..๏ ลมหนาวแรกแทรกร่างท่ามกลางเขา หมอกบางเบาไล้ลอยห่มดอยใหญ่ ยามหนาวลมห่มฟ้าทุกคราไป ลึกสุดใจเหว่ว้าแสนอาวรณ์ น้ำค้างแรกแทรกร่างอยู่กลางป่า เหมือนน้ำตาคนไพรรินไล้หมอน ฤๅเสน่หาอาลัยคล้ายขาดรอน เกินเร้นซ่อนหยาดหยดจึ่งรดริน ยิ่งคราเดือนเคลื่อนคล้อยจะลอยลับ เศร้าพลันจับเฉือนใจให้ขาดวิ่น เพียรถักถ้อยร้อยพากย์ออกจากจินต์ หวังเขายินสักน้อยเราร้อยเรียง หนาวน้ำค้างกลางคืนสะอื้นร่ำ เพียงลำนำพร่ำไปไร้สรรพเสียง หมอกห่มดอยคอยน้ำค้างทอร่างเคียง เรามีเพียงหยดน้ำไสไล้ดวงตา๚ะ๛
3 พฤศจิกายน 2549 09:06 น. - comment id 622933
แลลำนำนกสำออยบนดอยสูง ลมหนาวจูงอารมณ์พลิ้วพรมไหว ยิ่งหมอกบางชำแรกแทรกกลางใจ คล้ายดั่งใครคร่ำครวญรัญจวนจริง หยาดน้ำค้างพร่างพราวลมหนาวไล้ หนุ่มชาวไพรร่ายกลอนดุจอ้อนหญิง ถ้อยสำนวนชวนให้ใคร่พักพิง อ่านแล้วยิ่งวาบหวามซาบซ่านทรวง ลมหนาวเยือนก็คล้ายปลายปีก่อน ไยออดอ้อนอ่อยให้ใครห่วงหวง พากย์เพ้อพร่ำเดียวดายไร้คู่ควง แท้ทั้งปวงอุ่นกายสาวรายเรียง หนาวน้ำค้างกลางคืนสะอื้นร่ำ เรากลั้นขำอมยิ้มกรุ้มกริ่มเสียง อ้างหนาวใจหนาวกายคล้ายแค่เพียง วางกลอนเสี่ยงล่อใครให้หลงกล .. ชอบบรรทัดแรก ของ คห. ๑ จัง
3 พฤศจิกายน 2549 13:23 น. - comment id 623016
อืมมมมม์ อ่านแล้วหนาวจริงๆเน้อ สบายดีนะพี่ชาย ไม่เห็นกันเสียนานเลย นานๆมาทีก้อไม่เคยผิดหวังกับกลอนท่านเลยจริงๆงับ ไพเราะหลายๆเจ้า.......
3 พฤศจิกายน 2549 14:16 น. - comment id 623051
นานๆมาทีเจอเพื่อนบินเดี่ยว หนาวน้ำตาสะนี้ ไงยังเศร้าไม่ส่างอีกเหรอ นายบินเดี่ยว แวะมาทักทายจ๊ะ
3 พฤศจิกายน 2549 14:33 น. - comment id 623067
สบายดีนะครับพี่ ไม่เจอซะนาน
3 พฤศจิกายน 2549 16:07 น. - comment id 623110
ทนอ่านและทนฟังหนุ่มรำพัน.....อิอิ.. :)
3 พฤศจิกายน 2549 21:17 น. - comment id 623192
แค่ลมหนาวพัดผ่านมาแผ่วๆ .. ทำบ่นว่าหนาว .. แค่หนาวน้ำตาดีเท่าไหร่แล้ว .. ถ้าหนาวแม่คะนิ้งล่ะก็ .. อิอิ .. เจ็บหนักแน่ ..
