ปล่อย

ใบไม้สีชมพู

2548-5-20-003824-1819.jpgก่อนนั้นเราเคยเคียงเพียงสอง
ร่วมประคอง...ความรักสลักมั่น
ทุกข์ยากเย็นแสนเข็ญจะฝ่าฝัน
ร่วมสานฝันไปถึงซึ่งปลายทาง...
แต่วันนี้ไร้แม้นเงาเขาเคียง
หลงเหลือเพียงฉันกับฝันร้าง
ถูกปล่อยไว้บนถนนที่ว่าง
ถูกทิ้งขว้างไร้เยื่อใยไม่เหลียวแล...
หัวใจอดทนแม้นหม่นเศร้า
เขาทิ้งเราหัวใจใยแยแส
ดีแล้วล่ะหัวใจไม่โดนรังแก
คนแย่แย่...ปล่อยไป...ไปไกลไกล...				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    23 สิงหาคม 2549 17:22 น. - comment id 600807

    ปล่อยกันง่ายๆได้ยังไง
    เจ็บน้า เวลาที่ใครบอกให้ไปไกลๆน่ะ
    ไม่อยากไปไหนหรอก แต่ไล่แล้วก็จะไป  อิอิ
    
    ไม่เสียดายเวลา เมื่อไม่เห็นค่าของกัน
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • นครา ประไพพงศ์

    23 สิงหาคม 2549 17:42 น. - comment id 600816

    ใจร้ายจัง.......
    
    อย่าเสียดายเวลาที่เสียไปเพราะเวลาข้างหน้ามีค่ามากกว่านั้น
  • เฌอมาลย์

    23 สิงหาคม 2549 21:13 น. - comment id 600897

    ยื้อก็เสียเวลาเปล่า ปล่อยไปเถอะค่ะ10.gif
  • กระต่ายใต้เงาจันทร์

    25 สิงหาคม 2549 07:55 น. - comment id 601224

    อ่านแล้วเศร้าใจตัวเองน่ะสิ  โดนใจเต็มๆๆ11.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน