หุบเขาปีศาจ

ผู้ไม่มีหัวใจ

เป็นชื่อหนังสือหนึ่งที่ผมคิดว่าสมควรจะได้อ่าน
ในที่ที่นั่งเอนกายสบายๆและมีลมเย็นๆ
มีเสียงเพลงหวานๆเคล้าคลอไม่ดังเกินไปนัก
มีกระติกใส่โอเลี้ยง หรือ กระติกใส่ชาดำเย็น ไว้ดูดให้ชื่นใจอยู่ข้างๆ
มีสมุดบันทึกงานเล่มหนาๆ พร้อมดินสอหลากหลายสีอยู่พร้อม
และก็แปลงความรู้ที่ได้มาเป็น MY MAPPING
หรือจัดทำเป็น HOMEPAGE รวบรวมความรู้ไว้ในโลกแทนที่จะไว้ในสมุดจดบันทึก
หรือไม่ก็ท่องเที่ยวไปตามลำน้ำต่างๆ แช่เสพความเย็นตามธรรมชาติ และเสพความเย็นชื่นใจที่มนุษย์ได้สร้างขึ้น
บ่อยครั้งที่ผมมีความรู้สึกอยากดู แม่น้ำ และดูน้ำในแม่น้ำไหลไปตามแนวตลิ่ง
บางครั้งเราก็รับทราบได้ว่า สิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้มอบของขวัญให้กับเราตลอดเวลา
ถ้าจะพูดว่า ท่านมองไม่เห็น ก็คงไม่จริงนัก หากพิจารณาแล้วจะรู้ว่า สิ่งที่ท่านบันดาลให้กลับกลายเป็นสิ่งที่เหมาะสมที่สุด
ทุกวันหากเราได้สดับฟังเสียงร้องที่ไพเราะของนกและสัตวืเล็ก เราก็จะทราบว่าโลกนี้น่าอภิรมณ์
ยามที่เราได้รับข้อมูลซึ่งเป็นทั้ง อักษร ข้อความ ภาพ เสียง รวมแล้วเรียกว่า เดต้า เราจะ PROCESS มันให้ออกมาเป็นอย่างไร อย่าลืมว่า ในจิตใต้สำนึกของเราย่อมจะมีความต้องการของเราจริงๆเป็นธงอยู่แล้ว ดังนั้น แม้ว่าเราจะพยายามเบี่ยงเบนให้ การดำเนินการ เป็นไปตามอารมณ์อย่างไรก็ตาม แต่สุดท้ายมันก็จะออกมาตามแนวธงในใจของเราอยู่นั่นเอง
คิดทุกครั้ง ก่อนที่จะทำอะไรก็ตาม มันก็จะได้ไม่ต้องเสียเวลาเปล่าๆไป
และก็คงไม่มีสิ่งใดเหมาะสำหรับสิ่งใดโดยเฉพาะ แต่ต้องใช้ปัญญาพิจารณาหน่อยว่าในเวลานั้นสิ่งใดควรจะเหมาะกับสิ่งใด
ผู้ใดทำแล้วมีความสุข เชื่อว่า น่าจะคิดถูกที่สุด