มองดวงดาวพราวกระพริบระยิบระยับ นั่ง-นอนนับดาวรายคลายคิดถึง ความวาวงามวามจิตยังติดตรึง อาจจะพบเพียงกึ่งของความจริง เพราะจิตใจไม่เจาะจงจำนวนนับ เพราะยอมรับว่าใจไม่เคยนิ่ง มันเคว้งคว้างร้างไร้ใครพักพิง ฤๅทุกสิ่งผสมผสานด้วยมารยา จึงพบความเปล่าดายอยู่รายรอบ มีคำตอบหากใจได้ค้นหา ละเมียดละไมในเล่ห์กาลเวลา ที่ซุกซ่อนปรารถนาอย่างท้าทาย ซ่อนหัวใจร้าวรอนจนอ่อนล้า ดั่งมนตราไหวหวามล้นความหมาย หลอมรู้สึกลึกลับให้กลับกลาย สร้างนิยายดาวระยับประดับจันทร์ อยากดั้นด้นดวงใจจนไปถึง ลบพลุ่งพล่านคืนหนึ่งซึ่งหวาดหวั่น อาจคลายเศร้าเหงาใจเพียงใกล้กัน มีบางใครในฝัน-รอวันพบ เลิกนั่ง-นอนนับดาวให้ร้าวหัว หมู่ดาวรายเร้นตัวรีบร่ายหลบ เหลือเพียงดาวเคียงเดือนมิเลือนลบ นับไม่จบคอพับใจหลับแล้ว
27 มิถุนายน 2549 15:18 น. - comment id 586698
หลับลึกก้อคงมะฝันอะสิ แล้วงี่จะเจอได้งัยล่ะ แถมคอพับอีกต่างหาก แฮะ แฮะ แฮะ มาล้อเล่งๆน๊ะ
27 มิถุนายน 2549 15:56 น. - comment id 586708
มานับดาวเป็นเพื่ออย่าเพิ่งเหงา เดี่ยวคงมีคนมาช่วยนับอีกเยอะ
27 มิถุนายน 2549 16:44 น. - comment id 586713
... นับดาวน้อยลอยนิ่งพริ้งพราวแสง ทำเสแสร้งเริงร่าใต้ฟ้าสวย แท้ข้างในล้าเหนื่อยอ่อนระทวย แลเหลียวหาคนช่วยนับดวงดาว ...
27 มิถุนายน 2549 22:42 น. - comment id 586782
เคยหาเวลาว่าง เอาเสื่อออกไปปูนอนนอกชานบ้านในยามค่ำคืนไหมคะ ลองลากเส้นโดยนิ้ว มีฟ้าเป็นฉากหลัง และดาวเป็นจุดกำกับ ถ้ายังไม่เคย .. ช่วยทำแทนอัลมิตราที แต่ถ้าเคย .. เล่าให้ฟังบ้างนะคะ สุขนั้นเป็นไฉน
27 มิถุนายน 2549 23:02 น. - comment id 586785
เห็นชื่อมายาดาว เอามายาดาวมาลงด้วยสามบทนะคับ มายาอันอาจคล้าย............คนแสดง เปลี่ยนบทปรายสีแสง........ส่องหล้า เรียงรูปเล่าเรื่องแปลง.........แปลกภาพ วาดแต่งเติมท้องฟ้า............สลับสร้างราศี ชี้ชื่อยศศักดิ์อ้าง................อิทธิพล ประกาศคาดบ่าชน..............แบ่งชั้น เบ่งอวดศักดาบน................ดาวประดิษฐ์ แข่งรบฆ่าลาญนั้น...............เพื่อรู้ผู้นำ โชคชะตากำหนดด้วย..........ดาวใด ระยิบระยับส่องแสงใส.........สั่งฟ้า ขีดลิขิตกายใจ...................จงสยบ อำนาจกาจพลังกล้า.............ขับแม้โลกหมุน
28 มิถุนายน 2549 12:47 น. - comment id 586927
