** ฝันเฟื่อง **

แก้วประเสริฐ

                    ฝันเฟื่อง
     มองทางกลางจันทร์          เสกสันต์หาชู้
จิตป่วนหันดู                          บ่ผู้ใดมี
หันว้างล่างล่วง                       สู่ปวงวิถี
อกเศร้าฤดี                            หามีหมายปอง
     พฤกษ์ไพรใยเงียบ             จิตเทียบลอบดู
นกเขากุกกรู                           สิงสู่สนอง
หรีดหริ่งอิงไป                          เสียงใสริจอง
คิดถึงนวลน้อง                         อกร้องครวญหา
     ระยิบลิบแสง                       แสลงสู่ตู
หมายปองพธู                           เคียงคู่ลุมา
เปลี่ยวเศร้าเคล้าไป                  ยากใฝ่หวนหา
ท่ามกลางพฤกษา                     ระอาสู่ชวน
     ฝันใคร่ใส่ปอง                      อกต้องทุกข์เรา
สู่ไว้เพียงเงา                             โลมเฝ้าลุหวน
ยากเอาเผาใจ                           กลิ่นไพรอบอวน
ระลึกนางนวล                            ทบทวนอกหมอง
     แสงจันทร์หันส่อง                แหงนมองคู่ควร
เปรียบไว้แค่ชวน                      ไห่ล้วนผูกปอง
ปีใหม่ได้สู่                                หาผู้สนอง
เหลือบแลละออง                       หยาดต้องพฤกษา
   เก็จแก้วแวววับ                      ย้อนกลับลุดู
สะท้อนอดสู                              อกกูจักหา
ค่ำคืนฝืนครอง                          สิน้องระอา
ยากใฝ่หันมา                            แค่หาสู่เงา.
                 ***   แก้วประเสริฐ.  ***