จากบ้านนามาสู่กรุงรุ่งอมร มหานครเมืองใหญ่ให้เคว้งคว้าง ต้องโดดเดี่ยวเดียวดายในปลายทาง ใจบางบางมีเหงาเป็นเงาเคียง มองท้องฟ้ายามอรุณฝุ่นวิถี ร้างไมตรีมีแต่แสงสีเสียง อยู่บ้านนามีพี่น้องร่วมร้อยเรียง อย่างพอเพียงก็สุขเหลือเมื่อวันวาน แต่วันนี้วุ่นวายคล้ายสับสน ท่ามฝูงชนคนร้างใจไร้สงสาร ดั่งวิหคหลงคอนรอนร้าวราน ทรมานพลัดถิ่นแดนดินไกล แม้เหนื่อยยากเพียงใดใจยังสู้ แม้นอดสูลำบากสักเพียงไหน จะอดทนมิท้อระย่อใจ ภาระใหญ่รออยู่รู้ตัวดี ความจำเป็นทำให้มีหนี้สิน ที่ทำกินจำนองทรัพย์กับเศรษฐี ความอดอยากยากจนล้นทวี จึงเป็นหนี้เป็นสินแทบสิ้นใจ จึงเสี่ยงดวงเข้ากรุงดังมุ่งหวัง นกไร้รังจากคอนจรทางไหน ป่าคอนกรีตน่ากลัวอยู่ทั่วไป หลากพิษภัยรายล้อมพร้อมบีฑา " จะไม่กลับหลังถ้ายังไม่ได้ดี " ถ้อยคำนี้ก่อนจากยังรักษา บอกพ่อแม่ด้วยคำมั่นและสัญญา จะคืนมาไถ่หนี้สินที่ดินเรา
22 พฤศจิกายน 2549 23:04 น. - comment id 629549
พี่กุหลาบขาวคะ อ้าว............/ นึกว่าหายเคว้งแล้วสาอีกค่ะ อิอิ ยังเคว้งคว้างอีกเหรอคะ งั้นเราไปเที่ยวแก้เซ็งกันดีไหมคะ ............................................................... พี่แม่มดคะ ขอขอบคุณแรงใจให้ต่อสู้ แม้นหดหู่จะไม่ท้อต่อปัญหา แม้นบางครั้งหกล้มตรมน้ำตา จะฟันฝ่าอีกครั้งแม้นยังตรม .............................................. กระต่ายคะ ขอบคุณมากค่ะ........... ............................................. รปภ คะ เหมือนหลงทางกลางทะเลสุดเหว่ว้า มีเพียงฟ้ากับทะเลมิเหหัน มีเพียงเราเคว้งคว้างทางจาบัลย์ มีเพียงจันทร์อับแสงแฝงเมฆา กระทงไม่หลงทางหรอกค่ะ แต่คนน่ะไม่แน่ สิบอกไห่ ขอบคุณมากค่ะ
22 พฤศจิกายน 2549 21:38 น. - comment id 629770
ตอนแรกพี่ก็เคว้างเหมือนกันนะ..แต่ตอนนี้.. ก็ยังเคว้งคว้างอยู่น่ะ...
22 พฤศจิกายน 2549 21:40 น. - comment id 629772
เป็นแรงใจให้สู้นะน้องพี่ ฝันยังมีอย่าท้อหรือหวั่นไหว วันนี้ล้มพรุ่งนี้ลุกสู้ต่อไป ฟ้าวันใหม่จักต้องเป็นของเธอ
22 พฤศจิกายน 2549 21:47 น. - comment id 629775
ไม่เคว้งคว้างค่ะ กระต่ายเป็นเพื่อนอยู่ทั้งคนเพลงเพราะดีค่ะ
22 พฤศจิกายน 2549 21:50 น. - comment id 629780
เค้าเหมือนกัน เคว้งคว้าง เหมือนกัน กระทง หลงทาง น้ำพัดไปเรื่อย ไปไหนก็ไป แล้วแต่สายน้ำ ธูปหมด เทียนดับ คนมาหากะตังส์ แล้วเค้า ก็ปล่อยไป ลอยไปเรือยๆ จมเมื่อไหร่ คงสบาย
22 พฤศจิกายน 2549 23:00 น. - comment id 629838
อือ...อ่านแล้วเศร้าครับ อยากกลับไปสู่บ้าน อีกไม่นานทั้งหลาย เก็บเงินได้มากมาย จึงจะกลับอย่างภาคภูม. ...เป็นกำลังใจให้ครับ...
