เฝ้ารอเงา ของเธอ บนหน้าต่าง พอเห็นร่าง หัวใจเต้น ไม่เป็นส่ำ โถเธอเอ๋ย ช่างงาม อย่างเลิศล้ำ หน้าคมขำ คิ้วโก่ง ตาประกาย แก้มก็ขาว นวลยอง แดงระเรื่อ เอวก็เหลือ แค่คืบ เห็นจะได้ อกก็แอ่น ปากกระจับ รับกันไป แต่หัวใจ ไม่รู้ ดูอย่างไร ยามเธอแย้ม ฉันก็เคลิ้ม ให้หลงใหล ยามเธอไกล ฉันชะเง้อ เหม่อมองหา ยามเธออยู่ ในบ้าน มองหลังคา นี่แหละหนา รักรักรัก ปักใจจริง มันอบอุ่น อย่างประหลาด ถ้ามีรัก แม้ทุกข์นัก ก็จะทน ไม่หม่นหมอง ขอแต่เพียง เธอชายตา หันมามอง หัวใจพอง นอนหลับ สบายใจ