ฟังบทเพลงก้องกังวานผ่านสายฝน เหมือนมีมนต์ดลใจให้ใฝ่ฝัน ยามหลับใหลทุกราตรีว่ามีกัน บทเพลงนั้นยินเสียงแค่เพียงเรา สู่อ้อมอกอ้อมใจในอ้อมกอด อยากพร่ำพรอดเอ่ยสำเนียงมีเพียงเขา ไม่อยากหลงเพ้อรูปเผลอจูบเงา โปรดบรรเทาเหน็บหนาวร้าวฤดี ยามค่ำคืนหากเก้อคงเพ้อพร่ำ นึกถึงคำว่ารักเป็นสักขี เหมือนสัญญาที่เคยเผยวจี จุมพิตนี้ปิดเปลือกตาคราคุณนอน จนตะวันเบิกฟ้าอุษาสาง เราเคียงข้างให้แขนหนุนแทนหมอน ทุกเวลามีเราเฝ้าเว้าวอน อยากออดอ้อนกอดเกยเย้ยตะวัน
2 กรกฎาคม 2549 19:51 น. - comment id 588006
เป็นอ้อมกอดแห่งรัก.. อบอุ่นยิ่งนักเมื่อสัมผัส.. .... เรนแวะมาขออ้อมกอดที่มีรัก..ให้เรนน๊า.... แว้ปปป....
2 กรกฎาคม 2549 20:55 น. - comment id 588027
... อยากมีไว้เป็นของตัวเองมั่งจัง เจ๊ หาซื้อได้ที่ไหนล่ะ อ้อมกอดแบบนี้อะ บอกหน่อยจะรีบไปซื้อมา ฮ่าๆๆ ... อ้อมกอดอุ่นหนุนนอน ไว้แทนหมอนยามราตรี... ...
2 กรกฎาคม 2549 21:07 น. - comment id 588030
อ้อมกอดที่อบอุ่น ลมหายใจ เสียงจังหวะชีพจรเต้นเริงร่า บอกกับกับเธอว่ากอดนี้ ชั่งสุขสันต์
2 กรกฎาคม 2549 21:17 น. - comment id 588033
อยากไปเจอเค้าคนนั่นจังเลยเนอะ เพื่อนๆ
2 กรกฎาคม 2549 21:35 น. - comment id 588041
อ้อมกอดบนรางรถไฟ กระทิงแดงใต้เงาศาลากลางจังหวัดตอนแดดออกแจ๋ จนตะวันเบิกฟ้าอุษาสาง เราเคียงข้างให้แขนหนุนแทนหมอน [รองรถไฟ] ทุกเวลามีรถไฟเราชวนกันย้ายที่นอน อยากออดอ้อนกอดเกยเย้ยรางรถไฟ
2 กรกฎาคม 2549 21:40 น. - comment id 588045
ตะวันโด่งข้ามฟ้ายังมาพลอด หลงเพลงกอดมนต์ตราจึงกล้าเย้ย ไม่เลือกค่ำเลือกแรมแถมเรื่อยเลย เหมือนดั่งเคยรสหวานพาลติดตรึง คงจะเรียกได้ว่าข้าวใหม่ปลามัน อิอิ
2 กรกฎาคม 2549 21:43 น. - comment id 588047
โห ... ไปทำอะไรมา ถึงหวานได้ขนาดนี้อะ น้อง ไปแระ ... จะไปบิ๊วอารมณ์เศร้าเขียนกลอน อิอิ มาทักทายน้องกระต่าย ค่ะ : )
2 กรกฎาคม 2549 21:58 น. - comment id 588058
โห้..อ้อมกอดนี้อบอุ่นยิ่งนัก อยากหนุนแขนแทนหมอนบ้าง หาได้ไหนบ้างเนี้ย
2 กรกฎาคม 2549 23:38 น. - comment id 588088
โรแมนติก แท้หนอ มีกลอนรักแบบนี้ให้อ่าน ก้อสดใสดีคับ
2 กรกฎาคม 2549 23:43 น. - comment id 588090
