ชีวิตชายไกลบ้านกันดารรัก แม้จะทักใครก็เมินพลางเดินหนี โอ้ชีวิตคิดมาล้าเต็มที อีกกี่ปีที่ต้องประคองตน มองหาใครสักคนบนโลกกว้าง สุดอ้างว้างหงั่งเหง่งวังเวงหม่น อนาถนักแก้วใจชายคนจน จะมีไหมใครสักคนทนรับฟัง ได้แต่พร่ำร่ำเรียนเปลี่ยนวิถี จากชาวนาตาปีที่หนหลัง มาเป็นเด็กในเมืองเมลืองประดัง เกือบจะพังยังดีที่รอดมา สู้ดั้นดนทนยากตรากตรำหนัก ไร้คนรักถักทอช่อบุปผา จึงจรจากพรากถิ่นผืนดินนา เหินข้ามฟ้ามาเป็นเช่นครูไทย หวังจะมาเก็บทองคล้องคอหน่อย หน้าละห้อยด้อยค่านครใหญ่ ขาดเงินตราภาษายังยากไร้ ต้องจำใจใฝ่ฝึกสำนึกตน หลายขวบปีที่ผ่านกันดารรัก ชายดั้งหักหลักลอยใครคอยสน ลูกอีสานบ้านนาเข้าตาจน เลยดั้นดนทนสู่อยู่เดียวดาย ------------------ บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๕ สิงหาคม ๒๕๔๙
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 26 ส.ค. 2549 00:44 น. - ID 92429 
1188
5
0
26 สิงหาคม 2549 01:32 น. - comment id 601379
..... เอ อ่านแล้ว จะสงสาร หรือ สมน้ำหน้าดี น๊า 55555 .....
26 สิงหาคม 2549 09:12 น. - comment id 601399
ช่วยเลือกแบบหลังดีมั้ยคะ คุณฉางน้อย?
26 สิงหาคม 2549 10:21 น. - comment id 601408
26 สิงหาคม 2549 10:24 น. - comment id 601409
2..........ว๊ายๆๆๆ ตายๆ ฮี่ ฮี่ ลืมทักทายคุณออรา อิอิ โทษทีอ่ะค่ะ มัวโม้เพลินไปนี๊ดดดดด อิอิ ....... หวัดดีค่ะ คุณออร่า มาช่วยกัน โส นะ หน้าพี่ชาย นายตัวเล็กกันนะคะ กิ๊วๆๆๆๆๆ แหวะๆๆ แบร่ๆๆ พี่ชาย จ๋มๆๆๆ ........ตั๊บแก .......
26 สิงหาคม 2549 11:32 น. - comment id 601418
ประเทศที่ไปทำงาน .. มีแต่มนุษย์ผู้ชายเหรอ ?
26 สิงหาคม 2549 11:41 น. - comment id 601421
คุณฉางน้อย... สงสารนักหน่อย สมน้ำหน้าไม่ดีนะ ไม่กลัวคนสมหน้าจะถูกใคร ๆ อื่นอีกสมน้ำหน้าเราบ้างรึ? ในเวลาที่รู้สึกอ้างว้างอ่ะ...ฮ่วย! คุณออร่า... อยากจะเลือกอันหลัง กะตามใจล่ะกัน ไม่เพื่อนแล้วนี่นา สบายใจก็ตามสบายเด้อ คุณฉางน้อย...(อีกรอบ) อื้อ...มีเพื่อนแล้วลืมทักเพื่อนอีกนะ มัวแต่ดีใจที่ได้สมน้ำหน้าพี่ชายล่ะสิ อย่าเจอกับตนเองบ้างนะ จะหาว่าพี่ชายเฉยชา ไม่มีน้ำใจดูแลไม่ได้นะ...ฮึ่ม! คุณอัลมิตรา... ประเทศที่ไปทำงาน มีหญิงด้วยนะ แต่คนเขียนกลอนนี้เป็นชาย และยังไม่มีหญิงใดสนใจ ก็เลยพร่ำไปเรื่อยล่ะ กลอนพาไปอ่ะ พอดีตรงใจด้วยอ่ะมั้ง
26 สิงหาคม 2549 11:42 น. - comment id 601422
บ๋ะ ๆ ๆ ซ่ายไกล่บ้าน แตวายูฮอดเมื่องน่อกเมื่องน่าสั่นแหล่ว พู่ใด๋ซ่างม่าต่าบอเถิงน้อ เพินพู่ฮู้ป่านนั่น ม่าๆ สาวใด๋สนใจ่เหลียวเบิงเพินแนเด้อ
26 สิงหาคม 2549 13:00 น. - comment id 601434
เป็นผู้ชายที่ไม่มีผู้หญิงสนใจ .. 80 % ของผู้ชายในเวป เขาก็บอกแบบนี้อ่ะ เชื้อลามจัง ... ฮา ...
