ในห้องสี่เหลี่ยมที่ว่างเปล่า เมื่อฉันเปิดประตูออกมา โลกภายนอกมีอะไรมากมาย ภายนอกห้องมีมวลสรรพสิ่ง เต็มไปด้วยความสุขที่น่าค้นหา มากด้วยความหวาดกลัวในอันตราย ธรรมชาติซึ่งมากกกว่าความสวยงาม สิ่งแวดล้อม ผู้คนรถวิ่งบนถนน เช้าตื่นขึ้นมาล้างหน้าแปรงฟัน ตื่นจากฝัน เมื่อคืนอันโหดร้าย อาบน้ำแต่งตัวเสื้อยืดกางเกงยีนส์ รองเท้าผ้าใบ สะพายเป้ใบเก่า เดินทางก้าวออกมาสู่ปากซอย ยืนรอรถ ตรง ป้ายรถเมล์ ผู้คน บ้างเดินทางไปทำงาน บ้างไปโรงเรียน บ้างไปมหาวิทยาลัย ก็แล้วแต่จุดหมายของใครจะไปไหน ทุกคนก็ต่างมีจุดหมายของตัวเอง เมื่อรถ จอดที่ป้ายรถเมล์เมื่อไหร่ ผู้คนเบียดแย่งกันขึ้นโดยสารรถเมล์ แต่ทุกๆวันฉันไม่เคยมีจุดหมาย ได้ออกจากห้อง ก็ถือว่าน่าพอใจ แค่เดินทางสำรวจความเป็นตัวเอง ถือเป็นความสุขเพียงปลีกตัวอยู่ตามลำพัง
ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ 5 ก.ย. 2549 16:13 น. - ID 92712 
360
1
0
6 กันยายน 2549 21:34 น. - comment id 604031
กับชีวิตไร้จุดหมายปลายทางฝัน อยู่วันวันไม่สนจนได้เห็น เธอนั้นเดินเข้ามาพาใจเป็น ไม่ว่างเว้นความฝันหมั่นหมายมีสักวันเราจะรู้ว่าจุดหมายของเรานั้นอยู่ที่ใดนะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