กระต่าย เขียน (อ้อมกอดแห่งรัก) :- จนตะวันเบิกฟ้าอุษาสาง เราเคียงข้างให้แขนหนุนแทนหมอน ทุกเวลามีเราเฝ้าเว้าวอน อยากออดอ้อนกอดเกยเย้ยตะวัน O โอ้...อ้อมกอดรัก ------------------ อยากจะกอดออดอ้อนจนค่อนรุ่ง ถ้ามิยุ่งของใครตามใจฝัน มิมีหมอนทดแทนหนุนแขนกัน ฟ้าบ่กั้นดอกนะอย่าพะวง ยามค่ำคืนตื่นลุกมาปลุกปลอบ ก็ตามชอบใจมาดมิอาจส่ง ให้สมเจตนาสัญญาตรง หวังมั่นคงในรักสลักนาน สู่อ้อมกอดพรอดรักหรือฝักใฝ่ หากหัวใจเรียกร้องปองรักหวาน ใคร่ครวญแล้วแก้วตาอย่าลนลาน วาดวิมานอยู่นั่นมิทันใจ เสียงบรรเลงบทเพลงมิเคยหลับ เงี่ยโสตรับฟังสิที่รักใคร่ ยามหลับนอนวอนเว้าเย้าแหย่ไป สุขฤทัยยิ่งหักหากรักจริง หากเป็นเพียงไฟฝันขวัญเรียมเจ้า ความจริงเปล่าเล่าขานบนบานสิ่ง พึ่งฤทธาปาฏิหาริย์ฝันแอบอิง ยิ่งฝันยิ่งเร่งเร้าให้ร้าวรอน หากรักใครชอบใครให้ชอบเถิด ถือกำเนิดแก้วตาอนุสรณ์ อย่าได้ทิ้งหลิงดูคู่บิดร- มารดาป้อนข้าวน้ำย้ำการุณย์ ------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๙
3 กรกฎาคม 2549 04:08 น. - comment id 588102
อารมณ์สุนทรีเกิดขึ้นนะแม่ต่าย ทำยังไงจิตใจก็เป็นเพลง ไม่มีทุกข์ มีแต่สุข
3 กรกฎาคม 2549 04:37 น. - comment id 588103
พี่สาวมี แต่น้องหายไปแล้ว ทำไงดีเนี่ย....
3 กรกฎาคม 2549 05:00 น. - comment id 588108
ชอบบทสุดท้ายเป็นพิเศษเลยนะ...
3 กรกฎาคม 2549 08:57 น. - comment id 588122
น่าอิจฉาจัง ขอแวะไปนอนที่บ้านบ้างได้ป่ะ
3 กรกฎาคม 2549 12:36 น. - comment id 588188
...สู่อ้อมกอด ฟังบทเพลงขับขานประสานเสียง รับรู้เพียงราตรีนี้แสนหวาน เพิ่งเริ่มต้นมืดมิดรัตติกาล ยังอีกนานผ่านพ้นจนรุ่งเช้า มองเมฆฝนโปรยปรายสยายม่าน กับเสียงเพลงร้าวรานว่าฉันเหงา เพราะฟากฟ้าค่ำนี้เป็นสีเทา เพลงจึงเศร้าร้าวรานสะท้านใจ เสียงกระซิบฝากฟ้ามากับฝน บอกว่าคนอีกฝั่งยังหวั่นไหว ฝากเรื่องราวเล่านิยามบอกความใน ว่ามีใครห่วงหาแสนอาทร อยากให้เจ้าหลับตามาซบไหล่ เพียงมาใช้ท่อนแขนหนุนแทนหมอน จะร้องเพลงของเรากล่อมเจ้านอน เพื่อหัวใจรุ่มร้อนได้ผ่อนคลาย จนตะวันเบิกฟ้าอุษาสาง ได้เคียงข้างเกินฝันเคยมั่นหมาย อ้อมกอดคงไม่เหงาหรือเปล่าดาย จนแดดสายกอดเกยเย้ยตาวัน เอ่อ.....แบบว่าคนนั้นก็กอดคนนี้ คนนี้ก็กอดคนโน้น... กอดกันยันเช้า...สงสัยอย่างคุณ ฤกษ์ว่า ข้าวใหม่ปลามันแหง๋ กอดด้วยคนน่ะ กอดแบบหมู่คณะ5555 ผมชอบบทสุดท้ายครับ
3 กรกฎาคม 2549 21:27 น. - comment id 588270
น้องเรนมาสุ่อ้อมกอดพี่กระต่ายค่ะ อ้าแขนรับอยู่ ................................................... อ่ะ...ถ้าเก็นมาไม่รับค่ะ...อิๆๆ...ไปหาซื้อเอาเองน่ะน้อง..5555....... ........................................... ตาแป๊ะ....ชีพจร...เต้น...ปกติดีไหม...กอดอย่างไงสุขสันต์ขนาดนั้น...5555.... .............................. หมอเฟธ...หลานน่ะเลือกมากไปรึปล่าว...น้าต่ายว่า...ต้องให้จับไม่สั้นยาว...จองตัวหมอละมั๊งจ๊ะ....
