เมื่อความรักเข้าตา เมื่อความรักเข้าตาครั้งคราตรึก ตาจึงนึกห่วงหลานเนิ่นนานถนอม บางมื้ออิ่ม, บางมื้ออด, ต้องอดออม เพื่อหลานพร้อนเพราพริ้มกินอิ่มพลัน เจ้ากำพร้าพ่อแม่มาแต่น้อย มีตาคอยเคียงประคองตระกองขวัญ โอละเห่ เอละช้าชมตาวัน ชมดวงจันทร์เถิดเจ้าอยู่เหย้าเรือน ขวัญอย่าร้างห่างเร่คล้อยเคหา อย่าลีลาหลงใหลครรไลเลื่อน ฟังเถิดฟังเสียงตาเห่ช้าเตือน ไม่วายเว้นเป็นเพื่อนป้องภัยพาล เมื่อความรักเข้าตาอุราตระหนัก ตาจึงรักรับเลี้ยงกล่อมเกลี้ยงหลาน แต่ครั้นเจ้าวัฒนาปรีชาชาญ ได้เงินทองต้องการก็ลืมตา ณ ที่บ้านบางแคตาแลค้าง หลานเหินห่างหวนละห้อยเฝ้าคอยหา หน่วงหนักเจ็บเหน็บจิตโอ้นิจจา ไร้ปรีดา โดดเดี่ยวอยู่เดียวโดย เมื่อความรักเข้าตา ต้องลาหลาน ในดวงมานหม่นไหม้ร่ำไห้โหย เห็นใบไม้ปรายปลิวลิ่วลิ่วโปรย ตาคงโรยร่วงคล้ายใบไม้พรู
24 สิงหาคม 2549 12:52 น. - comment id 601021
ปัจจุบันมีมากที่ลุกหลานมักเอาลูกของตัวเองมาโยนเป็นภาระกับคนแก่ที่บ้าน แล้วจากไปไม่มาดูแลเงินทอง คนแก่จำต้องเลี้ยงเพราะเป็นลูกหลาน อดมื้ออิ่มบางมื้อเพื่อหลานๆ น่าสงสารนะคะ
25 สิงหาคม 2549 12:04 น. - comment id 601276
ชอบสัมผัสอักษร ของพี่ตราชูจัง