จูบไม่หวาน..

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4558.html


เขียนกลอนเศร้า แกล้มวิวซ้ำ นอกหน้าต่าง
ใจอ้างว้าง กลอนบทนี้ ก็เลยเหงา 
หอมการะเวก ลีลาวดี มาบางเบา 
เสียงนกเขา ร้องขันคู หาคู่เคียง 
มองเรียวฟ้าหม่นหม่นหลังฝนตก 
มองเห็นนก จับจำปี สิ้นไร้เสียง 
มองตัวเรา เอ๊ะ! ทำไมใจเอียงเอียง 
แม้จะเถียงกับหัวใจไม่อ่อนแอ
เพราะวิวซ้ำหรือใจช้ำกันแน่คือสาเหตุ 
ใจเทวษดายเดียวย้ำรอยแผล
บอกใจช้ำ ย้ำซ้ำซาก อย่าท้อแท้
ไม่ยอมแพ้ให้แก่โศกโลกย์ลงทัณฑ์..
................
คืนนี้ รายรอบวิมานดินเงียบ แสนเงียบ
เงียบเสียจนได้ยินเสียงใบไม้ร่วงหล่น...
อากาศร้อนอบอ้าว
รอเวลาพราววสันต์พรายสายลีลาลงมา
ฟ้ากระจ่าง ท่ามจันทราลอยดวง..
มะลิซ้อนหอมอ่อนๆบนโต๊ะเขียนหนังสือตรงหน้า
รัศมีจันทรา กำลังสาดสายแสงแสนหวานปานน้ำผึ้งรวง
ดวงดารากำลังร่ายระบำเริงร่า ไปกับเวทีม่านฟ้าสีกำมะหยี่
ลีลาวดี หอมจรุง  พอกับสายรุ้งในดวงใจที่กำลังทอสายใยรักคิดถึง
 

ดวงนอนนิ่งนิ่งอ่านบทกวีของ*เรียวกัน*
*ในทิศทั้งสิบของพุทธเกษตร
มียานเพียงหนึ่งเดียวท่านั้น
เมื่อเราหยั่งเห็นอย่างกระจ่างชัด
ย่อมไม่มีความแตกต่างในคำสอนทุกอย่าง
มีอะไรที่ต้องสูญเสียหรือ
มีอะไรที่ต้องได้รับหรือ
แม้นว่าเราได้บางสิ่งมา
สิ่งนั้นก็มีอยู่ที่นั่นแล้วตั้งแต่เริ่มแรก
แม้นว่าเราสูญเสียบางสิ่งไป
สิ่งนั้นก็คงซ่อนเร้นอยู่ใกล้ๆตัวเรานี่เอง*
.......................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4558.html
 จูบ พี่หวานน้อย ไปหน่อย
พี่ บุญน้อย น้องคอยไม่ได้
จาง ร้างไกลเหมือนคนใจดำ
โอ้ ดวง ใจ รัก ง่าย ถ่าย เท
พอเซแล้วเจ้าก็ซ้ำ
สุด เจ็บ จำ ถึง ยาม ยาก จน
เกลียดคนจูบ ซ้ำ รอย
จูบ เขาหวานซึ้ง ครึ่งแก้ม
แม่ เดือนแรมน้องเอียงแก้มคอย
ลืม แล้วรอยรักแรกแหลกล้ม
ก่อน จาก มา น้อง ควร ฆ่า ทิ้ง
จ่อยิงเสียให้สิ้นลม
หรือ ดาบ คม เงื้อ ฟัน ให้ จม
ยังดีกว่าหนี หน้า
จูบ พี่นี้มันคงกร่อย
เจ้า ไม่คอยพี่ ก็ไม่ว่า
ลืม สัญญาของชาย ชาวดิน
พี่ จน เงิน น้อง เมิน หลบ หนี
คนมีเขาก็ ไปกิน
น้อง จาก ถิ่น เห็น ดิน ยาก จน
เกลียดคนที่ จูบ หวาน...