เวลาไปเที่ยวต่างจังหวัด โดยเฉพาะบนเขาบนดอย กลางคืนจะชอบนอนดูดาว ดูจันทร์ บางทีตากน้ำค้างจนหัวเปียก ถ้าจะนับดาว มานับที่กรุงเทพฯ ซิคะ คงจะพอนับไหว เห็นวาวๆ อยู่ไม่กี่ดวงเอง ถ้าอยู่ดอยอย่างคุณร้อยแปดพันเก้า คงนับได้ไม่ถึงไหน ก็ต้องกลับมาเริ่มนับใหม่ แล้วก็คงหลับไปอย่างที่เขียนในกลอนค่ะ อย่างน้อยในความเหงา ความเงียบ ก็เป็นแรงบันดาลใจเขียนกลอนได้อีกบทนะคะ
28 มิถุนายน 2549 14:01 น. - comment id 586953
นอนนับดาวคราวใจไม่ยอมหลับ จึงเปลี่ยนปรับความคิดถึงถึงดาวใส เพื่อจะลืมปลื้มกำหนัด ณ ห้วงใจ แล้วจะได้หลับฝันถึงดาวงาม ลืมภาพใครบางคนในห้วงคิด ลืมความผิดหม่นหมองต้องฝ่าข้าม ลืมกังวลสับสนบนเรื่องความ ลืมเจ็บหนามในใจลืมทุกคำ จึงนับดาวเป็นมายาให้ลืมหมด ลืมกำสรดหมองเศร้าทุกเช้าค่ำ หวังพึ่งพามายาดาวพราวใจนำ ให้ล้างช้ำหลับตาได้ ... ในคืนนี้. สวัสดีค่ะ ... คุณร้อยแปดพันเก้า : ) งานชิ้นนี้งามจริง
29 มิถุนายน 2549 09:36 น. - comment id 587051
สวัสดีครับ..คุณเพรง.เพยีย บ้านนอกน่ะ อยู่ง่ายง่าย ใจก็สงบ สำหรับคนที่เคยอยู่กับความวุ่นวายมามากพอสมควร กิจกรรมในชีวิตดูลดน้อยลง นอกจากจะมีเวลาดูแลตัวเอง ยังมีเวลาดูคนรอบข้าง ดูชีวิตคนหลายๆแบบ อาจจะเป็นเพราะวิถีชีวิตมันเรียบง่าย ขึ้น แต่ก่อนก็เที่ยวมาก หลังๆ มานี่ชีวิตก็ขลุกอยู่กับการงาน ดูหนังซีรี่ส์ ชอบมากก็อ่านหนังสือ มีโลกของตัวเองมากขึ้น มาเข้าเน็ตเกือบปีแล้ว ก็มีโลกที่ต่างออกไป ได้คุยกับคนที่ไม่รู้จักจากตัวอักษร สำหรับผมคือความแปลกใหม่ มีจินตนาการ และ ผูกพันกับตัวอักษรที่ต่างร้อยมันขึ้นมา คิดว่า พวกเขามีพลังถ่ายทอดอารมณ์เหล่านี้ได้อย่างไร น่าทึ่งมาก หลายหลายอารมณ์ กำไรที่ได้นอกจากมาพักผ่อน คือความอิ่มเอมใจอย่างน่าประหลาด เลยหัดเขียนดูบ้าง นี่คือที่มา ส่วนเรื่องนับดาว อำเภอที่ผมอยู่ มีบ้านพักชื่อ ภูแสนดาว เป็นบ้านพักของป่าไม้ อยู่ที่ห้วยสูน หน้าหนาวเขาก็ไปนับดาวกันที่นั่น ถ้าเคยดูเมืองเชียงใหม่จากวัดพระธาตุดอยสุเทพ ที่นี่อาจดูด้อยไปบ้าง เพราะบ้านเมืองมันเล็กๆ แต่ก็เป็นที่น่าพอใจสำหรับคนที่มาพัก ผมเคยนับดาว ด้วยอารมณ์ที่จะสอยดาวลงมาได้ เหมือนดาวอยู่แค่เอื้อม ก็คงสมัยเรียนปี 1 เมื่อขึ้นภูกระดึง และก็กลับไปนับ กับเพื่อนๆ กับคนรู้ใจอีกสามครั้ง และยังหวังว่าจะได้กลับไปอีกสักครั้ง ถ้าหาเวลาว่างได้ ขอบคุณมากครับ ที่เข้ามาทักทายเสมอๆ
29 มิถุนายน 2549 09:19 น. - comment id 587140
