ทิ้ง

จอมงก

บางทีก็ไม่อยากเอาชนะอะไร 
ปล่อยความฝันไปเรื่อย
บางครั้ง ใจมันหน่ายเหนื่อย
อยากปล่อยชีวิตเรื่อยเปื่อย ไร้จุดหมาย
    เคยคิดไว้วันหนึ่ง 
จะฝ่าไปให้ถึง ณ ฝั่งฝัน
แต่กาลเวลา ที่เคลื่อนผ่านในแต่ละวัน 
กลับทำให้ฝันค่อยเลือนหาย 
     ชะตา ช่างยากเย็นเกินกว่าจะกำหนด
จิตใจก็ห่อหด หวั่นไหว
ความหวัง ที่เหมือนใกล้  กลับยิ่งไกล
ความฝันหลอนร้าย  ก็ร้ายเป็นทวี
     ชีวิตเหมือนเศษมนุษย์... ในมุมมืด
ความรอนร้าว...เข้าเหนี่ยวยึดยากหลีกหนี...
โลกแห่งความจริง..แสนมืดมนดั่งราตรี
เป็นเพียงฝุ่นดิน... เขาขยี้... ไร้ตัวตน				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    18 พฤศจิกายน 2549 15:11 น. - comment id 628244

    บางอย่างที่ทิ้งไป ยังนึกเสียดายตามหลังค่ะ
    
    เป็นกำลังใจให้นะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน