แสงไสวสว่างระหว่างค่ำ เปลวเพลิงนำอุ่นกายค่อยคลายหนาว ช่วยผ่านพ้นราตรีที่ยืดยาว อาบแสงดาวอุ่นแสงจันทร์ยันทิวา มองแมลงร่อนร่ายสยายปีก ลี้หลบหลีกคืนหนาวเหนื่อยหนักหนา อยากหยุดหย่อนผ่อนพักเพียงสักครา พิศเพลิงพาพำนักที่พักกาย ยิ่งใกล้เปลวเปล่งแสงเร่งแรงร้อน คล้ายอาภรณ์พันร่างหนาวห่างหาย ใจจึงคิดปลิดภัยให้หนาวคลาย ขยับปีกสยายใกล้เปลวเพลิง จึงโบยบินเข้าไปเข้าใกล้แสง ที่ร้อนแรงแผดร้อน...เจ้าร่อนเหลิง เพลิงค่อยผลาญรานร่างหลงระเริง กายกระเจิงมอดไหม้ไม่เหลือดี จึงหันกลับมองใจที่ไหวหวั่น รักป่วนปั่นใจปวดปร่าเลือดสาดสี เจ็บจนช้ำรักร้าวรานย่ำยี ยากถนอมใจนี้ดีดังเดิม ไม่ต่างเลยแมลงเจ้าเล่นไฟ เฉกเช่นใจเล่นรักช่างฮึกเหิม เพลิงร้อนแรงรักเร่าร้อนท่อนฟืนเติม คล้ายเพียงใจพลีเพิ่มเชื้อฟอนไฟ
16 ธันวาคม 2549 22:57 น. - comment id 637118
แมลงเม่า..หลงบิน..ถวิลหา ไฟแรงกล้า..อย่างไร..ใจยังมั่น เจ้าหลงรัก..แสงแห่งไฟ..ยิ่งชีวัน แม้นร่างนั้น..มอดมลาย..ไม่หวั่นเลย ดุจความรัก..จริงแท้..แน่ทุกสิ่ง หวังอย่างยิ่ง..เพียงรัก..ยากจักเอ่ย ไม่กลัวแม้..ความปวดร้าว..มาเย้าเลย และเฉยเมย..แม้ชีพดับ..ลับพสุธา....
16 ธันวาคม 2549 23:55 น. - comment id 637150
เห็นแมลงเม่า บินเข้า เจ้ากองไฟ เหมือนดั่งใจ ที่รักเขา เฝ้าใฝ่ฝัน ไม่ยอมห่าง ต่างจิต คิดผูกพัน แม้นเขานั้น อาจทำให้ ใจได้ตรม ชื่นชมในผลงานค่ะ
17 ธันวาคม 2549 00:16 น. - comment id 637156
อันสีแสง บาดใจ ให้ใหลหลง เป็นใครคง ห้ามจิต ไม่หลงใหล เจ้าแมงเม่า ที่บิน เข้ากองไฟ เพราะแพ้ใจ ตัวเอง หลงแสงทอง อันคนเรา ก็คล้าย กับแมงเม่า ยังขลาดเขลา เหมือนกัน ทั้งพวกผอง เมื่อรักจาก รักพราก น้ำตานอง อยากลองของ ลองรัก อีกสักหน รู้ว่าผลจะเป็นยังไงก็ยังจะทำ.... มนุษย์เรานี่..ช่างตัดได้ยากยิ่งนัก... รัก โลภ โกรธ หลง เนี่ย..... เราก็เป็นคนนึงในนั้น อิอิอิ
17 ธันวาคม 2549 00:52 น. - comment id 637162
สงกะสัยว่าจะต้องทำบุญเยอะ ๆ แล้วล่ะค่ะ ชาติหน้าไม่อยากเกิดเป็นแมงเม่าอ่ะ อันตราย ๆ ชีวิตของมันช่างน่าเศร้าเนอะ อิอิ....