สวัสดีครับ..น้องดอกบัว ถูกใจจริงๆ พี่เห็นแล้วล่ะว่า ถ้าหลับลึกมันจะไปฝันถึงได้ไง แหะ แหะ ........................ หวัดดีน้องน้ำแข็ง..ก็ไม่เห็นต้องชวนใครมาช่วยนับเลย ไหนๆ ก็มาแล้ว ช่วยนับต่อที ผมจะหลับก่อน ......................... สวัสดีครับ..คุณปักษาวายุ สาวเจ้าเล่นตัวกลับแอบอ้าง เลยเคว้งคว้างนับดาวเผื่อเขาเห็น จะให้ชวนอย่างไรพูดไม่เป็น จึงนับดาวเล่นเล่นเช่นทุกวัน เผื่อมีใครกรุณากระซิบบอก ให้เธอออกมานับดาวพราวสุขสันต์ ลืมความทุกข์สุขโศกโลกรำพัน หลับยังฝันเห็นเราเคล้าเคลียคลอ .. .................................. สวัสดีครับ..คุณอัลมิตรา หน้าบ้านมีลานกว้างๆ นอนดูดาวไม่เคยสงบหรอกครับ เพราะลูกชายคิดว่า พ่อจะมานอนเป็นเพื่อน เขาคงคิดว่า พ่อเป็นไรมานอนนับดาวตรงนี้ ทำไมไม่ไปดูบอล ทิ้งให้เหงา ไม่เล่น ไม่หยอกเหมือนเก่า เขาก็อยากงอนนะ แต่มันคือโอกาส อย่าพลาดหลับไปหล่ะ เพราะช่วงนี้ เห็บ พ่อคุณเยอะ เดี๋ยวมันจะอยากมาเกาะพ่อล่ะยุ่งแน่ อันที่จริงแล้ว นับดาวเนี่ย เป็นการบ้านของหลานสาว เพราะครูให้เขาสังเกตท้องฟ้ายามค่ำคืน แล้วให้บันทึกส่งครูภายใน 5 วัน ให้สังเกต พระจันทร์ว่ารูปอะไร มีดาวกี่ดวง โดยที่ย้ำกับลูกศิษย์ตัวเล็กๆ ว่า นับดาวได้เท่าไรก็เท่านั้นนะลูก ไม่ต้องนับจนหมดฟ้าหรอก ฮ่า ฮ่า ฮ่า เขาเข้าใจธรรมชาติเด็กนะครับ เพราะเขาจะตั้งใจนับอย่างเอาเป็นเอาตาย กลัวไม่มีการบ้านส่งน่ะครับ เรื่องลากเส้นโดยนิ้วเนี่ย ไว้มานับด้วยกันดีกว่า เพราะไม่เคยทำเหมือนกัน ................................. สวัสดีครับ..คุณม้าลาย ขอบคุณครับที่เอาโคลงสวยๆ มาให้ผมได้อ่าน เขียนได้งามมาก แต่สารภาพเลยว่า ผมเขียนโคลงไม่เป็นจริงๆ แค่หวังว่า สักวันจะเขียนให้ได้ ................................
29 มิถุนายน 2549 09:47 น. - comment id 587143
สวัสดีครับ..คุณแดดเช้า ดวงตาดาวพราวยิ้มอิ่มเอมสุข ไม่รู้ทุกข์เพราะทำตามหน้าที่ มีแต่เราปล่อยใจในเสรี กระพริบถี่บ้างยิ้มยั่วให้หัวเราะ นอนฟังเสียงระฆังดาวเคาะกรุ๋งกริ๋ง สุขใจจริงเสียงสวรรค์เสกสรรค์เสนาะ ฤๅหัวใจปล่อยว่างห่างเรื่องเคราะห์ จึงสดับเสียงไพเราะหลับฝันยาว
29 มิถุนายน 2549 09:55 น. - comment id 587145
ตอบคุณ ปักษาวายุ..อีกที ผมพิมพ์ผิดไปครับ สาวเจ้าเล่นตัวกลัวเอ่ยอ้าง เลยเคว้งคว้างนับดาวเผื่อเขาเห็น จะให้ชวนอย่างไรพูดไม่เป็น จึงนับดาวเล่นเล่นเช่นทุกวัน เผื่อมีใครกรุณากระซิบบอก ให้เธอออกมานับดาวพราวสุขสันต์ ลืมความทุกข์สุขโศกโลกรำพัน หลับยังฝันเห็นเราเคล้าเคลียคลอ .. ฝากบอกด้วยละกันครับ