3 กรกฎาคม 2549 21:31 น. - comment id 588272
เอียจ๋า...แล้วเฮียอย่าลืมที่ให้นู๋ต่ายจองน่ะ...ศาลาวัด..ของเฮีย...ศาลาที่3..ค่ะ... ........................................ โห้...พี่สาวน้องสาวนั่งกินน้ำตาลเล่นค่ะ ......................................... มีตกหล่นอยู่แถวที่ทำงานต่ายค่ะพี่ไรไก่
3 กรกฎาคม 2549 21:44 น. - comment id 588274
หวานมากไหมครูใหญ่ค่ะ บางทีอาจจะแวะไปเติมความหวานแถวภาคใต้บ้าง..5555....รู้สึกขมเหลือเกินทางใต้ ................................................ พี่ฤกษ์...สวัสดีค่ะ...พี่บ้านไม่ได้หุงข้าวค่ะ..ซื้อเค้ากิน..5555.... ...................................... แม้ตะวันโด่งฟ้าไม่กล้าตื่น หลับทั้งคืนยังไม่พอนอนต่อได้ ก็ยังฝันเห็นเลขเด็ดเรื่อรำไร ตื่นไม่ได้ขอฝันก่อนนอนต่อเอ่ย
3 กรกฎาคม 2549 21:50 น. - comment id 588276
เหมือนเดิม
3 กรกฎาคม 2549 22:02 น. - comment id 588278
หนุ่มอเมริกา..คนเราก็มีบ้าง..ไม่อยากเอาชีวิตไปผุกติดกับใครค่ะ...สงสัยต้องปล่อยวาง คนที่ไม่รุ้จัก...รู้คุณค่า... ........................................................... เหมียวค่ะ...บางครั้งรักต้องรู้จักที่ต้องรักตัวเองค่ะ..ดุแลตัวเอง...อย่าเอาชีวิตไปผุกติดกับใคร... ................................................... พี่บินเดี่ยว...ชอบแล้วแอบทำรึปล่าว..ค่ะ..
3 กรกฎาคม 2549 22:04 น. - comment id 588280
คุณชมพูคา...นอนได้ค่ะ..แต่บ้านใครบ้านมันต่างคนต่างนอน...อิๆๆ...
3 กรกฎาคม 2549 22:21 น. - comment id 588287
ม่ะอ๊าว...นู๊กลัวเป็นข่าวหน้า1ค่ะท่านเรไร
3 กรกฎาคม 2549 22:23 น. - comment id 588288
พี่ชายอะไรเหมือนเดิมจ๊า...
3 กรกฎาคม 2549 23:15 น. - comment id 588295
หากรักใครชอบใครให้ชอบเถิด ถือกำเนิดแก้วตาอนุสรณ์ อย่าได้ทิ้งหลิงดูคู่บิดร มารดาป้อนข้าวน้ำย้ำการุณ .บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก(เขียน) ...................................... ถ้ามีคุณรู้คุณค่าคำว่ารัก คงประจักษ์ดวงใจใช่ใครสอน มิได้หลงเพ้อพร่ำคำเว้าวอน เที่ยวออดอ้อนรำพันฉันมีเธอ อย่าได้นึกว่าใครไร้ความคิด ทำมาชี้ถูกผิดคิดเสนอ มาเที่ยวบอกเอารักล้นคอยปรนเปรอ นึกว่าเพ้อตามไปรึไงกัน ไม่สูงค่าแต่ว่าใช่ไร้ศักดิ์ศรี ยังคงมีมากมายชายในฝัน คนไปมาหาสู่อยู่ทุกวัน ทำไมฉันต้องแย่งแข่งกับใคร ฟังคำคุณออดอ้อนดูอ่อนเชิง หลงระเริงพร่ำเพ้อจนเผลอไผล ฉันเป็นหญิงมิระรานหรือพาลใคร เกิดมาไซร้ต้องรู้ค่า...คำว่าคน.... คนทุกคนดีชั่วอยู่ที่คิด จิตวิปริตจึงคิดแบบสับสน คุณความดีจิตสำนึกรู้สึกตน ค่าของคนอยู่ที่ใจใช่วาจา
4 กรกฎาคม 2549 08:42 น. - comment id 588407
มาหาอ้อมกอดแห่งรักอันอบอุ่นจ้า อิอิ ยังมีให้กันอยู่ไหมน้า
5 กรกฎาคม 2549 11:17 น. - comment id 588713
มาช้าไปเปล่าเนี้ยหลาน อิอิ ก้อจะเข้ามาแซวว่าชื่อกลอนคุ้นๆน้าเนี้ยงับ อิอิ ..... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem87601.html
8 กรกฎาคม 2549 13:38 น. - comment id 589320
17 กรกฎาคม 2549 19:02 น. - comment id 590732
โดนใจมากๆๆๆๆๆ ขอบอก แวะมาทักทายกันจ้า
3 กุมภาพันธ์ 2550 23:50 น. - comment id 652509
รอคอยสัมผัสของอ้อมกอด แต่จะต้องรออีกนานเพียงใด เธอคนนั้นเท่านั้นที่รู้ ว่าเมื่อไหร่ที่ฉันจะไม่ต้องรอ