เสียงปลายสายรู้แน่ว่าแม่เหงา แม่ตัดพ้อเพราะเราไม่โทรหา เพิ่งรู้แม่น้อยใจลูกไกลตา รีบกลับมาเถอะนะจะกอดเรา เสียงปลายสายรู้แน่แม่คิดถึง ทั้งรำพึงความผูกพันวันก่อนเก่า เสียงสั่นเครือเศร้าใจไม่ต้องเดา ทุกค่ำเช้าคอยห่วงยอดดวงใจ เสียงปลายสายรู้แน่ว่าแม่รัก เคยหนุนตักเมื่อวัยเยาว์เราจำได้ แต่เดี๋ยวนี้บ้านเหงาเพราะเราไกล จะหาใครเทียบรักแท้ของแม่นี้ เสียงปลายสายรู้แน่แม่สะอื้น หลับหรือตื่นความผูกพันนั้นคงที่ ลูกก็รักแม่ท่วมท้นล้นชีวี เวลานี้ส่งใจกราบทราบด้วยเอย
27 มิถุนายน 2549 13:54 น. - comment id 586678
คิดถึงแม่ขึ้นมา..น้ำตามันจะไหล..... ...หวัดดีน้องชาย...คิดถึงแม่เหมือนกัน...ช่วงนี้โทรคุยกันบ่อย...บางอาทิตย์ลืมโทรแม่ก็จะโทรมาถามว่าเป็นอะไรงานเยอะหรือ...แต่บางเบอร์ลืมโทรเป็นเรื่องแฮะ...รักษาสุขภาพนะช่วงนี้ฟ้าฝนชุม
27 มิถุนายน 2549 14:56 น. - comment id 586687
..... หากตอนนี้ท่านยังมีชิวิตอยู่ ..... ควรเลี้ยงดูปรณนิบัติพัดให้ท่าน ..... หากแม้นว่าสิ้นท่านแล้วคงแคล้วกัน ..... จักย้อนวันหันกลับไปไม่ได้เลย Nothing to Say than This........
27 มิถุนายน 2549 15:13 น. - comment id 586695
อย่าให้ท่านต้องเฝ้าห่วงคิดถึง โปรดคำนึงถึงความรู้สึกท่าน ความรู้สึกของแม่ที่ผูกพัน รักลูกนั้นยิ่งชีวิตของตัวเอง เลือดในอกของแม่
27 มิถุนายน 2549 15:58 น. - comment id 586709
แม่ก้อชอบบ่นว่าเหงา แต่เราก้อชอบทำร้ายใจแม่ ขอโทษนะจ้ะแม่ ต่อไปจะกลับไม่ดึกอีกแล้วเพราะรู้ว่าเหงา
27 มิถุนายน 2549 21:20 น. - comment id 586751
ต้นเดือนที่ผ่านมา เทศกาลบ๊ะจ่าง.. แม่หอบบ๊ะจ่างที่ทำเอง ขึ้นรถเมล์จากบางบ่อเอามาให้ถึงที่ทำงานของอัลมิตรา เคยบอกแม่หลายหนแล้วว่า ระยะทางไกล ไว้จะไปรับเอง ตอนเลิกงาน แต่แม่บอกว่า ไม่เป็นไร ตอนเช้าไหว้เสร็จแล้วก็ว่าง รีบมา อยากให้อัลมิตราได้ทาน เพื่อที่จะแบ่งให้เพื่อน ๆ ด้วย คุยกับแม่ได้ไม่ได้นาน เพราะยังอยู่ในช่วงเวลานาน อัลมิตราให้เงินแม่ไว้นั่งรถแท๊กซี่กลับบ้าน แต่ก็รู้ .. แม่คงกลับรถเมล์เหมือนเดิม แม่บอกว่า รถอะไร มันก็พาไปถึงบ้าน .. ปลายสัปดาห์นี้จะแวะไปหาแม่สักหน่อย ว่าจะชวนแม่ไปอีสานใต้ แต่แม่คงไม่ไป เพราะแม่ห่วงเจ้าลูกชายสามตัว กลัวว่าจะไม่มีใครให้อาหารมัน
29 มิถุนายน 2549 14:28 น. - comment id 587238
สวัสดีครับ..พี่ชาย บางที เราอ้างงานเกินไปหรือเปล่า เหมือนคนใกล้ชิดคนหนึ่งเพิ่งเสียคุณแม่ไปกระทันหัน มันช็อคความรู้สึกมากเลยครับพี่ มันซึ้งกับคำๆ หนึ่งที่ว่า ทำทุกอย่างให้แม่ในขณะที่ท่านกำลังมีชีวิตอยู่ ทุกครั้งที่รับโทรศัพท์ ท่านก็จะถามว่า เมื่อไรจะกลับบ้าน ถ้าไม่ว่างก็ไม่เป็นไร ก็จะคุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้ ก่อนวาง ก็จะมีเสียงสะอึกสะอื้น ใจฝ่อเหมือนกันเลยพี่ เพลงที่เกี่ยวกับ แม่ คงชอบหลายเพลง แต่ที่ชอบๆ อีกเพลง คงจะ อิ่มอุ่น ของ ศุ บุญเลี้ยง ชอบภาษาที่เขาสื่อ ง่ายๆ กินใจดี ปลายเดือนงานยุ่งมากเลยครับ แต่ที่สำคัญ อากาศร้อนมาก ทำท่าจะตกหลายครั้งแล้ว คงไปตกที่อื่นซะมากกว่า อากาศร้อนจัดก็พาเอาปวดหัวมากเหมือนกัน ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
29 มิถุนายน 2549 14:42 น. - comment id 587243
สวัสดีครับ..คุณมอมแมม จริงครับ ไม่มีคำใดจะให้แม่ เหนือคำว่าว่ารัก ....................................... สิ่งที่ทำให้แม่เหนือคำรัก คือตระหนักวางตนอย่างเหมาะสม ใช้ชีวิตดีงามในสังคม คอยเพาะบ่มลูกหลานสานสกุล เมื่อท่านยังมีชีวิตอยู่ ต้องเลี้ยงดูหลีกร้ายคลายเรื่องขุ่น ท่านถนอมกล่อมใจให้การุณย์ เพื่อเป็นทุนสืบศักดิ์ศรีความดีงาม ...... เขียนไม่ค่อยออก คนเรานี่ก็แปลก เวลาเรื่องตื้นตันมากๆ มักกลั่นออกมาไม่ค่อยได้ คุณมีอาการแบบนี้บ้างไหม
29 มิถุนายน 2549 14:44 น. - comment id 587245
สวัสดีครับ..น้องดอกบัว สงสัยพี่จะตันอารมณ์ดีดีแบบนี้ จะพยายามเขียน ถ่ายทอดออกมาให้ได้สักวันหนึ่ง ให้พี่ตอบตอนนี้ก็คงไม่ได้ครึ่งใจที่อยากพูด รักแม่... ............ ............
