ดอกไม้ต่างสี-นารีต่างความงาม งามนวยนาดจาดเจื้อ..............แม่ญิง เลื่องจื่อลูกแม่ปิง .................เน่อเจ๊า ศรีสง่าหมดจดยิ่ง ................หน้าหม๋ด ต๋าใส สวรรค์ส่งมาเป๊า ..................หน่อเนื้อ สืบงาม ฯ ดวงอาทิตย์เร่าร้อน ...........ก็งาม งามต่างดวงจั๋นทร์วาม .......ค่ำค้าง เหมือนกับแม่ญิงสาม ........โลกแข่ง เสน่ห์ ดาวแต่ละดวงอ้าง .............เปล่งล้วน ต่างแสงฯ ดอกไม้หลากสีชี้ ...............ปริศน๋า สีต่างล้วนงามต๋า ...............กุ๊ถ้าน ดุจสตรีงามต่างค่า .............ต่างดี ต่างเด่น แต่ละงามบ่ก๊าน ................ต่ำด้อย เอกอนงค์ฯ **แปลในภาษากลาง.......... งามนวยนาดเช่นลูกผู้หญิง เลื่องลือว่าลูกแม่ปิงนั่นแหละ ศรีสง่าหมดจดสะอาดตาใส ดั่งสวรรค์ส่งมาโลมเล้าเพื่อสืบทอดความงดงาม ชนเผ่าล้านนา เจียงตุ๋งเจียงฮายคล้าย ........คลึงกั๋น วัฒนธรรมแวดหวัน ...........ปี่น้อง กิ๋น/หยู่/ไผ๋มาหัน ...............บอกแม่น บ่ต่าง ไตลื้อ/ล้านนาพ้อง ...............ต่อเจื้อ เผ่าชนฯ หอ/เฮือน-จิก/จ๋องจี้ .............จ๊าดงาม สง่ายายเขตคาม ..................เป๋นเส้น ฮั้ว/ฮาว/ปล่อง/แกลจาม.......น่าผ่อ แตกต่าง เสน่ห์ความลับเร้น ...............ค่าคล้าย ต่างที ฯ ชนเผ่าหลากดั่งไม้ ...........หล๋ายพันธ์ สูนคั้วมั่วพัลวัล.....................ซะป๊ะ แม้ว/เย้า/ยาง/ร้อยปัน .......อาข่า มูเซอ ยอง/ลื้อ/ไทยใหญ่/ลั๊วะ .......ป่าเมี้ยง ต๋องเหลือง ฯ สาวยองแม่ญิงเน้อ .............อี่นาย เก่งกว่าลูกป้อจาย ...............เหี๋ยเสี้ยง เกยจับดาบรบพ่าย .............ข้าศึก ต่อนัก ลูกจ๋ามเตวีเยี่ยง .................อย่างนี้ ยอดญิ๋ง ฯ **ยอง กับ ลื้อ น่าจะเป็นเผ่าเดียวกันครับ แมงก่ำเบ้อ "กำเบ้อ"เธอพี่พี้ ..........ปีกก๋าง แดดส่งหัวถึงหาง .........ยั่วยั๊วะ วิบวับจับปีกบาง ..........ฟ้าแก่ แรอ่อน ตัดดอกส้มสีกั๊วะ ..........ผ่อซึ้ง เงียบงัน ฯ **แปลในภาษากลาง "ผีเสื้อเธอคลี่สยายกางปีก แดดสอ่งหัวถึงหางวับวาว ระยิบระยับจับบนปีกสีฟ้าแก่แรอ่อน ตัดกับพวงดอกสีส้ม เบิ่งซึ้ง ..เงียบงัน" แมงก่ำเบ้อ แปลว่า "ผีเสื้อ" ยั่วยั๊วะ "เปล่งประกายออกมา" กั๊วะ "ทั้งขั้ว หรือ ทั้งพวง" เอื้องสามปอยหลวง "เอื้องสามปอย"จื่อนี้ ...........เย็นนาม เกิดถิ่นเกิ๋นมือทราม ............ไคว่คว้า ขุนต๋าลยอดเขตคาม .............แดนป่า ดงปก บริสุทธิ์ดุจดอกฟ้า .................เลิศล้ำ สามปอยฯ
16 กุมภาพันธ์ 2550 06:45 น. - comment id 657727
เรนก็เป็นคนเมืองนะเจ้า..า..า....
.. ไพเราะมากเลยคะ..
..
16 กุมภาพันธ์ 2550 13:15 น. - comment id 657885
เออเนอะ เก่งจัง แต่ถ้าจะให้ดี ช่วยแปล คำว่า ถนปายี ด้วยจะดีมากๆ ค่ะ ป้าน่ะสงกาสัยมาหลายวันแล้วหลานเอ๊ย
16 กุมภาพันธ์ 2550 14:28 น. - comment id 657923
คุณป้าชมพูครับ ถนปายี เป็นภาษาบาลี แปลตามตัวว่า ผู้กินนม ถ้าแปลโดยรวมก็คือ เด็กเล็กครับ คำเมืองก็คือ ละอ่อน นั่นเอง
16 กุมภาพันธ์ 2550 16:02 น. - comment id 658037
อ๋อ ถ้าง้าน จะได้เอากลับไปใช้เรียกลูกที่บ้าน อิอิ ขอบคุณนะหลายเอีย...
16 กุมภาพันธ์ 2550 16:02 น. - comment id 658038
เออ พิมพ์ผิด โทษทีอ่ะ หลานเอ๊ย จ้ะ............
16 กุมภาพันธ์ 2550 16:45 น. - comment id 658087