17 ธันวาคม 2549 01:47 น. - comment id 637181
น้องเล็กไม่ชอบเล่นไฟอ่ะค่ะ แต่ชอบเล่นตัว ไปนอนก่อนนะค่ะ ฝันดีค่ะ
17 ธันวาคม 2549 07:45 น. - comment id 637194
เราก็ไม่ชอบเล่นไฟ แต่ชอบเล่นของ โอม อุอุ
17 ธันวาคม 2549 08:51 น. - comment id 637200
เปรียบเทียบได้ดีมากค่ะ..นึกเห็นภาพได้เลย สื่อขัดเจนมากค่ะ... .ภาพสวย..กลอนเยี่ยม..มาชื่นชมด้วยใจจริงนะคะ...
17 ธันวาคม 2549 11:34 น. - comment id 637227
------------ เพราะอารมณ์อ่อนไหวใจจึงแพ้ จำต้องแย่...แมลงไปเล่นไฟรัก เพราะหัวใจเกินยั้งบังอาจนัก ไม่แน่นหนัก...หลงระเริงเล่นเพลิงใจ... ------------- ถ้าเป็นแมลงก็คงตามสถานเดียว..อ๊ะนะ..
17 ธันวาคม 2549 13:01 น. - comment id 637263
... ชอบจริงครับ กรณ์ แต่งได้เพราะขึ้นทุกวัน ...
17 ธันวาคม 2549 21:08 น. - comment id 637361
ชอบเล่นไฟเย็นอ่ะ
18 ธันวาคม 2549 10:08 น. - comment id 637438
คนเรารู้ว่ารักเป็นทุกข์เหมือนไฟเผา แต่ยอมตายเพราะรัก
18 ธันวาคม 2549 17:08 น. - comment id 637549
คุณ White Rose "ขอบคุณที่มาช่วยร้อยกรองอีกนิยามหนึ่งของใจที่ใฝ่รักครับ" คุณ ผู้หญิงไร้เงา "ขอบคุณที่มาช่วยร้อยกรองเรื่องรักครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจเล็ก ๆ ทำให้ผมมีกำลังใจเขียนงานออกมาได้เรื่อย ๆ คุณทำให้งานของผมมีค่าขึ้นมามากเลยครับ" คุณ เปเป้ฯ "บางทีรักก็มาเย้ายวนเราจนยากจะตัดใจ ไม่ให้ลุ่มหลงไปก็ได้ครับ" คุณ เก็ฐวา "เห็นท่าจะจริง สาธุใครทำบุญแล้วก็แผ่เมตตาให้ผมด้วยนะ ไม่อยากเป็นหัวใจเล่นรัก ดังแมลงเล่นไฟเลยครับ ...ให้ตายเถอะ" ยัยตัวร้าย "พี่ก็เล่นตัวเป็นนะค่ะ เล่นจนบางคนแอบร้องไห้ก็มี คริ ๆ" คุณ kikyou "มีของดี ๆ มานำเหนอไหมครับ" คุณ ราชิกา "ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจเล็ก ๆ" คุณ แมงกุ๊ดจี่ "เห็นท่าจะจริง เป็นแมลงคงตายอย่างเดียว แต่ก็คงไม่บาดเจ็บนานเหมือนใจจริงไหมครับ" พี่ ปักษาวายุ "ขอบคุณที่พี่ชอบครับ ผมก็หมั่นเขียนเรื่อย ๆ หวังว่าอีกปีที่ผ่านไป จะทำให้ผมเก็บเกี่ยวประสบการณ์ได้มากขึ้นครับ" คุณ ชมพูภูคา "เมื่อลอยกระทงก็เล่นไฟเย็นจนเยอะเลยหละ ตังค์แทบหมด คริ ๆ นาน ๆ เล่นทีครับ" พี่ไรไก่ "บางทีผมก็คงเป็นเช่นนั้นมั๊งครับ" สำหรับทุกคนที่เข้ามาอ่าน ขอบคุณจากใจจริง พวกคุณทำให้งานของผมมีคุณค่ามากขึ้น กำลังใจเล็ก ๆ จากบ้านกลอน อีกทั้งเพื่อน ๆ ทำให้ผมโตขึ้นอีกปีจริง ๆ ครับ ด้วยรัก
18 ธันวาคม 2549 18:20 น. - comment id 637604
ทำมันทั้งที่รู้นี่แหละ ยังแอบคิดว่าเราอาจได้รับข้อยกเว้น
15 พฤษภาคม 2550 14:45 น. - comment id 696033
แมลงเล่นไฟ หัวใจเล่นรัก แล้วหัวใจคุณเล่นอะไรอยู่คะ อิอิ