29 มิถุนายน 2549 14:47 น. - comment id 587247
สวัสดีครับ..น้องน้ำแข็ง โห..เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าหนีแม่เที่ยว ตะโกนบอกหน่อยดิ๊ว่า เที่ยวที่ไหน จะตามไปดูแล เป็นไม้กันหมาให้ เผื่อจะได้เตือนด้วยไงว่า ..กลับบ้านได้แล้ว..แม่รอ..อิอิ
29 มิถุนายน 2549 14:58 น. - comment id 587250
สวัสดีครับ..คุณอัลมิตรา อยากคุยถึงแม่บ้างอะ ขอวันนะ แม่เขาดีใจถ้ารู้ว่าจะกลับบ้าน เตรียมกับข้าวกับปลาสุดหรูไว้รอลูก เพราะรู้นี่ว่าเราชอบอะไร ไก่ตุ๋นฟักใส่มะนาวดอง อิอิ อาหารยากมาก แต่ก็ชอบกันจัง ต้มยำปลาทูน้ำใส อะไรง่ายๆ แบบนี้ แม่ทำอร่อยมาก รสมือไหน จะเท่ารสมือแม่ และก็นั่งดูเรากินจนหมด คอยเติมให้ บรรยากาศแบบนี้จะเกิดไม่บ่อยนัก เพราะจรลีออกจากบ้านเกิดมาเกือบ20 ปีแล้ว นานมากจนไม่คุ้นสถานที่ เพราะบ้านเมืองเปลี่ยนไปเยอะ แต่ก็ชอบบรรยากาศเก่าๆ ชอบไปกินอาหารที่เคยชอบ ร้านที่ชอบ ส่วนใหญ่จะคุยกันเป็นส่วนใหญ่ เพราะเวลาน้อย ทั้งที่ไม่น่าจะต้องแยกกันอยู่นะ แต่แม่ก็รักบ้านแม่ เขาก็ไม่อยากมาอยู่กับเราหรอก เพราะเขาก็บอกว่าไม่ใช่บ้านเขา อะนะ อาจจะเพราะว่า ไม่ถึงเวลาก็ได้ เวลานี้ เขายังมีสังคม และไปไหนมาไหนได้ คิดแบบนี้ดีกว่าจะได้สบายใจ พูดแล้วก็อยากกลับบ้าน แต่แม่ไปไหนนานๆ ไม่ได้หรอก เขามีลูกสาว ลูกชาย เป็นเจ้าเหมียวถึง 13 ตัว ไปไหนที เจ้าน้องสาวก็หน้าง้ำ เพราะต้องดูลูกๆ ของแม่ผมอีก ฮ่า ฮ่า ฮ่า คงไม่ต่างกันเท่าไร ทัวร์อีสานใต้คราวนี้ ขอให้ไป-กลับอย่างปลอดภัย และให้บุญกุศลที่ทีมงานมีเจตนาที่ดีจงย้อนกลับมาสู่ทุกคนที่ทำให้มีกิจกรรมดีดีแบบนี้ขึ้น นะครับ
5 สิงหาคม 2549 09:21 น. - comment id 595208
สุดซึ้ง! กับความรักของ แม่ แม่ผู้แก่เฒ่าเดินไม่ได้คนหนึ่ง เป็นที่รำคาญใจของลูกชาย เหลือเกิน ... สมัยนั้นยังไม่มีสถานสงเคราะห์คนชรา จึงไม่รู้ว่าจะเอาแม่ไปฝากใครให้เลี้ยงแทน ... ชายหนุ่มจึงตัดสินใจแบกเอาไปปล่อยป่าให้อยู่ตามยถากรรม ... ระหว่างทาง แม่ไม่วอนขอ... ไม่ถาม... ไม่ว่าอะไร... ตั้งใจหักกิ่งไม้ตามทาง เรื่อยไป เข้าป่าลึก ไกลมากแล้ว.....ลูกชายวางแม่ลงบนโขดหิน แล้วหันหลังเดินกลับทางเดิมไป ... ... ตอนนี้เอง ที่แม่ตะโกนตามหลังลูกชายไปว่า ... \"ลูกเอ๋ย เดินตามรอยกิ่งไม้ที่แม่หักไว้ให้นะ จะได้ไม่หลงทาง...\"