26 สิงหาคม 2549 13:26 น. - comment id 601444
กันดารรัก หรือว่า ไม่สนใจหญิง ค่ะ..... (เลือกมากระวังนะค่ะ...) ปายแล้ววววว......
26 สิงหาคม 2549 13:32 น. - comment id 601451
สวัสดีค่ะ ตัวเล็ก เขียนจนน่าสงสารเชียว.. แล้วสาว ๆ ในสต็อกล่ะ แหม ๆๆๆๆ(แซวเล่นน่า...)
26 สิงหาคม 2549 21:09 น. - comment id 601515
น่าฉงฉานเจงๆ คนตัวเล็กๆ ตกลงว่าขาด เงินตรา ขาดภาษา หรือขาดสาวข้างกาย
26 สิงหาคม 2549 22:14 น. - comment id 601540
ช่วงนี้ซีรี่ คิดถึงบ้าน บ้านไกล ไกลบ้าน ออกมาถึ่มากกกกกกกก คิดถึงจริงหรอครับ หรือยังไง
26 สิงหาคม 2549 23:17 น. - comment id 601567
ดั้งหักเสริมได้ค่ะ อกหักก็เสริมได้หรือเปล่านะ อิอิ
27 สิงหาคม 2549 05:07 น. - comment id 601589
คุณ MomMamSan... เข้าใจเว้าเนาะ คือมาฮู้ใจกันแท้ล่ะ มีอยู่ดอกผู้เผิ่นเหลียวเบิ่ง แต่ว่าเหลียวเบิ่งแล้ว กะเหลียวผ่านไป...ซั่นล่ะ วาสนาคนโตน้อย บ่ถือตา บ่ตรงใจสาวรุ่นใหม่ปานได๋ดอก สาวเมืองนอกจะยิ่งคักหลาย เผิ่นแนบผ่านกราย ตั้งแต่ไกล ๆ แล้ว เฮ้อ...ว่าอยู่ไทยโตน้อยแล้ว มาอยู่ต่างประเทศ แห่งแต่คือจั่งโตน้อยลงกว่าเก่านี่ล่ะ คุณอัลมิตรา... ตั้ง ๘๐% เลยรึ? อืม...คงไม่ได้รวม \"เจ้าตัวเล็ก\" ด้วยหรอกนะ ถ้าเป็น ก็อาจจะติดมาจากใครแถวนี้ล่ะมั้ง? คุณ Whitelily... \"กันดารรัก หรือไม่สนใจหญิง ค่ะ\" อืม...สนใจหญิงน่ะสนใจ แต่เธอจะสนใจคนตัวเล็กบ้างหรือเปล่า? ไม่อาจจะเดา (คงไม่สนใจผู้ชายหรอกนะ...ลูกชายพ่อยิ่งมีน้อยอยู่แล้วอ่ะ เดี๋ยวจะไม่มีใครสืบต่อเนอะ) ถามว่า เลือกหรือเปล่า? อืม...ซื้อของยังต้องเลือก แม้จะใช้ไม่กี่วันก็ตาม แล้วนี้คนทั้งคน ไม่เลือก แล้วจะให้หลับตาจับสลากเอา...กระนั้นรึ? คุณสีน้ำฟ้า... สวัสดี ไม่เจอนานเลยนะ ที่เขียนกลอนนี้ ไม่ได้ขอคะแนนสงสารหรอกนะ แต่เขียนปลอบใจตนเอง ส่วนที่แซวว่ามีอยู่สต๊อก (สต๊อกไหนล่ะ? สต๊อกของคนอื่นล่ะสิ) คุณ Idaho... ตกลงว่า ขาดทั้งเงิน ทั้งภาษา และนารี จึงได้มีกลอนปลอบใจตนเองอยู่อย่างนี้...ล่ะเด้อ คุณอัสสุ... อืม...ช่วงนี้คิดถึงบ้านนะ ทั้ง ๆ ที่บ้านไม่ได้ถูกย้ายไปไหน นี่แค่คิดถึงบ้านนะ ถ้าคิดใครสักคน ที่มีขาเดินได้ มีตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ ที่เป็นของตนเอง อาจจะหลงไปไหนต่อไหนกับใคร ๆ ก็ได้ แล้วจะอาการหนักขนาดไหนเนี่ย? คุณเฌอมาลย์... \"ดั้งหักเสริมได้ค่ะ อกหักก็เสริมได้เปล่านะ อิอิ\" อืม...นั่นสินะ อาจจะเสริมได้ แต่อาจจะหนักอกหนักใจกว่าเก่า...กะละมัง? แล้วคุณที่แวะมาอ่านเจอล่ะ เคยปลอบใจตนเองบ้างหรือเปล่า?
