ถ อ น เรานั่งอยู่ใกล้กัน หลบตากัน ลอบชำเลืองแล ผีเสื้อขยับปีกดูดน้ำหวานดอกไม้ คนนั่งนิ่งนัยน์ตาค้าง เคลิบเคลิ้ม เมล็ดพันธุ์ไม่พึงประสงค์ แอบงอกขึ้นในแปลง พรุ่งนี้เช้าจะถูกจัดการ ปลายทางสถานีหน้า ทางแยกชีวิต บันทึกภาพครั้งสุดท้าย โชคดีเถิดสหายลาไกลแล้ว ลมหายใจแผ่วร้อนผ่าวคราวถอนผ่อน โลกเอ๋ยโลกหลอกให้ข้าเล่นละคร เสียงอกสะท้อนเสียงสะเก็ดถูกแกะสะกิด ในตาดวงนั้นมีบางสิ่งซุกซ่อน เหมือนเคยตะลอนแสวงหามาตลอดชีวิต ตื่นจากภวังค์แค่เพียงชะตาเล่นตลกลิขิต โคจรใกล้ชิดก่อนกระชากออกจากกัน นั่งลงซ่อมแซมความรู้สึกสึกหรอ ไม่อาจสานต่อบางสิ่งสุดสิ้นในเวลาอันสั้น สงบดูความเป็นไปภายในความเงียบงัน ปลอบดาวเคราะไร้จันทร์จากหวั่นไหว โกสุม....เจ้าผีเสื้อบินจากไปไกลมากแล้ว สายลมลอยล่องแผ่วผ่านกอไผ่ เบาลง-เบาลงเสียงรถไฟ ฟังสิเสียงหัวใจยังชัดเจน ได้ยินเสียงพึมพำพร่ำเพ้อว่า... ชะแง้ชะเง้อเหม่อหาไม่อาจเห็น สิ่งที่งอกในแปลงกลับกลายเป็น เถอะพรุ่งนี้จะถอนเล่นเซ่นความซึ้ง.
กรกฎายน 28 ก.ย. 2549 10:59 น. - ID 93404 
1244
3
0
28 กันยายน 2549 18:37 น. - comment id 610093
หน้าส่วนตัว
อะ สม น้ำ หน้า ...อะ ล้อเล่น ...
เอา ยาหม่อง มาทาให้แล้วนะ หายยัง เพี้ยงหาย ....!!!
29 กันยายน 2549 15:42 น. - comment id 610351
ศิลปินมากเลยท่าน อย่าโกรธนะท่าน สถิต..น่ะ ไม่มี..ย์..แหะ แหะ ผมเคยเขียนผิดมาแย้ว
30 กันยายน 2549 00:47 น. - comment id 610481
สวัสดี นายกรกฎายน จากประพันธ์สาส์น มาถึงไทยโพเอม แล้วก้อมาเจอกันอีกจนได้นะคับ บทกวีน่ะ ลึกซึ้งมากคับ
30 กันยายน 2549 14:42 น. - comment id 610620
ขอบคุณ นางฟ้าแสนกล ท่านพี่ร้อยแปดพันเก้า ท่านน้องแดนไกล ไนจีเรีย นะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
