14 กันยายน 2549 11:47 น. - comment id 606080
สวัสดียามใกล้เที่ยงค่ะ
14 กันยายน 2549 11:55 น. - comment id 606081
อยากเดินทางสู่แคว้นดินแดนฝัน ด้วยหมายมั่นมุ่งไปไม่ท้อถอย มีสองปีกติดหัวใจให้ล่องลอย ความหวังคอยเติมใจให้โบยบิน ถึงอ่อนล้าเหนื่อยหน่ายในบางครั้ง ยังเปี่ยมด้วยความหวังครั้งโผผิน เพียงแค่พักสักครู่ร่อนสู่ดิน แต่งเติมจินตนาการมุ่งมั่นไป ครั้นเรี่ยวแรงแกร่งกล้าอีกคราครั้ง พร้อมความหวังอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่ ถลาร่อนล่องลอยคว้างด้วยพลังใจ ผ่านพฤกษ์ไพรมหาสมุทรสุดเพลิดเพลิน มองลงสู่เบื้องล่างช่างอัศจรรย์ เกินประพันธ์บทกวีที่กล่าวเกริ่น สุดงดงามรื่นฤทัยให้จำเริญ เห็นโนนเนินสูงเด่นเร้นเมฆา มองท้องฟ้าสีครามอีกน้ำใส จึงเผลอใจรื่นรมย์สมปรารถนา เป็นภาพฝันหรือไรใคร่พิจารณา ตระการตายิ่งนักยากลืมเลือน อันความงามธรรมชาติพิลาสนัก แจ้งประจักษ์แก่ใจหาใดเหมือน แม้นบินผ่านเลยไปคล้ายย้ำเตือน ตรึงตราเหมือนสลักใจไปนิรันดร์ ทางที่ทอดยาวไกลสุดปลายฟ้า ปรารถนาบินให้ถึงซึ่งฝั่งฝัน ร่ายบทกวีเอื้อยเอ่ยเปรยจำนรรค์ แสนสุขสันต์ชมโลกกว้างอย่างเสรี ยั ง ค ง บ ร ร เ ล ง ไ ป บ ท เ พ ล ง ไ พ ร ไ ร้ ตำ น า น มิตาภาพตราบสิ้นฟ้า
14 กันยายน 2549 12:37 น. - comment id 606097
ลืมแหงนมอง ดูฟ้า นภากว้าง มีนวลนาง ชมเมฆา เวหาเหิน มีปีกไว้ ให้เจ้า บินชมเพลิน เจ้าดำเนิน ไปบนฟ้า แสนสบาย มองเห็นเรือ น้อยน้อย จ้อยหร้อยไหม ที่อยู่ใน ห้วงสมุทร สุดใจหาย ช่วยบอกแหล่ง เดินทาง จะย่างกราย ให้ผู้ชาย ที่แหงนพักตร์ พบรักที เจ้าอยู่สูง มองเห็นไกล ในโลกกว้าง ช่วยชี้ทาง ให้พบรัก เป็นสักขี เจ้าอยู่สูง โปรดชี้ทาง ให้ฉันที พระคุณท่าน ในครั้งนี้ ผมมิลืม..
14 กันยายน 2549 12:58 น. - comment id 606109
14 กันยายน 2549 13:12 น. - comment id 606115
อารมณ์กลอนอ่อนหวานซ่านดวงจิต มอบมิ่งมิตรสุขใจไปทุกที่ ช่างงดงามหวามไหวในชีวี เอื้อนวจีร้อยถ้อยประโรมใจ สัมผัสถึงลึกซึ้งถึงความคิด มอบให้มิตรแจ่มใสไม่หวั่นไหว ใจทุกดวงสัมพันธ์สานสายใย สื่อถึงใจมอบให้ด้วยไมตรี สวัสดีค่ะ พี่พันเก้า บัวรองสื่อบทนี้บ้างค่ะมะรู้ว่าจะได้ป่าวสิค่ะ บัวชอบกลอนบทนี้ของพี่ค่ะ เหมือนกับว่าสิ่งที่ผ่านมาให้เป็นบทเรียน อย่ากลับไปทำซ่ำอีกครั้ง สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานก็ให้ผ่านไปเช้าเริ่มต้นใหม่ให้ดีกว่าเมื่อวาน พี่ดูแลรักษาสุขภาพนะค่ะและบัวขอให้พี่ปลอดภัยค่ะ
14 กันยายน 2549 13:46 น. - comment id 606126
แหะๆ เป็น คนดอยต่วยกานเนาะ. ฝนตกน้ำท่วมบ้านก่อเจ๊า
14 กันยายน 2549 15:26 น. - comment id 606147
แวะมาอ่านงานสักนิดค่ะ
14 กันยายน 2549 22:06 น. - comment id 606245
