................................... ขอบคุณมากอยากบอกคำนี้ให้ มันชื่นใจชื่นจิตชีวิตฉัน ความรู้สึกแสนดีที่ให้กัน แต่คำนั้นมิอาจวาดฝันเธอ ฉันเป็นคนไร้ค่าไม่น่าคบ ถูกคนสบคำว่าด่าเสมอ ดาวฟ้างามครบถ้วนมิควรเจอ สูงเลิศเลออย่างนี้...ดีอยู่แล้ว อย่าได้คล้อยลอยต่ำมัวพร่ำรัก คนไร้หลักทั้งปวงเลยดวงแก้ว ทางมืดมัวท่วมใจไร้วี่แวว เส้นเขตแนวสดใส...มันไม่มี หากต้องดึงดาวมา...อย่าดีกว่า คงมีคนบ่นว่าเธอโง่นี้ ฉันคงผิดเป็นผู้ชายร้ายสิ้นดี หากคิดที่ครอบครองไม่มองตน ฟ้าอยู่สูงเพียงไหนใจฉันรู้ คิดเคียงคู่เคียงข้างช่างยากผล คนหลงทิศหลงทางกลางวังวน อย่าคิดตนเทียบเทียม...ต้องเจียมตัว ฉันขอโทษโปรดอภัยจำใจจาก ถึงจะยากยอมจำนนเจ็บจนทั่ว โลกของฉันมันแสนสุดน่ากลัว โลกของตัวเธอต้องผุดผ่องพรรณ ขอบคุณมากอยากบอกเธออีกครั้ง และขอสั่งอย่ามาพบหน้าฉัน ในวันนี้คือจบ...อย่าพบกัน แม้คำพูด คำนี้มัน(โหด)ร้ายเกิน.... . .. ... ฉันก็เจ็บมากมายชีวายวัน น้ำเสียงสั่น น้ำตาไหล...ใจทรมาน
16 กุมภาพันธ์ 2550 15:59 น. - comment id 658033
คือคนเดียวกับคนที่ รู้จักตัวเองหรือเปล่า หรือ หมายถึง คนที่ไม่ควรคู่กัน ด้วยเหตุผลใดเหตุผลหนึ่งฝช่ไหม
16 กุมภาพันธ์ 2550 16:23 น. - comment id 658062
กลอนเศร้าจังเลย เป็นไงบ้างสบายดีไหม คงสบายดีอยู่แล้วหละ จริงไหมจ๊ะ
16 กุมภาพันธ์ 2550 16:35 น. - comment id 658077
เมจิคเชี่ยนหวัดดีค่ะ ไม่ได้เจอนานเลยอ่ะ สบายดีอ่ะเปล่า คนเราทุกคนมีคุณค่าในตัวเองเสมอ ... ยังไงซะ ... เพื่อนคนนี้ก็ยังเห็นคุณค่าเมจิคเชี่ยนเสมอนะ วันนี้วันศุกร์ ยิ้มรับความสุขเยอะเยอะนะคะ ...
16 กุมภาพันธ์ 2550 20:11 น. - comment id 658210
..โลกของเรนเก๊าะถูกมองแบบนั้น.. ไม่เหมือนกันหรืออย่างไร.. .. นอกหน้าต่างบานนั้น..ไม่สดใส.. ปริศนาที่ใครๆ เก๊าะเบื่อระอา.. แว้ปป...
16 กุมภาพันธ์ 2550 20:58 น. - comment id 658220
อืมมมมมมมม..... เป็นอย่างนี้นี่เอง แวะมาเยี่ยมจ้า........
17 กุมภาพันธ์ 2550 00:47 น. - comment id 658279
ดอกฟ้าโน้ม กิ่งลง ตรงที่อก ยังปัดปก ป้องตน ทำหม่นหมอง เพียงเจ้าอ้า แขนรับ แม่เนื้อทอง สุขสมปอง อย่าหวั่นไหว ใจไม่เจียม
17 กุมภาพันธ์ 2550 13:43 น. - comment id 658436
เป็นอย่างไรบ้าง ไม่ได้ต่อกลอนกันนานแล้วนะคะ มาทักทายน้าาา