คือผู้หญิงคนหนึ่งยังตรึงจิต ความปลอดภัยของชีวิตมิคิดถึง สอนที่ไหนเด็กไทยล้วนคล้ายคลึง ล้วนต้องพึ่งความรู้ครู-อาจารย์ ต้องจากบ้านเมืองเหนือเหลือพ่อแม่ ต่างดูแลซึ่งกันวันสืบสาน สนับสนุนชื่นชมอุดมการณ์ คือเกราะแก้วปราการผ่านความกลัว เธอจุดแสงสว่างนำทางศิษย์ ปลุกความคิดกรุยทางห่างสลัว โดยตัดความอ่อนแอเห็นแก่ตัว สิ่งดีชั่วแยกแยะชี้แนะนำ เมื่อด้ามขวานลุกไหม้ไร้คนดับ ครูมาปรับความเขลา-เขาไม่ขำ รักแผ่นดินบ้านเกิดถ้าเกิดทำ กฏแห่งกำแบ่งแยกถูกแทรกแซง ความชั่วร้ายสุมทุมในมุมมืด ยังอาดอืดความเจริญเมินแสวง ความสงบรอบุญความรุนแรง ความเปลี่ยนแปลงรอท่าพึ่งฟ้าดิน เหลือเพียงร่างที่เห็นเครื่องเซ่นทรวง เหลือคำลวงหลอกใช้ไม่จบสิ้น เหลือเด็กน้อยอีกมากหากได้ยิน รักแผ่นดินยิ่งนักหนูรักครู พักผ่อนเถิดคุณครูผู้เสียสละ สำนึกจะปรากฎหลังหดหู่ วีรกรรมประเสริฐขอเชิดชู เมื่อศรัทธายังอยู่-ย่อมผู้ตาม.. ..
กุ้งหนามแดง 21 ม.ค. 2550 11:43 น. - ID 97455 
1602
5
0
21 มกราคม 2550 12:01 น. - comment id 648063
ขอร่วมไว้อาลัยแด่เพื่อนครูครับ..
21 มกราคม 2550 12:53 น. - comment id 648071
แม้จะพระราชทานเพลิงไปแล้ว ก็ยังอาลัยกันได้อยู่นะ มาร่วมอาลัยด้วยคน
21 มกราคม 2550 15:56 น. - comment id 648088
ยังระลึกถึง ด้วยความอาลัยคุณครูจูหลิง เสมอค่ะ
21 มกราคม 2550 18:25 น. - comment id 648133
มาขอร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ..
22 มกราคม 2550 07:29 น. - comment id 648266
ร่วมแสดงความอาลัยด้วยคนค่ะ
22 มกราคม 2550 09:09 น. - comment id 648283
สวัสดีคุณกุ้งหนามแดง คุณ คุณ thaipoem ทุกท่าน ค่ะ เพื่อนคนนี้มาเยี่ยมเยือน และขอร่วมไว้อาลัย แด่ คุณครูจูหลิง ค่ะ...... สักวันเวรกรรมก็จะตกถึงพวกเขาในมิช้า เวรกรรมมีจริง ..... หลับให้สบายเถิดคุณครู.....
22 มกราคม 2550 09:18 น. - comment id 648284
ขอบคุณทุกความเห็นน่ะค่ะ..ที่มาร่วมไว้อาลัยคุณครู จูหลิง ณ.ที่นี้ กุ้งหนามแดง
22 มกราคม 2550 12:24 น. - comment id 648312
ร่วมไว้อาลัยค่ะ ...
22 มกราคม 2550 14:49 น. - comment id 648361
สูรย์ดับลับเลื่อนห้วง.....................เวหา เดือนแจ่มแกมดารา....................แต่งแต้ม วันคืนชื่นงามตา..........................หมุนเปลี่ยน ท่ามหมู่โกสุมแย้ม......................ประดับหล้าแดนดินฯ ประทีปงามหนึ่งนั้น......................เคยฉาย สาดส่องเด็กเด็กราย....................รอบข้าง ถึงคราร่างวางวาย........................ลับล่วง ชีพเอย พ่อแม่แลเปลี่ยวร้าง.....................ขาดเจ้าเคียงใจฯ งามใดในภพนี้.............................เสมอเหมือน เจ้าดั่งดุจดวงเดือน......................ส่องหล้า ถึงกายร่างลบเลือน.......................สลายดับ วิญญาน ครูอยู่เทียมเทียบฟ้า....................บ่สิ้นเลือนสูญฯ หลับเถิดลูกพ่อเจ้า.......................เม็งราย จงหลับให้สบาย...........................เถิดเจ้า แมนสรวงช่วงโชติพราย...............สถิตย์อยู่ คู่เอย ลูกศิษย์จักเพียรเฝ้า.....................นบน้อมคำครูฯ
22 มกราคม 2550 16:18 น. - comment id 648409
สวัสดีค่ะ คุณอ้อยร้อยฝัน... เธอสถิตย์ในความทรงจำ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