อ่านไร้ตำนาน..แล้วมาอ่านงานของน้องชาย..นึกถึงโคลงเก่าที่เขียนไว้..... ๏ หลากเรื่องราวคละเคล้า...................ชีวา ดุจดั่งพรางมายา................................ดักแร้ว สุขสันต์ใฝ่เพลินหา............................กกกอด ยามจ่อมทุกข์มิแคล้ว.........................เอ่ยอ้างชะตาฯ ๏ มากมายหลายหมู่ล้อม.....................กายตน เสริมแต่งแข่งริษยาจน.......................เร่าร้อน บ้างเบียดบีฑาคน................................ลับร่วง หลากความสลับซับซ้อน.......... ............มนุษย์นี้ปนเปฯ ๏ ขอจรลาจากแล้ว..............................บินไกล บทบาทอีกความนัย.............................ซ่อนซ้อน หลากเรื่องปลดปลงไป.........................จากจิต ล่องล่วงจักมิย้อน.................................เกลือกกลั้วมายาฯ ๏ โดดเดี่ยวในไพรกว้าง.....................เดียวดาย ไร้เล่ห์เพทุบาย........... .......................สุขล้น คราคืนค่ำเอนกาย...............................พักผ่อน ยามรุ่งมุ่งบินพ้น...................................สู่ห้วงฟ้าไกล๚ะ๛ สบายดีนะน้องชาย....ดูแลสุขภาพด้วยหละ..
15 กันยายน 2549 06:54 น. - comment id 606277
มาอ่านยามเช้าค่ะ เข้าบรรยากาศดีจังเลย
15 กันยายน 2549 12:47 น. - comment id 606338
มีเก็กฮวย ชาจีน ชาดำเย็น ชาฝรั่ง มาฝาก จะจิบชาอะไรนั่ง ฉิวๆ กันดีอะ
15 กันยายน 2549 18:26 น. - comment id 606443
ชาร้อนๆมาแล้วค่า
16 กันยายน 2549 10:37 น. - comment id 606545
ข้านั่งซึมเซาอยู่ตั้งนาน ชาเย็นหมดแล้ว เพิ่งยกขึ้นจิบ ว่างๆพาปีนดอยไปดูต้นชาหน่อยดิสหาย
16 กันยายน 2549 14:28 น. - comment id 606621
ยกน้ำชามาดื่มมิลืมอ่าน กับผลงานเพื่อนพ้องและน้องพี่ ที่แต่งได้งดงามทุกยามมี พอได้ทีอ่านหมดเฝ้าจดจำ ดื่มน้ำชาด้วยคนแล้วกันนะค่ะ เพราะไม่ชอบกาแฟเลย
18 กันยายน 2549 16:36 น. - comment id 607153
อารมณ์ศิลปินจริง เคยวาดภาพตัวเองเป็นแบบนี้เหมือนกันครับ แต่ก็ได้แค่วาด...
19 กันยายน 2549 10:14 น. - comment id 607404
ณ ดินแดนดอยหมอกเมืองดอกไม้ พร้อมเรื่องเล่าพงไพรไม้ทุกต้น ฟังจิตใจทุกชีวินที่ดิ้นรน ทุกเหตุผลสนทนาถึงข้างใน ณ ที่ว่างข้างในของชีวิต เคยมืดมิดกลับกระจ่างสว่างไสว ความรกเรื้อซุกซ่อนกัดกร่อนใจ เก็บกวาดได้คลายว้าวุ่นความขุ่นเคือง หากรู้จักตัวตนหนทางสุข เลิกถือทุกข์แบกโลกโศกทุกเรื่อง ทวนกระแสแปรปรวนอย่างเปล่าเปลือง จะปราดเปรื่องแจ่มชัดถึงสัจธรรม เพราะเข้าใจสัจธรรมคือธรรมชาติ งามสะอาดสายธารใจได้ชื่นฉ่ำ ระรินไหลดั่งมนตร์ปนสายน้ำ ใจดื่มด่ำสัมปรายภพสงบเย็น เพราะรู้ซึ้งความหมายของชีวิต ตั้งมั่นจิตสู้ลำบากความยากเข็ญ จึงใช้ใจพึ่งพระธรรมฝ่าลำเค็ญ ความเปลี่ยนแปลงที่เห็นเป็นนิรันดร์ ....... สวัสดี เพื่อนๆ ทุกท่านครับ ไม่มีเวลามาตอบเป็นรายบุคคลครับ ยังอยากคุยกับเพื่อนๆเหมือนเดิม ช่วงนี้งานยุ่งมากครับ ขออนุญาตเอากลอนมาฝากนะครับ ขอบคุณทุกท่านครับ หวังว่าทุกท่านคงสบายดี รักษาสุขภาพด้วยครับ