เจ้าจำปี ร่างน้อยน้อยจ้อยนี้ปรานีหนอ กรรมใดล่อลวงผลาญไล่ลาญพล่า เหมือนเมฆคลุมคลุ้มคลั่งทุกครั้งครา ขายมาลี,, คลี่มาลา, ร้อยมาลัย ดอกเอ๋ย ดอกจำปีเจิดสีปลั่ง แต่ความหวัง, คืนวันคว้างหวั่นไหว เจ้าจำปี, นานปีก็จำไป ทางไกลใกล้, กรรมเกณฑ์กระเวนกรุง คืนค่ำ, ดอกจำปีรุจีเปล่ง ค่ำคืน, ตื่นเพ่งสายตาพุ่ง หาคนชูช่วยค้ำคอยบำรุง หาคนมุงมุ่งมาซื้อมาลี จำปี, กี่ปีก็จำเจ็บ จำเหน็บ, จำหน่วงในทรวงนี่ จำปีเอ๋ยชีพช้ำดอกจำปี โปรดช่วยทีถอนทุกข์ที่รุกราน แล้วสัตว์ถ่อยก็สะเทื้อนสะทุกถนน ร้องคำรณเร่งห้ำระห่ำประหาร ทับร่างเจ้าจำปีจนวายปราณ โดยดวงมาลย์ยังประคองแนบสองมือ จำปี, ไม่จบปีก็จำป่น ไม่ถึงปีปวงชนคงลืมชื่อ สักกี่คราว, กี่ครั้งก็ยังคือ โศกที่ยื้อยืดเยียบชั่งเฉียบเย็น ร่างน้อยน้อยร่างนี้ปรานีหนอ ดอกไม้หอมจะห้อมห่อให้ฟ้าเห็น เห็นสายเลือดเดือดดาษแดงสาดกระเซ็น จารึกเป็นประวัติจำ เจ้าจำปี (๒๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๙) _______________________________________________________
27 มิถุนายน 2549 14:02 น. - comment id 586680
ผลงานของคุณช่างเลอเลิศจริงๆ อ่านแล้วเหมือนตอนเราดูภาพยนตร์สักเรื่องที่ผู้เขียนบทเขียนได้แนบเนียนชวนติดตาม เยี่ยมจริงๆขอบคุณที่เขียนให้อ่าน
27 มิถุนายน 2549 14:13 น. - comment id 586681
ต้องขอชื่นชม ทั้งในท่วงทำนอง และเนื้อหา อย่างบาทนี้ ขายมาลี,, คลี่มาลา, ร้อยมาลัย ลีลาอย่างนี้ถึงคู่ควรเรียกได้ว่า เป็นบทกวี จำปี, ไม่จบปีก็จำป่น ไม่ถึงปีปวงชนคงลืมชื่อ สักกี่คราว, กี่ครั้งก็ยังคือ โศกที่ยื้อยืดเยียบชั่งเฉียบเย็น ผมไม่ค่อยประทับใจงานใครง่ายนักหรอก ไม่ใช่ว่าตนเองดีเด่นอะไร เพียงแต่จริงใจต่อตนเองมากหน่อยเท่านั้นเอง จะชมเมื่อรู้สึกว่างานนั้น ดีกว่าที่ตัวเองจะเขียนได้ในขณะนั้นๆเท่านั้น ผมขอชมเชยคุณตราชูด้วยใจจริง และคนอย่างผมจะไม่แห่ตามอ่านงาน ที่มีจำนวนคลิกเยอะๆ ทั้งๆที่เป็นงานที่ไม่เอาไหน ด้วยความจริงใจ
27 มิถุนายน 2549 15:04 น. - comment id 586690
ขอขอบพระคุณครับ คุณอาภาพัส, คุณสดายุ รวมถึงเพื่อนๆทุกท่านที่เมตตาตราชูโดยตลอด สังคมเรา นับวัน นับวัน ยิ่งหดหู่ขึ้นเรื่อยๆ ผม ในฐานะคนตัวเล็กๆ เด็กตัวน้อยๆ ก็จะขอคอยเขียนงาน ให้เพื่อนๆทุกท่านอ่านกันต่อไปครับ
27 มิถุนายน 2549 21:17 น. - comment id 586749
เพราะมากกกกกกก ครับ อิอิ