ปลิดปลิวลิ่วลมลอยเพียงผ่าน น้ำตาลหม่นร่อนแหลกสลาย หลุดขั้วตัวต้นบนทางราย คล้ายคล้ายสละใบให้ชีวิต เคยเขียวเกี่ยวพันฝันเริงรื่น ผลิชื่นใบอ่อนก่อนปลงปลิด ท่ามฝนหล่นโปรยโชยชื่นชิด ฤๅถึงกาลอุทิศปลิดชีพลง ปลิดปลิวลิ่วลอยลารอยต้น สลายตนสละร่างสลัดหลง เกิด-เติบ-เสื่อม-สลาย ลายบรรจง สลักกรงการยึดถือคือมายา ใบไม้รายทางตัวอย่างเห็น เคยเป็นสีเขียวเหนี่ยวต้นกล้า ยอมแพ้พ่ายกาลผ่านเวลา น้ำตาลหม่นค่า ... ตามรายทาง ความทรงจำมีหรือไม่ ... ใครเคยคิด ก่อนปลงปลิดจากขั้วหัวใจว่าง ฤๅเพียงวัตถุบรรจุวาง เกิดสร้างเสื่อมสลาย ... คล้ายสามัญ.
1925
3
0
7 สิงหาคม 2549 12:01 น. - comment id 595456
"ใบไม้ร่วงหนึ่งใบในราวป่า ยังดีกว่าใบไม้เหลืองในเมืองหลวง ที่รอหล่นเปล่าประโยชน์เปลือง เป็นด่างดวงดำเปื้อนในป่าคน\" แวะมาทักทายจ้ะ
7 สิงหาคม 2549 12:30 น. - comment id 595466
สวัสดีค่ะ เพียงก้าวไปบนทางร้างความฝัน คอยมุ่งมั่นก้าวท้าฝ่าให้ถึง ความทุกข์ทนข้างหน้ามาฉุดดึง แต่ใจหนึ่งดวงนี้พร้อมก้าวไป...ในทาง... รักษาสุขภาพนะคะ
7 สิงหาคม 2549 12:37 น. - comment id 595470
ชอบเด็ดใบไม้ริมทางค่ะ เด็ดไปสอดไว้ในหนังสือ มีเยอะเลยค่ะ
7 สิงหาคม 2549 12:52 น. - comment id 595475
สวัสดีค่ะ พี่ปราณพี่สบายดีนะค่ะ พี่หายไปเลยนะค่ะ บัวรออ่านงานของพี่ตลอดมาค่ะ
7 สิงหาคม 2549 15:15 น. - comment id 595499
เป็นใบไม้เหมือนกัน แต่หากอยู่คนละสถานที่ คุณค่าและประโยชน์ที่ได้รับ ก็แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงค่ะ.. แวะเข้ามาทักทาย \"สวัสดีค่ะ\"
7 สิงหาคม 2549 16:33 น. - comment id 595524
ใบไม้ปลิวลิ้วลอยตามแรงลม หลุดจากปมขั้วกิ่งตามอายุขัย เหมือนกันชีวิตคนที่เป็นไป ถึงกาลใช่ให้ต้องหล่นเช่นเดียวกัน ..เป็นธรรมชาติของสรรพสิ่งทั้งหลาย ต้องเป็นเช่นนี้เอง
7 สิงหาคม 2549 18:51 น. - comment id 595562
ฉันเหมือนมวลหมู่ไม้ในหน้าแล้ง ที่เหลืองแห้งกรอบท้อรอร่วงหล่น เศร้าสล้างกลางคืนวันอันมืดมน มิเห็นหนทางที่จะคลี่คลาย กิ่งก้านใบแห้งผากตากลมร้อน ระโหยอ่อนนอนแผ่ยอมแพ้พ่าย อยากปลิดขั้วทิ้งร่างก่อนวางวาย แต่ทำได้เพียงทนท้อรอเวลา เปรียบไม้แล้งโรยราในป่ากว้าง ถูกทิ้งร้างกลางดงพงพฤกษา หมดหนทางชอุ่มฟื้นคืนวิญญา ไร้คุณค่ามีชีวิตเพื่อปลิดใบ ฉันเหมือนมวลหมู่ไม้ใบเหลืองร้าว มาถึงคราวร่วงหลุดเกินฉุดไว้ ละลิ่วสู่ดินแดนอันแสนไกล ด้วยหมดใจฝืนฝ่าชะตากรรม ..
7 สิงหาคม 2549 22:17 น. - comment id 595585
แก้วประเสริฐ.
8 สิงหาคม 2549 06:57 น. - comment id 595622
เข้ามาซาบซึ้งในบทกวีค่ะ
8 สิงหาคม 2549 13:28 น. - comment id 595809
พี่ปราณ.............. คิดถึงจังงงงงงงงงงง ไปเดินอยู่แถวไหนเนี่ยยยยยยย ใช่แถวสนามหลวงม่ะ ภาพนี้คุ้นนะ อิอิอิ คิดถึงพี่ปราณมากกกกกกกกกกก ขอบอกกกกก
8 สิงหาคม 2549 18:34 น. - comment id 595942
สวัสดีค่ะ .... ดอกฝัน ป่าคนหล่นความหมาย คนวุ่นวายและสับสน ใบไม้ในป่าคน ย่อมร่วงหล่นจนเปล่าดาย. คุณมะกรูด ใบไม้ใบหนึ่งซึ้งสัญลักษณ์ ให้รู้จักคิดถึงต้นบนความหมาย เดินทางสู่โลกฝันพรรณราย จุดประกายแรงดลใจให้ใฝ่รอ. คุณเพียงพลิ้ว ชอบเก็บใบไม้แปลกๆ มาสอดในหนังสือเหมือนกันค่ะ เพื่อนคนหนึ่งเคยเก็บใบเมเปิ้ลมาให้ ก็เก็บไว้ในหนังสือแล้วก็เคลือบเอาไว้ด้วยค่ะ แต่หายไปซะแล้ว ... เพราะย้ายที่อยู่บ่อย น้องบัว ขอบคุณค่ะ ... เดี๋ยวพี่ปราณจะเอาภาพบัวสีชมพูมาเขียนกลอน ไปถ่ายภาพดอกบัวไว้ ... ไม่รู้เป็นยังไง ... ชอบเก็บภาพดอกบัวจังเลย คุณลิลลี่สีขาว ใบไม้ ... มีที่มา และกระตุ้นให้คนคิดไปได้หลากหลาย เด็กๆ จินตนาการว่า ใบไม้แทนใบเงินสำหรับแลกเปลี่ยนก้อนดิน ก้อนหิน เอาไว้เล่นขายของกันได้ค่ะ พี่ไรไก่ เป็นธรรมดาของใบไม้และสรรพสิ่งค่ะ คุณรวี นิชา กลอนงามของคุณมีชีวิตจังเลย ชอบค่ะ ... ขอบคุณนะคะ ลุงแก้ว ธรรมะอยู่เต็มโลกค่ะ ... และถ้าทุกคนใฝ่รู้ ก็สามารถจะเข้าใจธรรมะได้ ธรรมะเป็นสิ่งง่าย แต่คนยึดถือธรรมะเป็นตัวเป็นตน เลยมองไม่เห็นความง่ายงามของธรรมะ จึงกลายเป็นยาขมไปซะแล้ว แท้แล้ว ... ธรรมะ แปลว่า สภาพที่ทรงไว้ หรือ ความจริง ค่ะ ขอบคุณนะคะ คุณอาย ขอบคุณค่ะ ... น้องอัสสุ ข้างทางถนนที่จังหวัดชลบุรี หาใช่สนามหลวงไม่ ถนนในเมืองไทยดูคล้ายๆ กันไปหมดเลยนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยือนค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
