แสงแดดจ้าอาจมัวพร่าเมื่อฟ้าหม่น ดินฉ่ำฝนอาจเหือดจนแห้งระแหง ใบผลิอ่อนอาจริดรอนเมื่ออ่อนแรง ธานเอ่อใสอาจขุ่นแดงเมื่อแล้งลง ท้องฟ้ากว้าง ยังคงกว้าง อย่างทุกครั้ง ทางที่ไกล เกินกำลังจะเสริมส่ง เขาที่สูง ก็เสียดในใจมั่นคง ทุกคนต่างบอกให้ปลง...เพราะยากเกิน ทุกอย่างล้วนผันผวนเรรวนนัก อุปสรรคใช่ตีค่าว่าผิวเผิน แต่เมื่อเธอ ให้ความกล้ามาเผชิญ ฉันจึงเดินไปด้วยกัน...อย่างมั่นใจ
ละอองน้ำ 21 ส.ค. 2549 19:04 น. - ID 92275 
1357
4
0
21 สิงหาคม 2549 19:43 น. - comment id 599922
เมื่อคำเธอเสนอมาคราท้อทุกข์ ช่วยปลอบปลุกความฝันอันปั่นป่วน ..... จึงได้รู้ความหมายของความรัก แจ้งประจักษ์ใจแล้วทุกเสี้ยวส่วน ......
21 สิงหาคม 2549 20:28 น. - comment id 599940
หนทางไกลท่องไปทั่วมิกลัวหวั่น ถึงประจัญเขาขวางหน้ามิล้าถอย แม้อยู่สูงเสียดฟ้าป่าเขาดอย สองมือน้อยมาจับมั่นฉันก้าวไป
22 สิงหาคม 2549 08:01 น. - comment id 600020
เมื่อมีเธอ ไม่เคยกลัว
22 สิงหาคม 2549 13:59 น. - comment id 600219
อ่านไปก่อนแล้วไม่ทันดูข้อห้าม ให้ปรับเอ้าจะทำไงก็ยอม อิอิ
22 สิงหาคม 2549 14:47 น. - comment id 600238
มีเธอก้อสุขใจ
22 สิงหาคม 2549 15:36 น. - comment id 600270
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
