก่อนเก่าเราจริงใจ เลือนแล้วหรืออย่างไรสายสัมพันธ์ อยู่ทางนี้แม้เห็นดาวเด่นสวย ก็ไม่ช่วยให้ใจได้สุขสันต์ บนท้องฟ้าสว่างใสไร้หมอกควัน ในใจนั้นกลับมืดมิดผิดที่เคย สายลมหนาวพัดมาเวลานี้ ผืนพงพีปกคลุมด้วยกลุ่มเหมย ทั้งมวลหมอกกลอกกลิ้งขนิ้งเชย หนาวจังเลยในยามนี้ที่ยอดดอย นั่งวิงวอนดาวเดือนเกลื่อนเวหา กระพริบพาความคิดของน้องหิ่งห้อย ไปส่งไว้หน้าบ้านวานลมคอย พัดไปปล่อยในใจใครสักคน ให้รับรู้ว่าใครที่ในป่า เขาห่วงหาห่วงใยใจสับสน ความคิดถึงรุมเร้าเข้าเวียนวน จำฝืนทนฝืนอยู่ไม่รู้ทำไม นั่งรำพึงคอยอยู่สู้ลมหนาว มีเดือนดาวบนฟ้านภาใส อยู่เป็นเพื่อนท่ามกลางหว่างพงไพร คอยคนไกลตอบสารนั้นกลับคืน ๚ะ๛
หิ่งห้อยน้อยใจ 22 ก.พ. 2550 23:25 น. - ID 98946 
1122
2
0
22 กุมภาพันธ์ 2550 23:54 น. - comment id 661496
คืนเหงา มีแต่ความว่างเปล่าหรือเท่านั้น แม้แต่ดาวบนท้องฟ้านับร้อยพัน ยังไม่มีให้ฉันได้เห็นเลย คืนเหงา มีแต่ความว่างเปล่า...เข้ามาเผย กับสิ่งที่หนึ่งซึ่งฉันนั้นคุ้นเคย คืออ้างว้างจังเลยเหมือนเคยเป็นคืนนี้เงียบ ๆ เหงา ๆ จริง ๆ ด้วยค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2550 04:32 น. - comment id 661546
หากคนไกล..ยินคำ..เธอพร่ำเพ้อ คงละเมอ..นอนฝัน..รำพันหา ด้วยคิดถึง..ตรึงสนิท..จิตกานดา ส่วสารมา..ตอบกลับ..ประทับใจ..
23 กุมภาพันธ์ 2550 05:44 น. - comment id 661564
ในคืนเหงาเศร้านะใจใครจะรู้ ต้องยืนอยู่อย่างนี้ที่ขอบฟ้า คอยคนดีพี่อยู่ไหนไม่กลับมา รู้ไหมว่านางฟ้าน้อยคอยพี่คืน.
23 กุมภาพันธ์ 2550 06:22 น. - comment id 661574
แม้ใจเหงาไร้เงาใครเคียงคู่ แต่เจ้ารู้ไหมว่าใจใครห่วงหวง เฝ้าคิดถึงฝากลมรักผ่านจันทร์จวง พร้อมผากดวงดาราพรมจูบนาง
23 กุมภาพันธ์ 2550 18:48 น. - comment id 661914
สวัสดีเจ้า คุณผู้หญิงไร้เงา ^_^ ยามเหงา มีความเศร้าปะปนอยู่เสมอ แม้นมีมากมายที่ได้เจอ ก็ไม่เหมือนเธอคนดี ยามเหงา ไร้เงาใครจึงหมองศรี อยู่เงียบเงียบลำพังยังราตรี ตรงนี้มีคนเหงา... เศร้า... ไม่มีใคร สวัสดีเจ้า คุณกุหลาบขาว ^_^ หวังคนไกลได้ยินคำรำพัน คงสักวันกลับมาดูคนภูเขา อยู่ทางนี้ห่างเหินเกินคาดเดา จึงบรรเทายากยิ่งความคิดถึง.... ค่ะ สวัสดีเจ้า คุณsalukphin ^_^ ยามค่ำคืนความหม่นหมองครองจิตใจ ยืนอยู่ใต้แสงดาวพราวเวหา คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งไกลตา อยากให้รู้ว่าคิดถึงอย่างซึ้งใจ สวัสดีเจ้า คุณเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย ^_^ ยามเหงาใจไร้คนยืนเคียงข้าง ในระหว่างการมุ่งสู่ความฝัน จึงคิดถึงคนหนึ่งซึ่งผูกพัน จากนานวันเขาคงเลือนคนเถื่อนดง พักนี้นอนซมอยู่บ้านเฉย ๆ ก็เลยเหงาเป็นหลายเท่า ก็เลยเข้ามาเขียนกลอนตามประสาคนเหงา ๆ ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
