แค่..อยากให้เธอ...รู้..!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2097.html


กอดความคิดถึงไว้เต็มอ้อม
เคลียจูบหอมเจ้าจอมใจในความฝัน
รอและรอ รัก..ตราบนิรันดร์
ดั่งคำมั่นสัญญาแห่งสองเรา
โค้งคุ้งรุ้งพราย ณ ปลายฟ้า
เหว่ว้าดายเดียวเปลี่ยวเหงา
ท่องธารน้ำตารอท่าขวัญเงา
นานเนาในนึกกัปป์กัลป์
จันทราบนฟ้าครึ่งเสี้ยว
ดั่งเคียวเกี่ยวใจคว้างฝัน
เรือรักเร่ร่อนเวิ้งอนันต์
พิษน้ำผึ้งจันทร์หยาดหวานรานรอน
เกสรซึ้งปลิดปลิวร่วงพราย
พรมร่ายบทเรียนเฝ้าสอน
สัจจธรรมน้อมนำกรรมย้อน
หวังวอนฟ้าดินเมตตา
เกี่ยวก้อยเก็บดอกไม้หวานหว่านกำนัล
สู่สวรรค์แสนงามเสน่หา
โบกบินด้วยปีกฝันอิสรา
เหนือฟ้าเหนือโลกย์โศกพันธนา..
บึงบัวเพชรพร่างกระจ่างช่อ
ล้ำละออเกสรปรารถนา
ทิ้งสุขวางทุกข์ธารน้ำตา
พรายพร่ามายาสมมุติ...
หนาวแสนหนาว..หนาวเหน็บ
เจ็บแสนเจ็บเพียงไหนพบพิสุทธิ์
เรียนรู้โลกรู้วางทางวิมุติ
และ..รู้หยุดรู้ค่าโลกย์..โศก..สิ้นแล้ว..!
............................

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2097.html
ไม่อยากให้เธอรู้ ใหม่ เจริญปุระ 
อาจจะเป็น ทุกข์
อาจจะผิดหวัง
แต่ยังมี รอยยิ้ม ให้เธอเรื่อยไป
ข้างในจะร้อน จะรน
หมองหม่นทนทุกข์เพียงใด
ยังอยาก จะยิ้มให้เธอ อย่างนี้
ก็ไม่เคย คิด อยากให้เธอรู้
ข้างใน ที่แท้ มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน
ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็น ก็ชื่นใจ เกินพอ
แม้ตอนพบ กัน ฉันทำร่า เริง
แต่รู้ไหม คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอ จูงมือ
ก็ไม่เคย คิด อยากให้เธอรู้
ข้างใน ที่แท้ มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน
ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็นก็ชื่นใจ เกินพอ
แม้ตอนพบ กัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอ จูงมือ
แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหมคิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอ จูงมือ...