โถ...น่าสงสาร คนเก่งซมซานกลับมาหา แม่พระอย่างฉันสมเพชและเวทนา คนแข็มแข็งมีน้ำตามาเปียกปอน อะไรมาเข้าฝัน ถึงคิดว่าคนอย่างฉันจะใจอ่อน ลืมหรือไร....ใครทำให้ร้าวรอน เพราะความเจ็บมันสอนให้ชินชา มาร้องขออะไรกับฉัน มีแค่แววตาเย้ยหยันสมน้ำหน้า ช่างสะใจ...เอาไหมช่วยแผ่เมตตา หากหวังรื้อฟื้นความศรัทธา....กรุณาไสหัวไป....
17 ตุลาคม 2549 07:37 น. - comment id 615720
ใจแข็งจังค่ะ อยากทำได้ ไม่เคยทำได้สักทีค่ะ
17 ตุลาคม 2549 11:33 น. - comment id 615878
ถามใจและความรู้สึกตัวเองอีกครั้ง ฐิติ ปล่อยไปบ้าง หากคำตอบไตร่ตรองดีแล้ว ศรัทธาทางเลือกนั่นแหละ
23 ตุลาคม 2549 23:31 น. - comment id 618318
เธอจะทำไมตอนนี้ ไม่ใยดีแล้วผลักใสใจฉันทิ้ง น่าสงสารดีแท้สะใจจริง ทำทุกสิ่งเพื่อจากไปแล้วหวนคืน ไม่มีประโยชน์ใดๆที่รื้อฟื้น ทนกลั้ากลืนนั้าตาเหมือนอย่างฉัน เป็นไงละ..เวรกรรมเจ้าตามทัน ไม่วายพลันกรวดนั้าตามส่งเธอ กลอนของไร้ความทรงจำ เพราะจังเลยนะ