ดอกไม้จะบานวันพรุ่ง ยามรุ่งจะเกิดเเสงฉาน พรุ่งนี้จะมีตะวัน เเลฉันก็จะกลับไป รอฉันรอก่อนนะเเม่ อีกเเค่วันเดียวรอได้ รออีกสักครึ่งอึดใจ เเล้วจะคลาไคลกลับเรือน ยังก่อนคืนนี้เหน็บหนาว ขืนคาวกระหน่ำเชือดเฉือน ย่ำรุ่งจะมุ่งสู่เรือน ดูเดือนต่างพักตร์ก่อนนา ........................................................................................................... ดอกไม้บานเเล้ววันนี้ ฟ้ามีตะวันส่องฉาน ยังเเต่ยายเเก่ดักดาน เหมือนไร้วิญญาณเหม่อมอง น้ำตาอาบนองเนืองหน้า อุรารานร้าวเศร้าหมอง วาดฝันละเมอเหม่อมอง กวาดตามองสองข้างทาง กี่ปีเเม่นี้รอได้ หากยังมิตายเสียก่อน จากเช้ากลายสายบ่ายคลอน จนตะวันรอนลับไป...........
18 มกราคม 2550 14:54 น. - comment id 647280
พรุ่งนี้ที่วาดหวัง คงยังมิมาถึง คอยอยู่ติดตราตรึง คนึงก็แต่นาง
18 มกราคม 2550 22:14 น. - comment id 647452
อย่าให้แม่รอนานนะคะ..
18 มกราคม 2550 22:43 น. - comment id 647467
จะถึงพรุ่งนี้แล้ว...อย่าให้แม่รอนานนะคะ
18 มกราคม 2550 22:51 น. - comment id 647471
อีกนานไหมกว่าจะถึงพรุ่งนี้....
22 กุมภาพันธ์ 2555 21:28 น. - comment id 1225805
เหมือนตอนไปทำงานที่กรุงเทพ ทำงานไปแต่ใจอยู่ที่บ้านตลอด บางทีแอบมองไปนอกหน้าต่าง ทีรัยใจมันคิดถึงบ้านทุกที