27 สิงหาคม 2549 14:02 น. - comment id 601695
ก็ต้องเคยปลอบใจตัวเองซิค่ะ ไม่มีใครไม่เคยเจอกับปัญหานี่ค่ะ ถ้าไม่รู้จักล้มซะบ้าง เราก็จะลุกยืนขึ้นเองไม่เป็น
27 สิงหาคม 2549 16:37 น. - comment id 601726
สวัสดีค่ะคุณคนขยัน ป่านนี้คุณคงทำงานอยู่สินะคะ กานต์ทำงานบ้านเสร็จแล้วก็เล่นเน็ตค่ะ อิอิ สบายจังล่า คิดถึงคุณนะคะ แวะมาหาก่อน เล่นเน็ตนานแหละ ปวดตา ไปรีดผ้าก่อนนะคะ เมื่อคืนฝนตกค่ะ ไม่เศร้าหรอกค่ะ แต่เป็นห่วง คุณล่ะคะ เมืองกรุง ร้อนไหมคะ ดูแลตัวเองด้วยล่ะกันน้า หลับฝันดีนะคะ
27 สิงหาคม 2549 17:05 น. - comment id 601732
....การที่จะได้พบใครสักคนเป็นเรื่องพิเศษ เมื่อได้รู้จัก และคุ้นเคยยิ่งเป็นเรื่องพิเศษกว่า... การรอคอยความรัก รู้ว่าทรมานยังรอคอยกันอยู่... การรอคอยแม้นเหนื่อยมากแค่ไหน?ก็ต้องอดทนรอ.... อีกไม่นานความรักจะมาทักทาย... ความรักเป็นสิ่งสวยงาม งดงาม ในหัวใจ ขอให้คุณมีความรัก ที่งดงาม นะคะ
27 สิงหาคม 2549 19:38 น. - comment id 601743
คุณตะวันฯ... การปลอบใจตนเอง เป็นการประคับประคองและแก้ปัญหาที่คั่งค้างคาใจเราเองได้นะ หากหาคนสนใจยังไม่เห็น ก็จำเป็นปลอบใจตนไปก่อน แม้จะมีที่รักภักดิ์อาทร ก็ยังต้องอาวรณ์ย้อนทบทวน สวัสดีกานต์... ณ เวลา ๑๖.๓๗ น. ของไทย ฤดูนี้เท่ากับ ๐๓.๓๗ am. ของนิวยอร์ค กำลังหลับสบายเลยล่ะ \"กานต์ทำงานบ้านเสร็จแล้ว...\" เพิ่งรู้ว่าคุณกานต์เป็นแม่บ้านที่ดีเป็นเหมือนกันนะ ฝากรีดผ้าหน่อยสิ \"เมื่อคืนฝนตกค่ะ ไม่เสร้าหรอกค่ะ แต่เป็นห่วง คุณละคะ เมืองกรุง ร้อนไหมคะ ดูแลตัวเองด้วยล่ะกันน้า\" อืม...อยู่กรุงนิวยอร์ครึ? ไม่ร้อนนะ ช่วงนี้อากาศเย็นแล้ว เป็นปลายฤดูร้อน จะเข้าสู่ฤดูใบไม้เหลืองและร่วงหล่น อากาศเริ่มจะเย็นและมีฝนตกบ่อยขึ้น \"หลับฝันดีนะคะ\" อืม...ขอบใจ จำไม่ได้หรอกว่าฝันอะไร รู้แต่ว่า ตื่นเช้ามารู้สึกสดชื่น...แค่นี้ก็พอใจล่ะ คุณใบไม้ฯ... การรู้จักทักทายในวันนี้ ก่อไมตรีต่อกันถึงวันหน้า การรอคอยความรักหนักอุรา แต่รู้ว่ามีหวัง...น่ารั้งรอ (นะ) \"ขอให้คุณมีความรัก ที่งดงาม นะคะ\" ขอบคุณสำหรับคำอวยพรดี ๆ ที่มอบให้ด้วยไมตรีจิต
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
