ไม่มีคนคอยห่วงหา ไม่มีใครมาซับน้ำตาให้ ไม่มีที่พักพิงใจ ไม่มีใครให้รักและอาทร ++++++++++++++++ .........ก้อใช่ว่าจะต้องการ แต่บางครั้งก้อทอดถอน ท้อแท้...หัวใจ..สั่นคลอน จึงอ่อนล้า...หมดแรงใจ ++++++++++++++++
5 กันยายน 2549 17:21 น. - comment id 603662
ตอนแรกผมกับความเหงาไม่ค่อยจะชอบขี้หน้ากันเท่าไหร่................................................. ตอนนี้ผมกับความเหงาคือหนึ่งเดียวกัน........ .........หากไม่ได้เหงาวันใดรู้สึกขาดอะไรไปสักอย่างที่สำคัญมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
14 พฤศจิกายน 2549 16:50 น. - comment id 626709
ตอนนี้เรามีความเหงาเป็นเพื่อนแล้วนะ