22 พฤศจิกายน 2549 23:10 น. - comment id 629844
ว.มหรรณวาคะ จะเก็บหอม รอมริบ สิบเป็นร้อย ทีละน้อย จนเป็น เงินก้อนใหญ่ เพื่อสักวัน สมหวัง ดังตั้งใจ จะคืนไป ไถ่ที่ หนี้สินตน
22 พฤศจิกายน 2549 23:22 น. - comment id 629854
จากบ้านนามาสู่กรุงเฝ้ามุ่งหวัง หวังได้จังกับเงินทองเนืองนองหลาย เพื่อกลับไปไถ่นาให้ตายาย และก็ได้สร้างบ้านอยู่นานวัน สงสัยตาผู้หญิงไร้เงาจะลายไปหน่อย เลยผ่านกลอนบทนี้ไปเฉบเลย ขออภัยนะค่ะ กลอนเพราะ ๆ ไม่ได้อ่าน เสียดายแย่เลย
22 พฤศจิกายน 2549 23:35 น. - comment id 629860
แวะมาเยี่ยมค่ะ
23 พฤศจิกายน 2549 01:09 น. - comment id 629874
ไพเราะมาก (ชอบมาก) ชอบจริงๆ
23 พฤศจิกายน 2549 06:42 น. - comment id 629880
good morning ja แวะมาทักทาย ก่อนเริ่มงาน วันนี้เข้าเวรเช้า รอสาวขับรถผ่าน เปิดที่กั้นให้ แค่นี้ก็ดีใจหล่ะ สำหรับคนเฝ้าทางเข้าหมู่บ้าน เป็นกำลังใจให้คนทำงานค่ะ
23 พฤศจิกายน 2549 07:46 น. - comment id 629902
คุณผู้หญิงไร้เงาคะ จากบ้านนามาสู่กรุงที่ยุ่งเหยิง เหมือนดังเพลิงเผาทรวงคนลวงหลอน ทนทำงานเก็บเงินก่อนจากจร เพื่อคืนคอนบ้านเกิดกำเนิดตน ขอบคุณมากค่ะ .......................................................... sirin ขอบคุณมากค่ะ .......................................................... ki ki ki ขอบคุณมากค่ะ ........................................................ รปภ คะ good morning ja กั้นทางให้ดีๆก็แล้วกันอย่าให้ใครฝ่าด่านไปวางกับดักหัวใจก็แล้วกัน คริ คริ เป็นกำลังใจให้คุณเช่นกันนะคะ ........................................................
23 พฤศจิกายน 2549 07:56 น. - comment id 629913
อยู่ไกลบ้านไกลครอบครัวหัวใจเหงา ยิ่งทุกข์เศร้ายามฟ้าหมองให้เห็นเห็น ตะวันลับงดงามเมื่อยามเย็น ยิ่งชัดเด่นความทรงจำที่บ้านนา คิดถึงบ้านค่ะ ชอบเพลงนี้ที่สุดค่ะ วันหลงไปดวลไมค์กัน เพลงนี้ อิอิ
23 พฤศจิกายน 2549 08:02 น. - comment id 629917
คั่นได้ดีมีคำ อย่าสิลืมชายคำ ผู้สู้ร่วมทุกต้าน คั่นได้ไปอยู่กุรุง อย่ากสิลืมชายนุ่ง เสื้อขาดแขนกิ่น จั่งข่อยเด้อ
23 พฤศจิกายน 2549 08:15 น. - comment id 629929
สวัสดีจ้าเจ้าหญิง....ชมนะคะ
23 พฤศจิกายน 2549 08:21 น. - comment id 629930
สวัสดีค่ะ น้องเฌอ.. เห็นชื่อบทกลอนแล้ว... ทำให้คิดถึงเพลงนี้จัง "ปลิดปลิวเคว้งคว้าง ชีวิตฉันดั่งใบไม้ที่หลุดลอย..."
