ข้าวจากด้าว เดียวกัน

ตราชู

ข้าวจากด้าว เดียวกัน
โคลง ๕ พัฒนา
		สาหัสแล้ว					แลดู
ไทยพันตู								ตอบโต้
แสนอดสู								ทรามถ่อย
โยกเยื้องโย้							ยั่วกัน
		รันก่อล้น						กำลัง
ปรปักษ์พัง							พ่ายแพ้
คุกรุ่นฝัง								ไฟโกรธ
เลวร้ายแท้							เถื่อนสถุล
		หนุนพวกรั้น					รังแก
ปราศขื่อแป							ปกป้อง
ไม่แยแส								สักสิ่ง
ยกล้วนพ้อง							พวกกู
		ดูภาพนี้						อนาถเหลือ
สองพวกเจือ							เจ็บแค้น
โลดถาเถือ							โถมถีบ
กู่เปรี้ยงแปร้น							ปราดถลัน
		สรรพ์บ่งซ้ำ					บัดสี
ใครกาลี								แก่หล้า?
ใครคือผี								ภูตเผ่า?
ใครแท้บ้า							บาปฉาว?
		ข้าวจากด้าว					เดียวกัน
ไยโรมรัน							เรี่ยวร้าย?
ไยเหียนหัน							โหมระห่ำ?
ไยเปื้อนป้าย							แปดหมอง แปมหมอง?
อีทิสังฉันท์ ๒๐
		สาธุสานติคุณมิหนุนประคอง
ลุยุคสมัย อะไรมิมอง						เสมือนพาล
		ก่อทุภาพอุจาดอุบาทว์ประจาน
พิโรธผสมระงมผสาน						ซิ่แสนทราม
		แม้ผิว์ตั้งประท้วงฤทวงก็ตาม-
ระบอบลบองคระลองนิยาม						นิยมชม
		นี่น่ะรุมประดังพลังระดม
ณ แนววิถีวิธีมิสม							วิสัยธรรม์
		นี่น่ะตั้งระรานทะยานระรัน
จะก่อฉกาจพินาศฉกรรจ์						กระนี้หรือ?
		หรือประสงค์พระเพลิงระเริงกระพือ
อุบัติอบายขยายระบือ						ระบบเบียน
		โอ้! อนาถผิว์ตรองแหละมองระเมียร
ฉวัดคระแวงวะแว้งเฉวียน						วะวุ่นวาย
		ไทยประเทศพระแพร้วพระแพรวพระพราย
จะร้อนจะร้นทุรนทุราย						กระนั้นหรือ???
๒๒ สิงหาคม ๒๕๔๙