ฉันไม่รู้ ทำอะไร ไปผิดผิด ทำให้จิต ใจเธอ เผลอแปรเปลี่ยน ปล่อยให้ฉัน รอเก้อ จนวิงเวียน แต่ไม่เปลี่ยน ใจนี้ มีต่อเธอ ส่งจดหมาย รักให้เธอ เธอไม่ตอบ ไม่รอบคอบ ตกหล่น ทนเอาหนา นี่ไม่พบ ไม่ให้เห็น ไม่เสวนา ปล่อยพี่ยา ร้าวรน ทานต่อไป แล้ววันหนึ่ง ฉันพบเธอ กับคนใหม่ โอ้ทำไม ปล่อยฉัน ทิ้งโดดเดี่ยว ต้องขาดคู่ ขาดใจ ร้าวนักเชียว หัวใจเหี่ยว หมดสุข ทุกข์อกตรม รักแรกเอ๋ย ใยต้องมา ร้างราร่วง ไม่มีห่วง บ้างเหรอ เธอมาเปลี่ยน ปล่อยพี่ยา นอนหลับเมา ข้างอาเจียน คนเห็นเอียน พวกอกหัก รักไม่เป็น
5 สิงหาคม 2549 00:00 น. - comment id 595195
อันนี้เป็นรักครั้งแรกของกระผม นึกถึงตอนนั้นทีไร ผมสดชื่นทุกที ได้นึกถึงตอนเป็นเด็กหนุ่มอายุ 15 ปี ที่มีความใฝ่ฝัน และ ใฝ่ดี แต่กับความใฝ่ต่างๆ ก็มีอุปสรรค ต้องสุข ทุกข์ รื่นเริง และร่วงโรย สุดท้าย มันก็คือ สีสันลีลาของชีวิตของผม ถ้าไม่โปส กันบ้าง รู้สึกว่า มันจะเหงาไป ขอบคุณเพื่อนต่างวัยทั้งหลายคร๊าบ เจอกันสัปดาห์ละ สองถึงสามกลอน นะคร๊าบ
6 สิงหาคม 2549 13:39 น. - comment id 595289
. คร๊าบบบผม อิอิ แล้วจะแวะมาอ่านคะ