23 พฤศจิกายน 2549 08:48 น. - comment id 629949
คิดถึงคน จากบ้านนา หาความฝัน ในโลกอัน สับสน ของคนกล้า เจ้าโดดเดี่ยว ไร้ซึ้ง ที่พึ่งพา ต้องฟันฝ่า ต่อสู้ เพียงผู้เดียว ยามเจ้าท้อ รันทด หรือหมดหวัง โปรดจงฟัง เสียงพี่ นี่สักเดี๋ยว เจ้ามิได้ ทุกข์ทน เพียงคนเดียว โปรดจงเหลียว คิดถึงพี่ ที่รักเธอ
23 พฤศจิกายน 2549 09:36 น. - comment id 629978
ไม่เคว้งคว้างแล้วนะค่ะ รีมาอยู่เป็นเพื่อน แล้วค่ะคุณเฌอมาลย์.... ส่ง ไปให้เลยค่ะจะได้อบอุ่น ๆ..... "คิดถึงนะค่ะ" ปายแล้วค่ะ.....
23 พฤศจิกายน 2549 10:19 น. - comment id 630001
ก่อนจากบ้านมาเพื่อนมันว่าให้ช้ำทรวง.. ไปเป็นนักร้องให้เขาลวงไม่เจ็บในทรวงไม่หาย... ...
23 พฤศจิกายน 2549 14:34 น. - comment id 630178
เท้งเต้ง ทำไมถึงนึกถึงสองคำนี้ก็ไม่รุ
23 พฤศจิกายน 2549 17:57 น. - comment id 630289
23 พฤศจิกายน 2549 21:59 น. - comment id 630382
มุ่งหวังตั้งใจไว้ ก้าวต่อไปอย่าได้หยุด แข็งแรงมิเร่งรุด จุดมุ่งหมายคงได้เจอ
23 พฤศจิกายน 2549 23:11 น. - comment id 630386
พี่กานต์ จากบ้านนามาไกลใจเคว้งคว้าง ทุกเส้นทางหงอยเหงาเศร้าหมองศรี มองหมู่ดาวเคียงเดือนเยือนราตรี แสงรวีเคียงนภาทิวาวาร แต่ฉันนี้โดดเดี่ยวเดียวดายนัก ที่พิงพักทางใจไร้สถาน ทนเงียบเหงาเหว่ว้ามาช้านาน คิดถึงบ้านอยากกลับคืนผืนดินตน ชอบเพลงเดียวกันซะด้วยซีคะ ซ้อมลูกคอไว้หรือยังคะ.... .......................................... อัสสุคะ ลืมบ่ลง คงบ่ลืม คือกันกะอ้ายดอก ซั่นดอกวา ........................................ ยายแม่มดคะ ขอบคุณมากค่ะ อิอิ ..................................... พี่มะกรูดคะ ก็มันเคว้งคว้างจริงๆนี่คะ อิอิ ปลิดปลิว เคว้งคว้าง ซ้อมลูกคอไว้ค่ะ ........................................... ญ่ามิ๊นท์เจ้าคะ คนเดียวดายคว้างเคว้งวังเวงนัก ไร้คนรักที่พึ่งพิงอิงอาศัย เพียงลำพังท้อแท้แย่เหลือใจ มองทางไหนมืดมนทุกหนทาง อยากมีคนเคียงข้างบนทางเหงา ดูแลเฝ้าปลอบขวัญวันหมองหมาง เสริมแรงใจคราเศร้าเหงาเจือจาง ที่เคว้งคว้างห่างหายสลายพลัน ............................................ คุณรีคะไม่เคว้ง ไม่คว้างแล้วค่ะ เพราะเรามีเรา ......................................... ดอกข้าวคะ ไม่เด่นไม่ดังจะไม่หันหลังกลับไป.. ทุกวันคืนนอนร้องไห้อีกเมื่อไรจะโชคดี.. ...................................... ก้าวที่กล้า เฌอ อึ้งกิมกี่ ไปชั่วขณะอ่ะค่ะ เจอเท้งเต้งเข้าไป...จุกอ้ะ ........................................ โคลอน ขอบคุณมากค่ะ .......................................... คุณชัยชนะ หมายมั่นในฝันใฝ่ มิท้อใจเพื่อไปถึง สักวันฝันคำนึง ประสพซึ่งที่หวังคอย ............................................ ขอบคุณมากค่ะ
25 พฤศจิกายน 2549 10:03 น. - comment id 630814
ได้อย่างไร มองไปทางไหน ราวมดไต่ ทั้งคน ทั้งรถ รอบกาย... ใจคนม้างงงงงงง.... อย่าคว้างบนทางถนนเหมือนยัยดื้อก็แล้วกัน รถชนเอา.... .
25 พฤศจิกายน 2549 22:03 น. - comment id 631008
คุณplaing_piu เฌอไม่เหมือนยัยดื้อของคุณก็แล้วกันค่ะ อิอิ เพราะเฌอ ขึ้นสะพานลอย ไม่คว้างกลางถนนแน่นอน เหะ เหะ
26 พฤศจิกายน 2549 10:43 น. - comment id 631045
เพิ่งกลับจากเข้าเวรครับ กลับมาห้องเช่า นอนฟังเพลงนี้ มีกำลังใจขึ้นเป็นกอง อยากมีบ้าน มีรถ มีครอบครัว มีญาติพี่น้องที่เข้าใจ มีเพื่อนไว้คอยปรึกษา มีสังคมที่ดี นอนหลับคราวนี้ จะฝัน ให้ได้ทั้งหมดที่พูดมา อาบน้ำแล้วก็ปะแป้งตรางูนอน เย็นดี เข้ายาม อีกที ก็ 4 ทุ่ม ก่อนไป จะแวะมาเล่า ความฝันให้ฟังนะครับ
27 พฤศจิกายน 2549 22:29 น. - comment id 631567
เจ้าของไปไหนน้ออออ จะไม่กลับหลัง ถ้ายังไม่ได้ดี แต่บางทีมันก็ถึงทางตัน ทำไงดีน้อ ชีวิต
28 พฤศจิกายน 2549 20:28 น. - comment id 631918
เหมือนเพลง ทิ้งนางมาสร้างตัว เลย ชีวิตจริงของหลายคนเต็ม ๆ เนาะ
28 พฤศจิกายน 2549 23:59 น. - comment id 631982
คุณ รปภ มาบ่นอะไรแถวนี้คะ ชีวิตคือ...การต่อสู้ค่ะ อย่าท้อแท้ หรือท้อถอยนะคะ คุณคือความหวังของใครอีกหลายคนค่ะ เป็นแรงใจให้ยามที่คุณท้อแท้เสมอ.. .......................................... ครูใหญ่คะจะไม่กลับหลังถ้ายังไม่ได้ดี คำนี้คือแรงผลักดันให้หลายคนประสพความสำเร็จ... สักวัน...ฝันจะถึงฝั่ง...แต่เมื่อไร? ไม่มีใครรู้ได้ ขอบคุณมากค่ะ .........................................
1 ธันวาคม 2549 17:16 น. - comment id 633077