ขอเวลาให้ฉัน ได้อยู่กับตัวเอง ไม่ว่าเรื่องไหน... ยังไม่อยากรับรู้ ไม่อยากฟังความจากใคร เอาเป็นว่า..สะดวกทางใจเมื่อไหร่ จะไปถามเธอด้วยตัวเอง ได้ข่าวว่า ไปแอบกิ๊กกะใครที่ไหน เห็นเธอเดินควงกะใครให้เห็น แล้วที่บอกว่าคิดถึงทุกเช้าเย็น แถมบอกรักไม่เคยเว้นแต่ละวัน มันยังไม่ถึงใจเธออีกหรือไง อย่าเลยน่ะ ความพยามที่จะเป็น...คนหางตา ฉันไม่อยากเจอแบบนี้ ยังอยากเป็นคนที่รักและคอยหวังดี ในยามที่เธอท้อและไม่มีใคร อยากเป็นทุกกำลังใจให้เธอ แต่ในเมื่อเธอไม่ต้องการ ให้ฉันเป็น ก็พร้อมจะเดินออกห่าง..โดยไม่เรียกร้องอะไร ในเมื่อเธอต้องการจะไปกับเขา ฉันก็รู้ดีว่าเรื่องราวของเรา คงเป็นได้แค่ความว่างเปล่า กับน้ำตาใส - ใส พร้อมความเจ็บปวดที่กลางใจ ไม่มีวันจะลืม!!
31 มกราคม 2550 11:05 น. - comment id 651020
จะพิสูจน์อะไรเหรอคุณ รอให้เขารักเหรอ หรือรอให้เขากลับมา เห้อ อย่างน้อยก็หัวอกเดียวกันเนอะ
31 มกราคม 2550 15:47 น. - comment id 651125
รอ มันคือทางเลือกที่ไม่มีอนาคตไม่มีตัวตน เสียใจและเสียเวลา ถ้าเขาคนนั้นกลับมาจะแน่ใจได้ยังไงว่า เขาจะไม่เปลี่ยนใจอีก ยิ่ง รอ ก็จะทำให้เราเป็น รอง ในที่สุดอาจจะต้องยอมรับสถานภาพนั้นไปโดยไม่รู้ตัว จากเปิดเผย กลายเป็นปิดบัง แอบซ่อน จะรอดมั้ยเนี่ย ?!! เจนนิเฟอร์ คิ้ม เขียนไว้ ใน รักพอเพียง ....