รับเปรต..

แมวคราว

ม้วนใบพ้อ...ห่องาม....เป็นสามเหลี่ยม
ตักเหนียวเตรียม...ลงใส่..ไม่รอท่า
ทั้งเหนียวขาว..เหนียวดำ...ตามตำรา
ยกออกมา...แทงต้ม..ข้าวหนมกัน
หนุมเจาะหู..วางใส่..ใบตองเกลี้ยง
บ้างร้อยเรียง...เป็นพวง...ห่วงลดหลั่น
อีกข้าวพอง..ทอดเสร็จ..สะเด็ดมัน
เป็นช่อชั้น...หนุมลา..มาคู่เคียง
แกงสมรม...ต้มไว้..ได้ไปวัด
กลิ่นหอมจัด..ยวนใจ..ใส่ลูกเหรียง
บุญเดือนสิบ..ไหว้ยายตา..มาพร้อมเพรียง
ระงมเสียง...เตรียมการณ์..ทั้งหวานคาว
ล่วงถึงกาล..สำคัญ..วันรับเปรต..
ทุกข์เทวษ..อยู่หนใด..ได้รู้ข่าว
ลูกหลานทำ..บุญไป...ให้ทุกคราว
หวังยืนยาว..ท่านพ้นทุกข์..เป็นสุขใจ
เตรียมอาหาร..ลงหมรับ..สำรับหนึ่ง
เทียนขี้ผึ้ง...ธูปสาม..งามสดใส
กลัดกระทง..ใบตอง..สำรองไป
คาวหวานใส่..ร้านเปรตตั้ง..หวังให้ทาน
เทศกาล..บ้านเรา..เนาว์นานเนิ่น
ขอชวนเชิญ...โหมเรา..เหล่าลูกหลาน
ร่วมสานสืบ..กันต่อไป..ให้ยืนนาน
ตามบุหราณ...ประเพณี..ที่มีมา...
คำแปล...
ใบพ้อ......ใบกระพ้อ..ชื่อพืชตระกูลปาล์มชนิดหนึ่ง..พบมากในภาคใต้..
ใช้ใบห่อขนม(หรือต้ม)..ในเทศกาลบุญเดือนสิบ
ต้ม.....ขนมเดือนสิบชนิดหนึ่งทางภาคใต้..ใช้ใบกระพ้อห่อเป็นรูปสามเหลี่ยมแล้วนำไปนึ่งหรือต้มให้สุก
แทงต้ม.....คือวิธีพับและม้วนใบพ้อเพื่อห่อข้าวเหนียวตามแบบโบราณ.มีทั้งต้มตัวผู้และต้มตัวเมีย
จะใช้วิธีแทงต่างกัน...
หนุม..ข้าวหนุมหรือข้าวหนม.....ความหมายเหมือนกัน.คือขนม
หนุมเจาะหู...ขนมเจาะหูรูปร่างกลมแบนมีรูตรงกลางคล้ายๆโดนัทแต่บางกว่า..
เวลาทำใช้น้ำมันทาลงบนใบตองกันแป้งติดเลอะเทอะ..วางแป้งลงกดแป้งให้เป็นแผ่นกลมแบน..นำลงทอดให้สุก
พอง..ข้าวพอง...ข้าวสวยตากแดดจนแห้ง..นำลงทอดให้พองฟู..จะย้อมสีต่างๆหรือไม่ก็ได้
หนุมลา..ขนมลา..เป็นแผ่นแป้งบางๆคล้ายแผ่นตาข่ายตาถี่ๆนำไปทอดให้สุก..บางที่ก็นิยมโรยน้ำตาลหรือน้ำผึ้งเพิ่มความหวานอร่อย  ที่ต้องโรยจากแป้งเส้นเล็กๆประกอบกันเป็นแผ่นเพราะเชื่อกันว่าเปรตที่มีปากเท่ารูเข็ม
กินเครื่องเซ่นอย่างอื่นลำบาก จะได้กินขนมลาได้
ลูกเหรียง...เป็นพืชผักชนิดหนึ่งรสชาติฉุนคล้ายสะตอ..นิยมแกล้มน้ำพริกหรือใช้แกง
แกงสมรม....แกงกระทิใส่เครื่องแกงแบบภาคใต้..ใส่หน่อไม้ สะตอ ลูกเหรียงเป็นพื้น..แกงกับหมูหรือเนื้อสัตว์อื่นๆ..
หมรับ....สำรับคาวหวาน
รับเปรต...ทุกเดือนสิบหรือกันยายนของทุกปี..ในวันแรม1ค่ำ.จะมีการรับเปรตเพราะเชื่อว่านรกภูมิจะปลดปล่อยเหล่าเปรตให้มารับส่วนบุญจากลูกหลาน..นับไปอีก15วันก็จะถึงวันแรม15ค่ำเป็นวันส่งเปรตกลับภพภูมิ..เป็นประเพณีทางภาคใต้
ร้านเปรต...เป็นร้านไม้สี่เสาสูงเพียงอก..หรือมากกว่านั้นแล้วแต่จะออกแบบ..ใช้วางของเซ่นไหว้เปรตซึ่งรูปร่างสูงใหญ่ให้มารับอาหารหวานคาวได้สะดวก..ส่วนด้านล่างก็จะเครื่องเซ่นอีกชุดมีวางไว้สำหรับเปรตที่รูปร่างเตี้ยพิกลพิกาล ส่วนมากใช้เสื่อกระจูดปู..(เท่าที่เคยเห็นมานะครับ..เรียกว่ามีทั้งสองเวอร์ชั่น)
โหม.....พวกหรือหมู่
บุหราณ....โบราณ
หมายเหตุ...ผมแปลตามที่ทราบและพบเห็นมาครับ..ผิดพลาดประการใด..ท่านผู้รู้กรุณาชี้แนะด้วย