3 พฤศจิกายน 2549 21:22 น. - comment id 623195
คิดถึงคนอยู่ไกลใจอ้างว้าง ต้องอยู่ห่างเธอนั้นจะหวั่นไหว ขอรักเธอสักคนแต่หม่นใจ เธอจากไปหายลับไม่กลับมา ไม่อยากคิดตัวเราเศร้ากว่านี้ หากคนดีมีอื่นสุดฝืนหา ต้องหนาวเหน็บเจ็บช้ำเมื่ออำลา ไม่อยากให้น้ำตามันพร่าเลือน เหมือนสายน้ำรินไหลไม่ย้อนกลับ ตะวันลับราตรีที่คล้อยเคลื่อน อันเวลาพาให้ใจร้างเลือน ถูกเฉือดเชือนเจ็บหนักรักเสื่อมคลาย แม้ปวดร้าวเพียงใดเธอไม่รู้ คงยืนอยู่ได้แค่ฝันอย่างมั่นหมาย ในความจริงเธอคงลืมหมดจากใจ ความห่วงใยฉันเก้อเพ้อรำพัน คงเป็นแค่เพียงคนที่เคยรัก ต้องเจ็บหนักรวดร้าวเศร้าโศกศัลย์ ต้องเหน็บหนาวนองน้ำตาสุดจาบัลย์ ความสัมพันธ์เลือนลางเธอหมางเมิน แม้เจ็บช้ำกล้ำกลืนยังฝืนยิ้ม น้ำตาปริ่มรวดร้าวคราวห่างเหิน ต้องเผชิญทุกข์เศร้าเหงาเหลือเกิน เธอหมางเมินช้ำเกินกล่าวหนาวน้ำตา
3 พฤศจิกายน 2549 21:51 น. - comment id 623204
เส้นฝนจางจากฟ้าถึงหน้าหนาว ใบไม้กราวเพราะลมเข้าพรมเสียง แดดอุ่นอ่อนตอนเช้าหมอกเข้าเคียง พรางตัวเรียงเลือนสายคล้ายมายา ความงดงามยามหนาวเข้าบังฝน ปลุกชีพชนชื่นใจในพฤกษา สดสีสันดอกดวงพวงผกา ละลานตาตรึงใจในยามวัน แวะมาทักทายกระทาชายคนเศร้า สวัสดีค่ะบินเดี่ยวฯ
5 พฤศจิกายน 2549 17:09 น. - comment id 623648
เวียงคนนัก บ่อยากออกบ้าน มาทักทายค่ะ เที่ยวราชพฤกษ์รึยังคะ
6 พฤศจิกายน 2549 14:25 น. - comment id 623839
@..หลานเฌอมาลย์...หนาวแล้วเหมือนกันครับ.. @..อัลฯ...แหม..มาหาว่าเราวางกลอนล่อสาวเด๋วเหอะ...หายหวัดไวไวนะ @...น้องมอมแมม...สบายดีครับผม ขอบคุณมากครับ @...คุณแก้วนีดา...เหงาเป็นอาชีพครับ @...น้องชาย...พี่ชายสบายดีครับ @...ป้ากุ้งฯ..มีคู่ลอยกระทงหรือยังครับ @...ป้ากี้...แม่คะนิ้งไม่เท่าไหร่..แต่แม่คนโน้นนะดี..ดุชะมัด @...คุณกระต่าย...ขอบคุณมากครับที่แจมกลอนครับ @...พี่ดอกแก้ว...ขอบคุณมากครับ รักษาสุขภาพนะครับ @...คุณวาที...คนแยะมากครับ..ประทัดก็แยะ
6 พฤศจิกายน 2549 23:31 น. - comment id 623953
เราไร้สิ่งมากมายหมายส่งมอบ สองมือกอบหัวใจให้เล็งเห็น อันตัวตนเรานี้เท่าที่เป็น ยังเสมอเช่นมิตรภาพตราบนิรันดร์ เราขัดสนของขวัญกำนัลให้ เพราะยากไร้อับโชคแสนโศกศัลย์ เราอยากเขียนอักษรอวยพรครัน กลับอัดอั้นจนใจไร้ปัญญา แต่ใช่ว่าลืมเลือนวันเดือนปี วันพรุ่งนี้วันเกิดใครให้ปรารถนา ขอจงสุข ขอจงสุข ทุกเพลา วอนเทวาโปรดช่วยอำนวยพร ... ตั้งใจว่าจะรอหลังเที่ยงคืน ทว่าไม่ไหวแล้ว .. หัวจะโขกจอแล้วค่ะ สุขสันต์วันเกิดนะคะ
7 พฤศจิกายน 2549 11:09 น. - comment id 624048
@...อัลฯ...ขอบคุณมากครับ...มิตรภาพแห่งหัวใจยังคงงดงามทุกวันทุกคืน...
7 พฤศจิกายน 2549 16:32 น. - comment id 624362
แอบมาเห็นน่ะ สุขสันต์วันเกิด
7 พฤศจิกายน 2549 17:16 น. - comment id 624393
สามสิบเก้าผ่านฝนพ้นสมัย วันเกิดบ่าวเจียงใหม่ผู้ใดหนอ อ้ายคนดีตี้หมู่เฮาคอยเฝ้ารอ เฒ่าละหนอเปิ้นว่าชราลง สำเนียงเฮาติดขัดบ่ชัดแจ่ม อู้อ้อมแอ้มจ้าดเขินดั่งเดินหลง คนตางใต้ประหม่าคราบรรจง มานั่งงงเขียนกระทู้อู้กำเมือง เฮาอ่อนหัดบ่เก่งฮิเบ่งเขียน อู้กำเพี้ยนอ่านผ่อบ่ได้เรื่อง ผู้บ่าวเคิ้นละไว้อย่าได้เคือง กำเปล่าเปลืองคนตางใต้ให้กรุณา ... อยากเอาใจนะ แต่ทว่า อัลมิตรามั่วได้เท่านี้ ประมาณว่า สงสารคนอ่านจังค่ะ
8 พฤศจิกายน 2549 07:54 น. - comment id 624506
สุขสันต์วันคล้ายวันเกิด(ย้อนหลังหนึ่งวันครับ) ขอให้พี่มีความสุข เป็นที่รักของทุกคนตลอดไปครับ
10 พฤศจิกายน 2549 04:33 น. - comment id 625056
@....อัลฯ...ถือว่าสอบผ่านนะ...ขอบคุณมากครับสำหรับกลอนคำเมือง @...น้องชาย...ขอบคุณมากครับผม...ขอให้มีความสุขเช่นเดียวกันครับ
10 พฤศจิกายน 2549 04:34 น. - comment id 625057
@...คุณก้าวที่กล้า...ขอบคุณมากครับผม